به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، از زمان به قدرت رسیدن طالبان این گروه تمام تلاش خود را در راستای جلب اعتماد جامعه بین‌المللی و به رسمیت شناختن خود به ‌عنوان حکومت قانونی افغانستان به کار گرفته است. با این حال، بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی برای به رسمیت شناختن طالبان شروط بسیاری تعیین کرده‌اند.

بیشتر بخوانید:

مخالفت قاطع چین با حضور مجدد آمریکا در بگرام / واشنگتن نقش خود در اوضاع فعلی افغانستان را فراموش کرده است

با وجود تمایل طالبان برای گسترش روابط دیپلماتیک هنوز هیچ کشور مهمی به‌طور رسمی این گروه را به‌عنوان دولت مورد تأیید خود نشناخته است. به ‌علاوه وضعیت انسانی در افغانستان، بیکاری و بحران اقتصادی و اجتماعی موضوعاتی هستند که مانع از پذیرش طالبان به‌عنوان یک دولت مشروع در عرصه بین‌المللی شده است.

موضع روسیه نسبت به طالبان

روسیه به‌طور خاص به بررسی وضعیت افغانستان و تعامل با طالبان ادامه داده است. از اوایل سال 2021 مسکو مذاکراتی را با مقامات طالبان آغاز کرده و این ارتباطات در راستای تلاش برای ارزیابی وضعیت امنیتی و سیاسی افغانستان شکل گرفته است. این کشور به‌ویژه بر اهمیت جلوگیری از گسترش تهدیدات تروریستی و نقش طالبان در آن تأکید می‌کند.

سرگئی لاوروف -وزیر امور خارجه روسیه- در اظهارات خود تأکید کرده که روسیه آماده گفتگو با طالبان و ارائه کمک‌های انسانی به افغانستان است. در اوایل سال 2022 روسیه اعلام کرد که به‌دنبال برقراری روابط تجاری با طالبان است و از این گروه خواسته که وضعیت حقوق بشر در افغانستان را بهبود بخشد. در این زمینه مسکو تأکید دارد که تعامل با طالبان می‌تواند به حفظ ثبات منطقه کمک کند و از گسترش تروریسم جلوگیری نماید.

موضع چین نسبت به طالبان

چین نیز به‌عنوان یکی از کشورهای قدرتمند که در همسایگی افغانستان قرار دارد رویکرد خاصی را نسبت به طالبان برگزیده است. پکن همواره به دنبال تقویت روابط اقتصادی با افغانستان بوده تا کریدور «کمربند و جاده» را به نتیجه برساند. چین همچنین از اوایل تسلط طالبان بر افغانستان ابراز آمادگی کرده که در پروژه‌های زیرساختی و توسعه‌ای در این کشور سرمایه‌گذاری کند.

همچنین، چین با ارسال کمک‌های بشردوستانه به افغانستان و حمایت از توسعه اقتصادی این کشور تلاش دارد تا وجهه‌ای مثبت از خود در منطقه به جا بگذارد. مقامات چینی در جلسات مختلف تأکید کرده‌اند که طالبان باید به تعهدات خود برای برقرار کردن امنیت و ثبات در کشور پایبند باشد. پکن شرط‌هایی را برای به رسمیت شناختن طالبان در نظر نگرفته اما اعلام کرده که به‌دنبال مشاهده پیشرفت‌های ملموسی در حوزه‌های امنیت و حقوق بشر است.

چالش‌های پیش روی طالبان

با این حال، چالش‌های پیش روی طالبان در راستای به رسمیت شناخته شدن بیش از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. طالبان باید به دو موضوع کلیدی توجه داشته باشد. اول ایجاد یک حکومت فراگیر که نمایانگر تمام اقشار جامعه افغانستان باشد و دوم احترام به حقوق بشر. بسیاری از کشورهای منطقه و فراتر از آن به شدت نگران آینده حقوق زنان و کودکان در افغانستان هستند، زیرا طالبان در گذشته نسبت به این امور رویکردهای سخت‌گیرانه‌ای داشته است.

به‌علاوه، وضعیت اقتصادی افغانستان به شدت بحرانی است. بیکاری و فقر در این کشور افزایش یافته و بسیاری از مردم با مشکلات جدی در تأمین نیازهای اولیه خود روبرو هستند. این وضعیت نه‌تنها به افزایش نارضایتی عمومی منجر می‌شود، بلکه بر اعتماد جامعه بین‌المللی به طالبان نیز تأثیر منفی می‌گذارد.

علی‌رغم تمامی این چالش‌ها، برخی از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به‌ویژه در زمینه‌های بشردوستانه خواستار تعامل با طالبان شده‌اند. کمک‌های بشردوستانه به افغانستان، به‌ویژه در زمینه غذا و دارو ادامه دارد اما توزیع این کمک‌ها همواره با چالش‌هایی مواجه است. در این راستا، سازمان‌های بین‌المللی همچون سازمان ملل و صلیب سرخ از دولت‌های دیگر خواسته‌اند تا به تقویت روابط با طالبان ادامه دهند به شرط اینکه این گروه به حقوق بشر احترام بگذارد.

آینده به رسمیت شناختن طالبان

در نهایت، آینده به رسمیت شناختن طالبان به وضوح به رفتار این گروه و پیشرفت‌های آن در زمینه‌های امنیت و توسعه اقتصادی بستگی دارد. روسیه و چین با پذیرش تدریجی نسبت به این گروه می‌توانند در خصوص ایجاد شرایطی برای به رسمیت شناختن آن نقش‌آفرینی کنند.

در مجموع، آینده افغانستان و نظم سیاسی آن به تصمیمات طالبان و واکنش جامعه جهانی بستگی دارد. در حالی که کشورهای همچون روسیه و چین نسبت به رسمیت شناختن طالبان گام‌هایی برداشته‌اند، نگرانی‌های جدی هنوز باقی مانده است. روشن است که تنها با احترام به ایجاد امنیت و بهبود وضعیت اقتصادی می‌توان به آینده‌ای پایدار در افغانستان امیدوار بود.

انتهای پیام/