به گزراش خبرنگار ورزشی ایسکانیوز، غلامرضا فرخی، کشتیگیر ۲۳ ساله ایرانی، با درخشش در مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب و دیگر میادین معتبر، به عنوان بهترین فرنگیکار جهان در سال ۲۰۲۵ انتخاب شد. او با ۱۷ پیروزی بدون شکست در سال جاری، تواناییهای خود را به رخ کشتیدوستان جهان کشید و نمادی زنده از استعداد و پشتوانه غنی کشتی ایران شد. اما همین موفقیت، او را در مرکز نگاهها و انتظارات بیوقفه قرار داده است؛ داستانی زنده از رشتهای که در آن حتی برد هم کفایت نمیکند و هر لحظه ممکن است کوچکترین لغزش، تمام مسیر قهرمانی یک ورزشکار را زیر سؤال ببرد.
فرخی؛ در مرکز انتظار و فشار
کشتی در ایران فراتر از ورزش است؛ بخشی از هویت ملی و نماد غرور و قدرت کشور. همین جایگاه ویژه باعث شده ورزشکاران این رشته از همان لحظه ورود به میادین مهم، با انتظارات بیوقفه مواجه شوند. در این فضا، شکست فقط یک نتیجه روی تابلو نیست؛ حتی نقره و برنز هم گاهی پذیرفته نمیشوند و کوچکترین لغزش میتواند مسیر حرفهای ورزشکار را تحت تأثیر قرار دهد.
این فشار نه تنها از سوی جامعه و رسانهها، بلکه از سوی مدیران ورزشی نیز اعمال میشود. برخلاف رشتههایی مانند فوتبال، که باخت بخشی طبیعی از مسیر است، کشتی ایران اجازه اشتباه نمیدهد. ورزشکار باید همیشه کامل و بدون نقص ظاهر شود و حتی بردهایش نیز اگر کمترین خطایی داشته باشند، زیر ذرهبین قرار میگیرد. این فشار روانی حتی بر کسانی که پیروز میشوند نیز سایه میاندازد و توان تمرکز بر رشد فنی را کاهش میدهد.
فرخی، با وجود سن کم و با پیروزیهای متعدد و عنوان بهترین فرنگیکار جهان، هنوز طعم شکست را نچشیده و تمام نگاهها به موفقیتهای او دوخته شده است. فدراسیون، رسانهها و هواداران انتظار دارند او همیشه در صدر باقی بماند. هر لغزش کوچک میتواند تبعات گستردهای داشته باشد. اما سوال اصلی اینجاست: اگر روزی شکست بخورد؛ چه اتفاقی خواهد افتاد؟ برخورد رسانهها، هواداران و جامعه کشتی با او چگونه خواهد بود؟ در این شرایط و فشار بالای روحی، تمرکز بر آمادگی ذهنی و فیزیکی ورزشکاران اهمیت بیشتری پیدا میکند؛ زیرا حتی موفقیتهای بزرگ هم نمیتوانند از فشار روانی بکاهند.
نسل تازه کشتی؛ استعدادهای جوان در میدان فشار
تجربه گذشته نشان داده که چرخهای تکراری وجود دارد. ستارهها ناگهان به نماد امید و قهرمانی تبدیل میشوند، اما با کوچکترین لغزش، تحت فشار روانی شدید قرار گرفته و مسیر حرفهایشان متوقف میشود. بسیاری از قهرمانان تاریخ کشتی ایران، حتی کسانی که با مدالها و افتخارهای متعدد نامشان در تاریخ نقش بستهاند، در چنین چرخهای مسیر خود را از دست دادهاند. فشار نتیجهمحور و بیوقفه، نه تنها بر فرد، بلکه بر کل سیستم تأثیر میگذارد و احتمال فرسایش استعدادهای جوان را افزایش میدهد.
نسل جدید کشتی ایران، که امروز فرخی نماینده برجسته آن است، نیاز دارد در مسیر رشد خود فرصت تجربه، اشتباه و یادگیری داشته باشد. فشار بیوقفه و انتظار موفقیت همیشگی میتواند استعدادهای جوان را فرسوده کند و چرخه تولید قهرمانان آینده را تهدید نماید. بنابراین، مدیریت صحیح فشارها، تقسیم مناسب میدان رقابت بین ورزشکاران و حمایت روانی و فنی، از ضروریات حفظ سرمایههای انسانی کشتی ایران است.
موفقیت فرخی در سال ۲۰۲۵، علاوه بر افتخار فردی، نشاندهنده عمق استعداد و پشتوانه کشتی ایران است. او نمادی از نسل تازهای است که میتواند آینده این رشته را شکل دهد، اما برای حفظ و پرورش این استعدادها، محیطی پایدار و حمایتشده لازم است. بدون این بستر، فشار روانی و رسانهای میتواند مسیر حرفهای ورزشکاران را محدود کند و مانع شکوفایی کامل آنها شود.
فشار بیرونی؛ جامعه، کارشناسان و رسانهها
یکی از چالشهای مسیر قهرمانان کشتی ایران، فشار گستردهای است که از سوی جامعه، کارشناسان ورزشی و رسانهها بر آنها وارد میشود. هر موفقیت، نه تنها شادیآور است، بلکه همراه با انتظار بیوقفه برای ادامه پیروزیها نیز هست. رسانهها با پوشش گسترده بردها، تحلیلهای فنی و تیترهای جنجالی، کوچکترین لغزش یا ناکامی احتمالی را برجسته میکنند و این توجه باعث افزایش فشار روانی ورزشکاران میشود.
کارشناسان ورزشی نیز گاهی با انتقادهای سختگیرانه، حتی نسبت به کمترین جزئیات فنی، توقعات را بالا میبرند. این انتقادها، که به ظاهر به تحلیل فنی مربوط میشوند، در عمل میتوانند بر تمرکز و اعتماد به نفس قهرمانان اثرگذار باشند. جامعه نیز با توجه به جایگاه کشتی در فرهنگ ایران، موفقیتهای این ورزشکاران را نه تنها به عنوان یک دستاورد فردی، بلکه نمادی از غرور ملی میبیند و همین نگاه، بار روانی سنگینی بر مسیر آنها ایجاد میکند.
در چنین شرایطی، هر پیروزی با فشار مضاعف همراه است و حتی مدالهای طلای جهانی نیز نمیتوانند قهرمانان را از زیر ذرهبین انتظارات مصون نگه دارند. این واقعیت، بخش دیگری از سختی مسیر قهرمانی در کشتی ایران را نشان میدهد؛ جایی که موفقیت همزمان شادیآور و سنگین است و ورزشکاران باید یاد بگیرند با این فشار مداوم زندگی کنند و مسیر خود را ادامه دهند.
مسیر فرخی و دیگر ستارههای جوان نشان میدهد که موفقیت در کشتی ایران فقط به مدال محدود نمیشود؛ توانایی تحمل فشار، مدیریت انتظارات و ادامه مسیر در شرایط سخت، بخشی جداییناپذیر از قهرمانی است. چالشهایی که مسیر قهرمان شدن را دشوارتر از همیشه میکند.
خبرنگار: کوشا ساسانیان
انتهای پیام/
نظر شما