عباس سلیمی نمین کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز با اشاره به مذاکرات هیئت طالبانی با ایران در تهران، اظهار کرد: در حالی که قدرتهای مدعی امروز، با طالبان به صورت بسیار متفاوت مذاکره میکنند به این معنی که هم امتیازات گسترده به طالبان میدهند و هم اینکه با طالبان به شکل یک دولت مذاکره میکنند، مذاکره با این گروه آن هم در تهران نقطه قوتی برای ما به حساب میآید.
وی گفت: مذاکرات آمریکا با طالبان در کشوری ثالث انجام شد که توانست اعتبار زیادی به این گروه بدهد اما آمدن هیئتی از طالبان به ایران، معنای متفاوتی دارد.
این کارشناس مسائل بین الملل در ادامه با بیان اینکه آنچه در مزار شریف در سال ۱۳۷۷ رخ داد، ترفند و صحنه آرایی برای درگیرکردن ایران با طالبان بود، افزود: در ماجرای حکم شورایعالی امنیت ملی کشورمان مبنی بر جنگ با طالبان، قصد این بود که کشور درگیر جنگی فرسایشی شود تا راه برون رفت از این جنگ فرسایشی، دست دراز کردن نیازمندانه به سمت آمریکا باشد.
سلیمی نمین تصریح کرد: یک جریان سیاسی در ایران بدون اینکه مطالعه کند، میخواست با این جنگ افروزی علیه طالبان همراه شود و اهداف و نگرش غرب گرایانه خاص خود را دنبال کند. این جریان سیاسی قصد داشت با اعلام جنگ علیه طالبان، با آمریکا درباره یک مقوله مشخص همصدا و همراه شود چون در آن زمان، آمریکا هم مدعی مبارزه با تروریسم طالبان بود.
وی تاکید کرد: این جریان سیاسی در ایران برای تامین منافع خود، با اعمال فشار اجازه نداد که صدای تنها بازمانده واقعه مزار شریف به جایی برسد و او را به شدت بایکوت کردند.
این کارشناس مسائل بین الملل بیان کرد: بنابراین، واقعه مزار شریف کار طالبان نبود و اصلا قبل از ورود نیروهای طالبان به مزارشریف، آن جنایت در کنسولگری ایران رخ داده بود.
سلیمی نمین تاکید کرد: همان زمان طالبان اعلام کرد که ما مسئولیتی در قبال این واقعه نداریم؛ بعدها هم ثابت شد که سرویس اطلاعاتی پاکستان در ارتباط با آمریکاییها آن جنایت را انجام داد. از سویی، طالبان هم اساسا هیچ گاه نمیخواست با ایران درگیر شود چون آن زمان هنوز در افغانستان پایگاهی نداشت و با عقل جور درنمیآمد که بخواهد خود را با یک قدرت منطقهای به نام ایران، درگیر کند.
وی گفت: با وجود این، یک جریان سیاسی خاص در داخل قصد داشت ایران را وارد جنگ علیه طالبان کند؛ در این صورت، مشکلی که امروز افغانستان دارد، آن زمان متوجه ایران میشد.
این کارشناس مسائل بین الملل در همین خصوص تصریح کرد: بعد از واقعه مزار شریف، آمریکاییها چندین انفجار در نزدیکی منزل رهبر طالبان صورت دادند و تلاش کردند تا مسئولیت آن را متوجه ایران کنند اما خود طالبان رسما اعلام کرد که انفجارها اصلا ربطی به ایران نداشته است.
وی با اشاره به وتوی مصوبه شورایعالی امنیت ملی توسط رهبر انقلاب، گفت: اگر رهبری مصوبه جنگ علیه طالبان توسط شورای عالی امنیت ملی که با تلاش اصلاح طلبان صورت گرفت را وتو نمیکردند، ایران طبیعتا وارد جنگ با طالبان میشد و در این صورت، تهدیدی مستمر علیه منافع ملی ما ایجاد میشد. جریان غربگرا اما این جنگ را به دلیل نزدیک کردن ایران به آمریکا، نه تهدید که فرصت میدانست.
سلیمینمین با عقلانی خواندن مذاکرات میان ایران و طالبان، گفت: آقایان منتقد گفتگوها با طالبان، میگویند برویم با کسانی که دشمنی خود را صراحتا علیه ما ابراز کرده اند(آمریکا)، مذاکره کنیم اما با طالبان که الان متوجه شده بازیچه آمریکاییها بوده و دارد رویکردش را عوض میکند و هیئتی را به ایران فرستاده، مذاکره نکنیم.
این کارشناس مسائل بین الملل افزود: این آقایان، مذاکره با طرفهایی که دشمن ملت ایران هستند را مباح میدانند؛ اما مذاکره با طالبان که هیچ گاه با ما مشکلی نداشته را جایز نمیداند.
وی در خصوص رویکرد طالبان نسبت به آمریکا گفت: طالبان نسبت به ابزارهای آمریکا در منطقه از جمله داعش حساسیت دارد؛ بنابراین چرا ما از این آگاهی استفاده نکنیم و بر این آگاهیها نیفزاییم؟
سلیمینمین در پایان با اشاره به نقش بازدارنده طالبان در افغانستان در مبارزه با داعش، خاطرنشان کرد: ما میتوانیم اطلاعات خود درباره تحرکات آمریکا از طریق داعش را در اختیار طالبان قرار بدهیم و طبیعتا آنها هم میتوانند عامل موثری برای جلوگیری از تحرکات نیابتی آمریکا در منطقه باشند؛ چرا نباید چنین کاری کنیم؟ آقایانی که دم از مذاکره بی قید و شرط با آمریکا میزنند، بعید میدانم برای این سوال، جوابی داشته باشند.
انتهای پیام/
نظر شما