به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)- امیر کریمی(کارشناس و تحلیل گر فوتبال)؛ ذوب آهن در کمتر از بیست روز دو بازی با استقلال انجام داده و یک بازی با پرسپولیس در پیش دارد. نکته قابل توجه اینکه تمام این بازی‌ها برای خود ذوب آهن هم بسیار حیاتی و مهم بوده وهست و برای فرار از انتهای جدول نیاز مبرم به تمامی امتیازات دارد و برای خودنمایی بیشتر در فوتبال و اثبات خود هم چشم به صعود در جام حذفی داشت. حالا حسینی با شکست استقلال در لیگ برتر در آزادی نشان داد که ذوب آهن از اطمینان به او حداقل ضرر نکرده هست هرچند جام حذفی را هم ایضا به همین استقلال باخت اما انصافا از ارزش‌های ذوب و حسینی چیزی کم نشد، حالا باید دید که در سومین چالش اساسی در مقابل پرسپولیس و اصفهان چه اتفاقاتی خواهد افتاد.

دوران بازیگری
مجتبی حسینی سرمربی کنونی ذوب آهن را از دوران بازیگری می‌شناسیم.بازیکنی بلند زن در قلب دفاعی تیم‌هایی چون بانک ملی که آن روزها وجود خارجی داشت و در سطح اول فوتبال ما فعالیت می‌کرد، در همین ذوب آهن که هم اکنون سرمربی هست و حتی نساجی قائمشهر. بازیکنی که اگر سرتر از مدافعین وسط آن روزها نبود چیزی هم از آنها کم نداشت و کمی بدشانس بود که کمتر دیده شد، شاید دلیل آن، این بود که او بیشتر به فوتبال می‌پرداخت تا داستان‌های حاشیه ای و مورد علاقه عام، او حتی در تمرینات پرسپولیس هم حضور کوتاه مدت داشت اما موفق به عقد قرارداد نشد.

مربیگری
مجتبی حسینی از آن دست مربیانی هست که راه خود را درست پیش گرفته، چند سال دستیار بودن و بعد رفتن به سمت سرمربیگری.او را مربی صاحب سبک و یکی از آینده های فوتبال ایران می شناسند، ضمن اینکه در فوتبالی که سرمربیانی که بدون حتی کارت مربیگری شروع به فعالیت در سطح اول آن کرده اند دقیقا امثال حسینی‌ها انصافا آرزوست. اما روزهای مربیگری مجتبی حسینی به دلیل قرابت و نزدیکی با گل محمدی با دستیاری وی شروع شد، حتی در دوره اول حضور یحیی در پرسپولیس کمک اول روی نیمکت او بود و خیلی ها او را مغز متفکر آن روزهای گل‌محمدی می دانستند همان نقشی که الان حمید مطهری ایفا می‌کند.حسینی بعد از چند فصل خیلی بی سر و صدا به عنوان سرمربی موقت ذوب آهن انتخاب شد و کم کم با یکی دو تیم لیگ برتری از جمله تراکتور سرمربیگری را تجربه کرد، اما به ناگاه مسیر خود را از لیگ برتر به لیگ یک تغییر داد که شاید بتوان این را جزو انتخاب‌های هوشمندانه او در این مسیر دانست، چرا که اگرچه مجتبی حسینی را به عنوان بازیکن و مربی در این فوتبال سالهاست می‌شناسیم اما به نظر، او زیر سایه نام بزرگ و پر طمطراق نداشته خود نیاز به عرض اندام داشت و این مهم در لیگ یک برایش امکان بیشتری داشت ضمن اینکه برای سرمربی شدن نباز به تجربه‌های بیشتر.

چالش‌های مربیگری
برای امثال حسینی که در این فوتبال خاک خورده‌اند چالش‌های متعددی وجود دارد اما شاید بعضی از آنها هایلات‌های دوران ورزشی و مربیگری هر مربی باشد، از بازی‌های آسیایی که حسینی با ذوب اهن علی رغم بردن بنیاد کار به حداقل امتیاز احتیاج داشت و موقعیت‌های سبزپوشان به گل ننشست و العین خیلی شیک و حرفه ای ذوب را در فولاد شهر شکست داد یا طلسم شکنی با همین ذوب آهن در مقابل سپاهان بعد از شش سال و همچنین عدم صعود با مس کرمان تنها به دلیل یک گل زده کمتر و حالا شاید حفظ ذوب آهن و بازی با سرخابی های پایتخت و فرار از منطقه خطر جزو چالش های فعلی مربیگری او می‌باشد.

انتهای پیام/