به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ بعد از پاندمی کووید ۱۹ بسیاری از مشاغل به صورت دورکار درآمدند و در نتیجه ادارات، شرکت‌ها و سازمان‌ها محل کار خود را یا منحل یا به دفاتر اداری کوچک‌تر منتقل کردند. از این رو، مشاوران املاک با چالش‌های بسیاری مواجه شدند. حال برخی از آنها سعی دارند که رونق کار خود را با کمک فناوری‌ها دوباره افزایش دهند.

در اروپا، چند بانک سرمایه‌گذار تصمیم گرفته‌اند که به عنوان بخشی از برنامه‌های خود برای بازگشت کارمندان‌شان به محل کار، با قرار دادن سنسورهای زیر میز و بهینه‌سازی دفاتر کاری، ایستگاه‌های کاری کارکنان را هوشمند کنند. این فناوری مشابه فناوری‌ای است که برای مدیریت پارکینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. فناوری‌هایی که می‌توانند تقریبا تمام جنبه‌های رفتاری کارکنان را در فضاهای کاری ثبت کنند، در حال حاضر وجود دارند و کارفرمایان می‌توانند با کمک آنها تعیین کنند که کارمندان‌شان چند ساعت کار می‌کنند، با چه کسانی و با چه هدفی ارتباط برقرار می‌کنند و حتی احساسی که دارند.

شرکت‌های املاک و مستغلات در این راستا فناوری‌هایی را طراحی کرده‌اند که به آنها فناوری املاکی یا PropTech می‌گویند. این فناوری‌ها می‌توانند رفتارهای انسانی را به طور کامل ثبت کنند و به عنوان فناوری‌های پس‌زمینه یا آرام شناخته می‌شوند؛ به این معنا که توجه کاربران را فقط در مواقع ضروری جلب می‌کند و بیشتر اوقات در پس‌زمینه باقی می‌مانند.

این فناوری‌ها فراگیر هستند، اما برای کاربران‌شان که از حضور آنها غافلند، کاملا نامرئی هستند. به عنوان مثال، وقتی کارکنان وارد ساختمان اداری می‌شوند یا بازدیدکنندگان وارد یک مرکز خرید می‌شوند، غالبا غافل از این هستند که توسط تجهیزات تکنولوژیکی که دائما با آنها تعامل دارند احاطه شده‌اند.

فناوری املاکی

فناوری املاک کاربرد فناوری اطلاعات و اقتصاد پلتفرم در بازار املاک است.  برخی از اهداف فناوری املاک شامل کاهش کاغذبازی و همچنین سریع‌تر، کارآمدتر و ایمن‌تر شدن معاملات است. املاک و مستغلات بزرگ‌ترین طبقه دارایی در جهان است، بنابراین فناوری املاک اغلب با فناوری مالی همپوشانی دارد. فناوری‌های معاصر املاک دیجیتال می‌توانند شامل مدیریت دارایی با استفاده از داشبوردهای دیجیتال، فناوری خانه‌های هوشمند، تحقیق و تجزیه و تحلیل، لیست خدمات/کارگزاری‌های دارای فناوری، برنامه‌های تلفن همراه، وام‌های مسکونی و تجاری، مدل‌سازی سه‌بعدی برای پرتال‌های آنلاین، اتوماسیون، تامین مالی جمعی پروژه‌های املاک و مستغلات، مدیریت فضاهای مشترک و همچنین سازماندهی‌، تجزیه و تحلیل و استخراج داده‌های کلیدی از اسناد اجاره باشند.

ظهور ساختمان‌های هوشمند

به سازه‌هایی که با فناوری مجهز می‌شوند، ساختمان‌های هوشمند می‌گویند. این سازه‌ها آینده املاک تجاری هستند و تعاملات سفارشی بین ساحتمان و ساکنان آن را امکان‌پذیر می‌کند.

ساختمان‌های هوشمند مجهز به مکانیسم‌های بازخورد زمان واقعی هستند که به ساختمان اجازه می‌دهد تغییرات محیط و همچنین نیازهای ساکنان آن را پیش‌بینی کند. در این فرایند، ماهیت ساکنان ساختمان به عنوان منبع بازخورد کمرنگ می‌شود. آنها ظاهرا ذینفع این فناوری هستند، اما حضور آنها منبع اصلی داده‌های جمع‌آوری شده و سپس تجزیه و تحلیل است.

کنترل رفتار انسان

از روزهای اولیه سایبرنتیک (دانش رایانیک)، همیشه مساله کنترل در فناوری اطلاعات مطرح بوده است. از نظر ریشه‌شناسی، «سایبر» از فعل یونانی به معنای هدایت می‌آید. کنترل در ساختمان‌های تجاری بخشی از نظارت است، اما با هدف شکل دادن به رفتارها فراتر از این موضوع می‌رود.

در جوامع دموکراتیک، انگیزه‌ برای شکل دادن به رفتار ساکنان ساختمان عمدتا مفید است، بخشی از مبادله بین رضایت فردی و اراده آزاد است. در جوامع کم دموکراتیک مانند چین، فناوری های ساختمان هوشمند می‌توانند با پلیس و حفظ نظم اجتماعی مرتبط باشند.

اما این دو دیدگاه برای کنترل فضاهایی که ما در آن زندگی و کار می‌کنیم از نظر مفهومی تفاوت چندانی ندارند. وقتی صحبت از کنترل با فناوری می‌شود، زمینه اخلاقی بسیار حساس می‌شود.

با این حال، کنترل رفتاری با ساختمان‌های هوشمند بعد جدیدی پیدا می‌کند، زیرا جایی برای پنهان شدن وجود ندارد. استخراج داده‌های رفتاری از ساکنان ساختمان می‌تواند به منبع اصلی ثروت برای صنعت املاک تبدیل شود. شرکت‌های املاک برای استفاده از این منبع جدید، باید با شرکت‌های فناوری همکاری کنند و به صف «سرمایه داران نظارتی» بپیوندند.