به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی در همایش ملی حکمت اسلامی و علوم رفتاری گفـت: «حکمت» واژه‌ای قرآنی است که بعد از بررسی آن در قرآن، مشخص می‌شود که هیچ معادلی در زبان‌های دیگر ندارد و واژه‌های «حکمت» و «حکیم» در مجموع بیش از ۱۱۰ بار در قرآن به کار رفته که نشان‌دهنده اهمیت آن است.

اختصاص نیم امتیاز پژوهشی به مقالات پذیرفته شده در همایش علوم انسانی و حکمت اسلامی

معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اهمیت حکمت و حدیث امیرالمومنین(ع) پیرامون رسالت پیامبران و صیانت از حکمت توسط ایشان خاطرنشان کرد: حکمت که زاییدۀ عقل ناب است، گاهی پوشیده می‌شود و باید احیا شود و کار پیامبران احیای حکمت است. بشر هرگاه شریعت و نبوت الهی را کنار گذاشت، حکمت را از دست داد و فقط یک یا چند قسم از اقسام عقل را دنبال کرد و دچار آسیب شد؛ مثلاً دغدغۀ انسان‌ها در غرب و در قرون وسطی، عقل معاد بود و از عقل معاش غفلت ورزیدند و از دورۀ رنسانس به بعد، عقل معاش را جدا از عقل معاد دنبال کردند و ما هنوز هم شاهد آسیب‌های جبران‌ناپذیر هر دو دوره هستیم؛ بنابراین، این نکته را باید توجه داشت که حفاظت و صیانت از حکمت از طریق شریعت و نبوت است.

وی ضمن بیان اینکه اثر حکمت در جامعه خیر کثیر خواهد بود و نمونه‌اش حکمرانی حِکْمی و مُلک عظیمی است که خداوند به آل‌ابراهیم عطا کرد، تأکید کرد: حکمت، دانش نافع عقلانی در سه ساحت بینش، منش و کنش است که منتهی به خیر کثیر می‌شود و حیات طیبه، یکی از مصادیق خیر کثیر است و وظیفه ما این است که حکمت را در علوم مختلف و نیز در هنر به کار گیریم و با استفاده از کاربست حکمت در علوم، علوم حِکْمی ــ مثلاً علوم انسانی حِکْمی، علوم پزشکی حِکْمی، معماری حِکْمی و هنر حِکْمی را حاصل کنیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین خسروپناه افزود: هنگامی که رویکرد حِکْمی به علوم و هنر ایجاد شود، غایت فعالیت‌های مرتبط با علوم اموری مانند تعلیم و تعلّم ذهنی، تفکر، تدبر و تعقل علمی صورت گرفته و زمینه را برای حیات و حکمرانی حِکْمی فراهم ساخته و جامعه را در مسیر تحقق اهداف و مقاصد والای اسلام قرار داده و استعدادهای فردی و اجتماعی را شکوفا ساخته و بهترین و بیشترین منفعت‌ها در عرصه‌های مختلفِ مادی و معنوی، فردی و اجتماعی و دنیوی و اخروی را در جهت هدف خلقت ــ یعنی تقرب الی اللّه ــ نصیب صاحبان علم و سایر انسان‌ها خواهد کرد.

وی با اشاره به اینکه حکمرانی حِکْمی امر مهمی است و اگر هدف ما ترویج فرهنگ و تمدن حِکْمی است، باید حکمرانی حِکْمی را مطالبه کنیم، تصریح کرد: آنچه باعث می‌شود علم و هنر حِکْمی تولید و به کار گرفته شود، آن است که حکمرانی علم حِکْمی و حکمرانی هنر حِکْمی ایجاد شود. حکمرانی علم و هنر به معنای حکومتی کردن علم و هنر نیست، بلکه بسته‌ای است که موارد مربوط به علم و هنر را در بر می‌گیرد و سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و خدمات عمومی را شامل می‌شود.

انتهای پیام/