به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، امروز شنبه پانزدهم ماه رجب مصادف با وفات حضرت زینب سلام الله علیهاست. حضرت زینب(سلام الله علیها) در روز پنجم جمادی الاول سال ششم هجری در خانه پاک علی و فاطمه(علیهم السلام) متولد شد. البته این دیدگاه مشهور شیعه درباره تاریخ ولادت آن حضرت است و درباره روز و سال ولادت ایشان نظرات تاریخی دیگری نیز وجود دارد.

بیشتر بخوانید:

اعمال شب و روز پانزدهم ماه رجب

وقتی حضرت زینب به دنیا آمد و این خبر به گوش رسول گرامی اسلام رسید، به منزل فاطمه(سلام‌الله علیها) آمد و فرمود: «دخترم، نوزادت را نزد من بیاور». وقتی او را نزد پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) آوردند، رسول خدا او را به سینه مبارک چسباند و صورت بر صورت نوزاد نهاد و باصدای بلند و به شدّت گریست، چنانکه اشک از گونه‌های مبارکش سرازیر شد. و در جواب حضرت زهرا که علت گریه را جویا شد، فرمودند: دخترم فاطمه جان، این دختر به بلاهایی گرفتار آمده و با انواع مصیبت ها و دشواری‌های جانکاه مواجه خواهد شد... و فرمود: هر که بر مصیبت های این دختر بگرید مانند آن است که بر دو برادرش؛ یعنی حسن و حسین(علیهم السلام) گریسته باشد سپس رسول خدا نام نوزاد را زینب نامید.

حضرت زینب(س) زنی عابده، زاهده، عارفه، خطیبه و عفیفه بود. نسب نبوی، تربیت علوی، و لطف خداوندی از او فردی با خصوصیات و صفات برجسته ساخته بود، طوری که او را «عقیله بنی هاشم‏» می‏گفتند. با پسرعموی خود«عبدالله بن جعفر» ازدواج کرد و ثمره این ازدواج فرزندانی بود که دو تن از آن‏ها (محمد و عون) در کربلا، در رکاب ابا عبدالله‌الحسین علیه‌السلام شربت ‏شهادت نوشیدند. آن بانوی بزرگوار سرانجام در پانزدهم رجب سال 62 هجرت، با کوله باری از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانی را وداع گفت. در این مقاله برآنیم که گوشه‌هایی از مناقب و فضائل آن حضرت را بررسی و بیان کنیم.

فضایل و مناقب ایشان

آن حضرت در زمره بافضیلت‏‌ترین زنان جهان، دارای جلالت شأن، منزلت والا، قوّت استدلال، برتری عقل، استواری قلب، فصاحت زبان و بلاغت بیان بود و این، از سخنرانی‏ در کوفه و شام که گویی از زبان پدرش امیر مؤمنان(علیه السلام) ایراد می‏‌شد دانسته می‌شود و نیز از احتجاج بر یزید و ابن زیاد، آنگونه که آنها را خاموش ساخت، تا آن جا که به بدگویی و ناسزا گفتن و مسخره کردن و دشنام دادن که سلاح افراد ناتوان از دلیل آوردن است پناه بردند و از زینب کبری(سلام الله علیها) شگفت نیست که این گونه باشد؛ چرا که او شاخه‏ ای از شاخه‏ های درخت پاک [رسالت]‏ است.

حضرت زینب (س) در وقار و شخصیت همچون خدیجه(سلام‌الله علیها) در حیاء و عفّت، مانند مادرش فاطمه(سلام‌الله علیها) در شیوایی و رسایی بیان، چون پدرش علی(علیه السلام) در حلم و صبر انقلابی همانند برادرش حسن(علیه‌السلام) و در شجاعت و قوّت قلب مانند برادرش حسین(علیه السلام) بود.

حضرت زینب(سلام‌الله علیها) هم از نظر سن و هم از نظر مقام و فضیلت، برتر از خواهرش ام‌کلثوم و بلکه می‌توان گفت پس از مادرش فاطمه و جدّه‏‌اش خدیجه شریف‌ترین و بزرگ‌ترین زنان اسلام بوده است. زندگانی پر ماجرا و سخنان پرمعنا و خطبه‌های بلیغ و رسای او در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و زهد و عبادت و سایر خصال عالی او بهترین گواه این مُدّعاست.

او تربیت شده خاندان وحی بود. به کوچک و بزرگ احترام می‌گذاشت و هیچ گاه چهره ترش نمی‌کرد. همیشه در سلام کردن [به بانوان و محرمان] پیش دستی می‌کرد و در مقابل مهمان از جا بر می‌خاست و مقام او را ارج می‌نهاد. با اینکه عبداللّه بن جعفر از بزرگان و ثروتمندان مدینه بود و در خانه، کنیز و غلام و... داشت؛ امّا زینب(سلام الله علیها) در کارهای خانه آنان را یاری می‌داد و جویای احوالشان می‌شد تا اگر مشکلی دارند، آن را برطرف سازد.

حضرت زینب کبری نقش تأثیرگذاری در احیای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی داشتند

حجت الاسلام والمسلمین علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران در گفت‌وگویی عنوان می‌کند: وجود مقدس حضرت زینب کبری به‌عنوان پرچمدار فرهنگی و حامی حماسه فرهنگی حضرت ابا عبدالله‌الحسین (ع) نقش تأثیر گذاری در احیای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی داشتند. امام حسین (ع) و یاران گرامیشان با اهدای خود چشم‌های غفلت‌زده را از خواب بیدار کردند اما آن چیزی که بعد از واقعه کربلا بسیار مهم بود اینکه این چشمان از خواب غفلت بیدار شده به چه هدفی باید دوخته شود؟ اگر آن هدف معاویه و یزید بودند قطعاً آن اندیشه طاغوتی مجدد مردم را به خواب فرو می‌برد اما وقتی که مردم غفلت‌زده و بیدار شده چشمان خودشان را باز کردند و مقابل دیدگانشان حضرت زینب (س) و خطبه‌های قراء ایشان را دیدند سبب شد مردم به سمت سعادت راهنمایی شوند.

علم الهدی ادامه داد: حضرت زینب یکی از مهم‌ترین یاران امام زمان خویش بودند که به بهترین شکل از امام عصر خویش، قرآن کریم و ارزش‌های اسلامی که برادرشان در آن راه به شهادت رسیدند، دفاع کردند؛ به همین جهت زمانی که حضرت وارد شهر کوفه می‌شوند شهر کوفه محل تبلیغ و مذاکره مستقیم حضرت زینب با مردم کوفه قرار می‌گیرد.

وی همچنین گفت: ما نمی‌توانیم حماسه امام حسین(ع) را معرفی کنیم اما نامی از زینب نبریم، حماسه فرهنگی امام حسین(ع) بدون شهامت‌ها، ایثارگری، شجاعت و جان گذشتگی‌های زینب اصلاً نمی‌تواند مورد تحلیل قرار گیرد، زینب بود که این حماسه فرهنگی را در تاریخ ثبت کرد برای همین قرآن کریم می‌فرماید آنانی که رسالت‌های الهی را ابلاغ می‌کنند و تنها از خدا می‌ترسند از غیر خدا نمی‌هراسند مؤمنان راستین آنان هستند.

انتهای پیام/