هر ساله در ایام سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره)، میلیون‌ها زائر از اقصی‌نقاط کشور به سمت تهران حرکت می‌کنند و در این مسیر، شهر قم نقش یک گلوگاه اصلی را بازی می‌کند. اما بررسی وضعیت فعلی جاده‌های شاهراهی استان قم، به‌ویژه محورهای قم - تهران، قم - گرمسار، قم - ساوه و قم - کاشان، نگرانی‌هایی جدی را درباره ظرفیت پاسخگویی به این حجم از تردد مطرح می‌کند.

نخستین نگرانی، ظرفیت فیزیکی و عرض جاده‌هاست. بسیاری از مسیرها با وجود پرحجم بودن تردد، هنوز چهاربانده کامل نشده‌اند یا فاقد شانه اضطراری استاندارد هستند. به‌ویژه در مسیر قم - تهران که سهم بالایی از ترافیک زائران را دارد، هر حادثه یا توقف می‌تواند به انسداد کامل جریان تردد منجر شود.

از سوی دیگر، کمبود پارکینگ‌های بین‌راهی، کمبود جایگاه‌های سوخت، خرابی روشنایی شبانه در بخشی از جاده‌ها و ناهماهنگی در استقرار خدمات امدادی در برخی سال‌ها موجب بروز مشکلاتی برای کاروان‌ها شده است. این موارد در کنار نبود برنامه عملیاتی برای روان‌سازی ترافیک در ساعات پیک، بر نگرانی‌ها می‌افزاید.

در کنار زیرساخت‌های فیزیکی، مسئله ناوگان حمل‌ونقل عمومی نیز اهمیت زیادی دارد. با وجود بسیج ناوگان اتوبوس‌رانی توسط شهرداری‌ها و پایانه‌ها، آمارها حاکی از آن است که بخشی از ناوگان به علت فرسودگی، توان پاسخگویی مؤثر در مسیرهای طولانی و پرتردد را ندارد.

کارشناسان حمل‌ونقل تأکید دارند که قم به‌عنوان شاهراه ملی، نیازمند یک طرح جامع چندلایه در مدیریت مراسم‌های ملی نظیر ارتحال امام خمینی (ره) است؛ طرحی که فقط به اتوبوس و گشت جاده‌ای محدود نباشد، بلکه با محوریت مدیریت بحران، پایش هوشمند ترافیک، حضور مستمر نیروهای امداد و پلیس و به‌روزرسانی خدمات بین‌راهی تدوین و اجرا شود.

شکی نیست که مردم با عشق به مسیر می‌زنند، اما این عشق نباید زیر چرخ‌های فرسودگی، کم‌توجهی و بی‌برنامگی له شود.

قم آماده است، اما نه به‌اندازه‌ای که باید باشد.

خبرنگار: عباس بنی حسن

انتهای پیام/