به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از کهگیلویه و بویراحمد، در برخی خرده‌ فرهنگ‌ها، داشتن اسلحه و استفاده از آن، به خصوص در میان جوانان، با “قدرت”، “شجاعت” و “جایگاه اجتماعی” گره خورده است. این تصور اشتباه، باعث می‌شود تا در مراسمی چون عروسی، این رفتار به عنوان راهی برای خودنمایی و جلب توجه تلقی شود.

گاهی، تماشای صحنه‌هایی از تیراندازی در فیلم‌ها، سریال‌ها یا حتی خبرها، بدون نمایش پیامدهای منفی آن، می‌تواند ناخودآگاه بر ذهن افراد تأثیر گذاشته و به عادی‌سازی این رفتار کمک کند. بسیاری از افرادی که در این مراسم اقدام به تیراندازی می‌کنند، ممکن است از ابعاد قانونی، اجتماعی و حتی اخلاقی عمل خود آگاهی کامل نداشته باشند و صرفاً تحت تأثیر جو جمعی قرار گیرند. اگرچه قوانین سختی در زمینه حمل و استفاده غیرمجاز از سلاح وجود دارد، اما اجرای کامل و فراگیر آن در تمام نقاط کشور، به ویژه در مراسمی که به صورت خودجوش برگزار می‌شوند، با چالش‌هایی روبرو است.

این تیراندازی‌ها، صرفاً یک عمل نمایشی نیست، بلکه زنجیره‌ای از پیامدهای منفی اجتماعی را به همراه دارد همانطور که پیشتر اشاره شد، صدای شلیک، در لحظه، اضطراب و ترس را به جان مهمانان می اندازد. این حس ناامنی، به ویژه در میان کودکان، سالمندان و کسانی که تجربه تلخ حوادث مشابه را داشته‌اند، تشدید می‌شود و آرامش را از آنان سلب می‌کند.

خانواده‌ای که مراسم عروسیشان با تیراندازی و شاید خدای ناکرده، حادثه‌ای ناگوار همراه شود، برای مدتی طولانی با انگ و قضاوت جامعه روبرو خواهد بود. این موضوع می‌تواند به اعتبار و آبروی اجتماعی خانواده لطمه بزند و حتی روابط‌ فامیلی و دوستانه را تحت تأثیر قرار دهد. وقتی رفتارهای پرخطر، به‌خصوص توسط جوانان، در یک جمع “هنجار” تلقی شود، این خطر وجود دارد که نسل‌های بعدی نیز به این رفتار عادت کرده و آن را به عنوان بخشی طبیعی از جشن‌ها بپذیرند. این امر، چرخه‌ای معیوب از تکرار خشونت‌های نمایشی را شکل می‌دهد.

نسل‌های مختلف، نگاه‌های متفاوتی به این پدیده دارند. درحالی‌که برخی آن را نشانه “شادی” یا “جوانمردی” می‌دانند، نسل‌های جوان‌تر و آگاه‌تر، خطرناک بودن و بی‌معنی بودن آن را درک می‌کنند. این تفاوت دیدگاه، می‌تواند به شکافی فرهنگی و نسلی در نگرش به مسائل اجتماعی منجر شود. این رفتار، توجه را از اصل ماجرا یعنی پیوند دو انسان و جشن گرفتن عشق، به سمت نمایش‌های بیرونی و گاهی پرخطر منحرف می‌کند. این تمرکز بر “ظاهر” به جای “باطن”، می‌تواند ارزش‌های عمیق‌تر فرهنگی را کمرنگ سازد.

بدترین و غیرقابل تصورترین نتیجه این سهل‌انگاری‌ها، وقوع حوادث مرگبار است. یک گلوله گمشده، یک اسلحه معیوب، یا حتی یک لحظه بی‌احتیاطی، می‌تواند به راحتی شادی یک خانواده را تبدیل به سیلی از اشک و اندوه کند. آمار قربانیان حوادث تیراندازی در مراسم عروسی، اگرچه شاید به صورت دقیق در دسترس نباشد، اما هر مورد آن، یک فاجعه انسانی است که خانواده‌ای را برای همیشه داغدار می‌کند و خاطره‌ای تلخ و جبران‌ناپذیر برجای می‌گذارد.تیراندازی در مراسم عروسی، پدیده‌ای است که با فرهنگ غنی و ارزش‌های والای جامعه ما همخوانی ندارد. این رفتار، بیش از آنکه نمایانگر شادی باشد، نشانه بی‌مسئولیتی و عدم آگاهی از پیامدهای عمیق اجتماعی و انسانی است. با تلاش همگانی، فرهنگ‌سازی، و اجرای صحیح قانون، می‌توانیم بار دیگر شادی و امنیت را به سفره‌های هفت‌سین جشن‌هایمان بازگردانیم و خاطره‌ای خوش و ماندگار از پیوندهای مبارک بسازیم.

خبرنگار: سعیده صداقت نژاد

انتهای خبر/