۱۶ آذر فقط یک روز در تقویم نیست؛ یادآور لحظهای است که دانشگاه در تاریخ ایران بیدار شد. روزی که سه جوان دانشجو با ایستادگی خود در برابر بیعدالتی و تحقیر استقلال کشور، معنای تازهای به واژه “دانشجو” بخشیدند؛ معنایی که تا امروز زنده است و الهامبخش نسلهای پیدرپی جوانان این سرزمین شده. دانشگاه از همان روز دریافت که تنها محل درس و امتحان نیست، بلکه سنگر آگاهی و وجدان بیدار جامعه است.
امروز نیز با وجود تغییر زمانه، حقیقت پابرجاست: دانشجو قلب تپنده آینده کشور است. او فقط یک جوان در مسیر تحصیل نیست؛ حامل پرسشهای اساسی، نقدهای صریح و انگیزههای سازندهای است که میتواند مسیر آینده ایران را روشنتر کند. هر کلاس درس، هر فعالیت علمی و هر حرکت فرهنگی دانشجویان، قطعهای از پازل فردای این سرزمین را شکل میدهد.
دانشگاه باید جایی باشد که اندیشه در آن متولد شود، نقد در آن رشد کند و پرسش بدون ترس مطرح شود. دانشجویی که نتواند آزادانه سؤال بپرسد، چگونه میتواند فردا درباره سرنوشت جامعه تصمیم بگیرد؟ رسالت دانشگاه، پرورش تفکر نقاد است نه حفظ کردن مطالب. دانشگاه زمانی زنده است که صداهای مختلف در آن شنیده شود و از برخورد اندیشهها، افقهای تازهای گشوده شود.
نسل امروز دانشجو نسلی آگاهتر، نقادتر و مسئولیتپذیرتر است. با وجود دشواریهای اقتصادی و چالشهای پیچیده اجتماعی، همچنان امید دارد و برای ساخت آینده تلاش میکند. این نسل بیش از هر زمان دیگر به دنبال فهمیدن، اصلاح کردن و مؤثر بودن است و نمیخواهد تنها یک مدرک در دست داشته باشد، بلکه به دنبال هویت، معنا و تأثیرگذاری است.
در چنین شرایطی وظیفه مسئولان و مدیران کشور روشن است: باید صدای دانشجو را شنید، نقدهایش را پذیرفت و از اندیشههای متفاوت هراس نداشت. جامعهای که نقد را برنتابد، دیر یا زود در جای خود میماند. حرکت رو به جلو زمانی ممکن است که دانشگاه آزادانه نفس بکشد و دانشجو احساس کند که گفتارش شنیده میشود. پذیرش نقد، پیششرط توسعه است و بیتفاوتی نسبت به آن، راه را بر پیشرفت میبندد.
امید بزرگترین سرمایه دانشگاه است. امید به آیندهای که با تلاش، خلاقیت و تفکر دانشجویان ساخته میشود. اگر امید در دل دانشگاه زنده بماند، هیچ بحران و چالشی نمیتواند جلوی پیشرفت نسل جوان را بگیرد. دانشگاه با امید زنده است و کشور با امید دانشجویانش سرپا میماند.
دانشجوی عزیز، تو تنها یک دانشجو نیستی؛ تو روشنکننده چراغی هستی که اگر خاموش شود، جامعه در تاریکی فرو میرود. تو میاندیشی، میپرسی، نقد میکنی، میسازی و آینده را رقم میزنی. ایران با وجود تو و هزاران دانشجوی دیگری که در سکوت یا با فریاد برای بهتر شدن تلاش میکنند، آیندهای روشنتر خواهد داشت.
روز دانشجو، ۱۶ آذر، را به همه شما که چراغ آگاهی را روشن نگه داشتهاید تبریک میگوییم؛ امید که راهتان روشن، اندیشهتان آزاد و ارادهتان استوار باشد.
فعال رسانه ای
انتهای پیام./
نظر شما