ایسکانیوز: معدوم كردن سگ ها سابقه ای به اندازه سابقه «بلديه» دارد و روش های مختلفي براي آن به كار گرفته شده است . اما این کار همیشه با واکنش منفی افکار عمومی روبرو بوده است سه سال پیش بود که اشرف یوسفی، رئیس هیئت مدیره انجمن حامیان طبیعت آذر گفت: چندی است که سگ‌های بدون صاحب سطح شهر تبریز به بهانه جلوگیری از انتقال بیماری، زیباسازی چهره شهر و حمایت از حقوق شهروندان، توسط برخی شرکتهای طرف قرارداد با شهرداری جمع آوری شده و در مکانی به نام معدومگاه بعد از دو یا سه روز نگهداری در سخت ترین شرایط کشته می‌شوند. پس از بارها خبرهایی درباره کشته شدن این حیوانات شنیده ایم و تصاویرش را هم دیده ایم . آنان که به این کار مبادرت میروزند بخشنامه وزارت کشور در رابطه با کنترل حیوانات بی سرپرست، کشتار حیوانات سالم را بر اساس مفاد این بخشنامه مذکور و دارای وجاهت قانونی میدانند . همین است که حالا هم شهرداری کلاردشت با نصب بیلبوردی در این شهر از بعضی از افراد خواسته که برای معدوم کردن سگ‌های ولگرد به این شهرداری مراجعه کنند. در این بیلبورد شهرداری کلاردشت نوشته شده است: «از میرشکاران محترم دعوت می‌شود جهت معدوم نمودن سگ‌های ولگرد از تاریخ ۲۰ آذر ماه سال ۹۳ تا ۲۰ دی ماه سال ۹۳ به شهرداری کلاردشت مراجعه نمایند.»

کشتن سگ ها بار روانی زیادی برای جامعه دارد، صدای گلوله در سطح شهر و برای فردی که گلوله را به سوی حیوان شلیک می کند مشکلات روحی زیادی را به وجود می آورد، علاوه بر این، روش گلوله زنی مخاطراتی برای سلامت جامعه دارد، زیرا اکثر حیواناتی که گلوله می خورند در ابتدا نمی میرند، و با زخم ایجاد شده در سطح شهر حرکت می کنند و آلودگی های زیادی را منتقل می کنند، در هر صورت یک سگ تیر خورده خطرناک تر از سگ سالم است.
در حدیث آمده است که در راه پیشروی برای فتح مکه، لشگر پیامبر (ص) به سگی‌ که چند توله داشت رسید. پیامبر (ص) نه تنها دستور دادند که کسی‌ به آن سگ و توله‌هایش آسیبی‌ نرساند، بلکه شخصی‌ را کنار سگ گماردند تا از این امر اطمینان حاصل کنند.
در اسلام بر مهربانی به حیوانات و ظلم نکردن به آنها تاکید شده است. ولی‌ به رغم تعالیم اسلامی و مهربانی و لطفی‌ که پیامبر (ص) به حیوانات و حتی سگ‌ها نشان میدادند، دولت ایران ممنوعیت‌ها و مجازاتهای را برای داشتن سگ و در رابطه با رسیدگی به نقل و انتقال آنان تعیین کرده است. از این بدتر آنکه فعالیت وسیعی برای از بین بردن تمام سگ‌های بی‌ پناه در جریان است. مردم ایران نیز در کشتن سگ‌ها و حتی با پاداش‌هایی‌ برای این کار تشویق شده‌اند. بسیاری از این تلاش‌های بیرحمانه توسط شهر‌داریها و مردم چیزی جز زجر و شکنجه طولانی قبل از مرگ برای این حیوانات بی‌ پناه و گرسنه به همراه ندارد.

سگ کشی غیرقانونی است و بر اساس قانون، می‌بایست مراکزی برای نگهداری این حیوانات ساخت و در آنجا یا عقیم سازی انجام شود یا مرگ بدون درد برای این حیوانات انجام شود .
کشتار دوباره سگها در حالیست که مرداد ماه گذشته "ژیلا پورایرانی" بانوی ایرانی ساکن تبریز سال های برای دفاع از حقوق حیوانات خیابانی تلاش کرد و کوشش های او در نهایت نتیجه داد و به تاسیس سرپناهی برای سگ های بی پناه و ممنوع شدن کشتار سگ های خیابانی از سوی شورای شهر تبریز انجامید.او با احداث پناهگاه های خصوصی برای سگ های خیابانی و بدون سرپرست برای نجات جان آن ها گام برداشته است. گفته شده که پیکار اصلی این بانوی ایرانی علیه شرکتی خصوصی در تبریز بوده که در سال های گذشته در حدود 400 سگ را با شیوه های مختلف از جمله زنده به گور کردن، مرگ بر اثر گرسنگی دادن و یا با سیم خاردار به قتل رسانده است."

حالا بعد از تبریز نوبت به رشت و شهرهای شمالی رسیده است. در حالی است که سازمان امور شهرداری‏‎های وزارت کشور در سال 87 مصوبه‎ای را به تصویب رساند که بر اساس آن به تمامی شهرداری‎های کشور ابلاغ و دستور داده شد که از کشتار سگ‎های ولگرد در سطح شهر امتناع کنند. باید دید این بار چه کسانی به داد سگ ها میرسند و چه اقداماتی برای جلوگیری از این عمل غیر قانونی انجام خواهد شد .