به گزارش ایسکانیوز، برخی مورخان معتقدند، اقلیت روهینگیا مردمی مسلمان و هندو آریایی هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی می‌کنند. این مردم ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. مسلمانان روهینگیا و برخی از محققان معتقدند که آنها بومی ایالت راخین هستند، در حالی که دیگر مورخان ادعا می‌کنند آن‌ها مهاجرانی هستند که از بنگلادش به میانمار آمده‌اند. این مهاجرت طی دوره حکومت بریتانیا در برمه و به میزان کمتر، پس از استقلال برمه در سال ۱۹۴۸ و جنگ آزادی بخش بنگلادش در سال ۱۹۷۱ مهاجرت کرده‌اند.

بیشتر جمعیت یک میلیون و صد هزار نفری روهینگیا از حق شهروندی میانمار محرومند و در شرایطی مشابه با آپارتاید زندگی می‌کنند. بسیاری از آنان در کمپ‌های پناهندگان در نزدیکی مرز بنگلادش زندگی می‌کنند. بیش از ۱۴۰ هزار نفر از آنها به دنبال درگیری با قوم بودایی «راخینه» در سال ۲۰۱۲ به مناطق دیگر آواره شده‌اند. دولت میانمار اقلیت مسلمان روهینگیا را به عنوان مهاجران غیرقانونی که از بنگلادش وارد شده‌اند تلقی می‌کند و رویکردی سختگیرانه درقبال «مهاجران غیر قانونی» در پیش می گیرد.

در سال ۱۹۸۲ قانون ملیت در میانمار به تصویب رسید و ۱۴۴ مورد از اقوام مورد شناسایی قرار گرفتند که نهایتاً ملیت میانماری به آنها اعطا شد؛ اما در این بین ۹ ملیت مورد تایید میانمار قرار نگرفتند و به رسمیت شناخته نشدند که روهینگیاها یکی از آنها هستند. واقعیت این است که این جمعیت از حدود ۱۰۰ سال قبل و شاید هم بیشتر در این منطقه حضور داشتند و حتی زمانی که بریتانیا وارد این منطقه شده بود آنها در این جغرافیا ساکن بودند ولی در حالت فعلی شاهد هستیم که بنگلادش و میانمار به هیچ وجه جمعیت روهینگیا را به رسمیت نمی‌شناسند.

به نوشته تودی زمان، در گزارش IHH آمده است: خانواده های مسلمانان میانمار مجبور هستند تا در هر سال یک عکس خانوادگی را که شامل تمامی اعضای خانواده آنها باشد به دولت تحویل بدهند و در صورتی که نوزاد جدیدی در خانواده آنها متولد شده و یا یکی از اعضای خانواده آنها درگذشته باشد باید مبلغی را به عنوان مالیات به دولت بپردازند.

از دیگر محدودیتهایی که دولت میانمار علیه مسلمانان اعمال می کند این است که مسلمانان بدون کسب مجوز نمی توانند ازدواج کنند و برای گرفتن این مجوز هم باید مالیات بدهند. مورد دیگر آنکه مسلمانان نمی توانند در خانه های بتونی زندگی کنند و باید در کلبه هایی که متعلق به دولت است اقامت کنند و اگر این خانه ها تخریب شوند ساکنان آن زندانی می شوند.

اگر مسلمانی در میانمار قصد دایر کردن فروشگاهی را داشته باشد باید با یک بودائی شریک شود. فرد بودائی در این شراکت هیچ سهمی را نمی پردازد اما از سود حاصل از این فروشگاه بهره مند می شود.

مسلمانان میانمار نمی توانند از خدمات اجتماعی همچون خدمات بهداشتی بهره مند شوند و حق کار کردن در ادارت دولتی را نیز ندارند.

مسلمانی که در میانمار مرتکب جرم شود اجازه دفاع از خود در دادگاه را نداشته و مستقیما به زندان می رود و در برخی موارد مسلمانان مجبور می شوند تا بدون دریافت دستمزد برای بودائیان و یا دولت کار کنند.

«زید بن رعد الحسین» کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد، در گزارش سالانه خود در اسفند ماه سال گذشته ضمن محکوم کردن جنایات دولت میانمار علیه مسلمانان روهینگیا، از کارشکنی و اخلال در کار دفتر کمیسر حقوق بشر برای پیگیری این موضوع انتقاد کرد.

به گفته وی، مدارک موثقی مبنی بر سرکوب اقلیت روهینگیا در میانمار و ستم هایی که نسبت به این قوم روا می شود، وجود دارد.

رعد الحسین با ارائه این گزارش در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل، اعلام کرد: آنچه بر سر مسلمانان روهینگیا می‌آید در حد جنایات جنگی و نیازمند انجام تحقیق بین‌المللی است.

ضعف دولت مرکزی میانمار این قدرت را به اقوام و قبایل تندروی این کشور داده است تا اقدامات وحشیانه و خشونت باری را بر ضد اقلیت مسلمان اعمال کنند. «تین سین» رئیس جمهور میانمار ۶ می در سخنانی مدعی شد که دولت میانمار متعهد به ایجاد جامعه ای آرام و هماهنگ در استان راخین است.

مسلمانان روهینگیا در میانمار سال هاست که با سرکوب گسترده از سوی بودائیان مواجه هستند و در اغلب موارد نیروهای دولتی و امنیتی میانمار نیز از اقدامات بودائیان حمایت می کنند.

رهبر مسلمانان میانمار دکتر محمد یونس نیز سکوت کشورهای مسلمان در کنار کشورهای غربی و مجامع حقوق بشری را علت ادامه یافتن کشتار مسلمانان این کشور می‌داند.

به گفته وی بوداییهای افراطی مسلمانان را در میان خود نمی‌خواهند و به همین دلیل جوانان و به خصوص تحصیل کرده های مسلمان را دستگیر کرده و به نقطه نامعلومی می برند و به زنان مسلمان تجاوز می کنند.

از طرفی، عملیات سرکوب اردوی میانمار علیه مسلمانان روهینگیا از آکتُبر گذشته آغاز شده است. طی هفته جاری وزارت اطلاع رسانی میانمار ده ها خبرنگار خارجی و داخلی را اسکورت کرده تا از قریه های مسلمان نشین ولایت راخین دیدن کنند.

رویترز پیش از این اطلاعاتی را از ساکنان این مناطق از طریق تلفن و ساکنان سابق این مناطق که به بنگلادیش فرار کرده اند، به دست آورده است که نشانگر تاکتیک های وحشیانه نیروهای اردوی میانمار علیه مسلمانان روهینگیا بوده است.

اهالی این قریه ها از بازداشت های گسترده پسران جوان و مردان بزرگسال توسط نیروهای امنیتی میانمار خبر داده اند. تنها در جریان یک تیراندازی در یکی از قریه های مسلمان نشین، حداقل 10 نفر کشته شده اند. اهالی قریه های راخین، اردوی میانمار را به پاکسازی قومی متهم کرده اند. تنها در یکی از قریه های مسلمان نشین، نیمی از جمعیت شش هزار نفری آن مجبور به فرار شده اند.

«آنگ سان سوچی» چهره نام آشنای بین المللی و برنده جایزه صلح نوبل و با نفوذترین سیاستمدار در دولت فعلی میانمار همچنان به سکوت خود در قبال کشتار و تبعیض و رفتار خشونت آمیز با مسلمانان روهینگیا ادامه می دهد.

پیرمحمد ملازهی کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ به این پرسش که آیا روی کار آمدن «آنگ سان سوچی» توانست از میزان خشونت علیه روهینگیاهای میانمار بکاهد یا خیر، گفت: حزب اتحادیه ملی برای دموکراسی که سوچی رهبری فعلی آن را به عهده دارد، به عنوان جریان غالب و حزب حاکم در میانمار شناخته می‌شود اما نخست‌وزیر این کشور از این حزب نیست. مساله اینجاست که در بررسی علت سکوت سوچی موضوع‌های مختلفی وجود دارد. به گونه‌ای که وضعیت روهینگیاهای میانمار به یک پرونده قومی مذهبی و امنیتی تبدیل شده است و از این منظر سوچی نمی‌خواهد با اعمال فشار بر بودائیان وجهه و جایگاه خود را از دست بدهد. درست است که جایزه صلح نوبل به وی تعلق گرفته است اما سکوت در برابر چنین جنایتی مغایر با قوانین بین‌المللی و حقوق بشر است.

تنها لطفی که آنگ سان سوچی درباره مسلمانان روهینگیا در ایالت راخین در هفته های اخیر کرده، اجازه ورود محدود برخی خبرنگاران به منطقه به شدت بسته محل سکونت مسلمانان است.

مسلمانان روهینگیا در همین فرصت اندکی که توانستند با این چند خبرنگار ارتباط برقرار کنند از ظلم و رنج بی پایان سخن گفتند.

گروهی از زنان مسلمان با حضور در میان خبرنگاران گفتند که یک روز قبل، مهاجمان با حمله به روستای محل اقامت آن‌ها، مردان و زنان و کودکان بسیاری را ربوده‌اند.

یک زن با اشاره به فرزند بازداشت شده خود گفت:

"پسر من تروریست نیست، او را در حالی که در مزرعه کار می‌کرد به اتهام‌های ساختگی دستگیر کردند."

سازمان ملل در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرد که دست‌کم 75هزار نفر از اعضای اقلیت قومی - مذهبی روهینگیا با فرار از خانه و کاشانه خود به بنگلادش پناه برده‌اند.

یک جوان 19 ساله مسلمان مهاجر میانمار وضعیت زندگی اسفبار خود را اینگونه توصیف می کند:

"من در میانمار به دنیا آمدم اما دولت به من گفت که متعلق به میانمار نیستم. من در بنگلادش بزرگ شدم، اما دولت بنگلادش می گوید که نمی توانم آنجا بمانم. به عنوان یک روهینگیا، تصور می کنم که در میان آرواره سوسمار و نیش مار، گیر کرده ام!"

جنایاتی که بودائیان افراطی میانمار در قبال مسلمانان مرتکب می شوند از جنایات داعش و گروههای تکفیری و تروریستی در سوریه و عراق کمتر نیست.

آنها نیز مسلمانان روهینگیا را کشته، قطعه قطعه کرده و یا زنده در آتش می سوزانند.

در ویدئویی که به تازگی منتشر شده، بودائیان افراطی یک کودک مسلمان 3 ساله را بوسیله شوکر برقی شکنجه می کنند، لحظات وحشتناکی که در این ویدئو ثبت شده است ، قلب هر انسانی را به درد می آورد.

801