تاکید رئیس دانشگاه آزاد اسلامی بر این مساله نشان‌دهنده ادامه‌دار بودن فاصله بین صنعت با دانشگاه‌های کشور است؛ فاصله‌ای که در صورت برطرف شدن می‌تواند بسیاری از مشکلات امروز جامعه و صنعت را برطرف کند. برای تبیین صحبت‌های مطرح‌شده از سوی فرهاد رهبر و همچنین آسیب‌شناسی فاصله میان صنعت و دانشگاه و دریافت راهکار عملی برای کاهش این فاصله به سراغ فرهاد حسین‌زاده‌لطفی، معاون سابق آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی رفتیم و گفت‌وگویی کوتاه با او داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
حسین‌زاده‌لطفی با بیان اینکه مشکل اصلی ما در حوزه عدم ارائه مشکل جامعه و صنعت توسط پایان‌نامه‌ها این است که صنعت و دانشگاه از یکدیگر فاصله دارند، گفت: «در تمام کشورهای دنیا محل حل مشکلات طرح‌شده توسط صنعت، دانشگاه‌های آن کشور هستند و از سوی دیگر مسئولان صنایع مختلف به دلیل رقابت سالمی که بین آنها وجود دارد، درخواست‌شان این است که بتوانند با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های علمی اداره امور خودشان را برعهده بگیرند؛ به‌طور مثال بتوانند با استفاده از این مولفه‌ها تولید خود را بهینه کنند.»
او بیان داشت: «در همه دنیا روش معمول این است که با طرح مسائل و مشکلات صنعت در دانشگاه‌ها و مورد بحث قرار دادن آنها، به حل مشکلات و مسائل مطرح‌شده پرداخت؛ طبیعتا زمانی که این مسائل وارد دانشگاه‌ها شوند، به‌عنوان موضوعات پژوهشی طرح شده و در موضوع تحقیقات و عناوین پایان‌نامه و رساله دکتری دانشجویان و اعضای هیات‌علمی قرار می‌گیرد و آن زمان است که می‌توانیم بگوییم پژوهش در دانشگاه به کمک جامعه آمده است.»
معاون اسبق آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی تصریح کرد: «طبیعتا برای اصلاح ارتباط صنعت و دانشگاه، نگاه در داخل دانشگاه هم باید اصلاح شود و نیاز است که هر دو به سمت یکدیگر حرکت کنند، به‌عبارت دیگر نباید این انتظار وجود داشته باشد که بگوییم این مشکل در صنعت کشور است، نه دانشگاه؛ چراکه باید واقعیت‌ها را پذیرفت و بپذیریم که مشکل از سمت هر دو طرف وجود دارد.»
حسین‌زاده‌لطفی تصریح کرد: «برای اینکه مسائل پژوهشی دانشگاه‌ها بتواند مشکلات جامعه و صنعت را برطرف کند، باید صنعت و دانشگاه به یکدیگر نزدیک شوند؛ با این حال اولین کاری که باید در دانشگاه صورت بگیرد این است که سرفصل‌های درسی ما نگاه کاربردی به مسائل داشته باشند. به عبارت دیگر باید در دانشگاه‌ها به سمتی حرکت کنیم که وقتی دانشجویی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد، از این توانمندی برخوردار باشد که بتواند حداقل به مشکلات صنعت فکر کند.»
او گفت: «متاسفانه امروزه تقریبا نگاه کاربردی در سرفصل‌های درسی ما وجود ندارد و تعداد محدودی درس آن هم در برخی رشته‌ها داریم که استاد و دانشجو را وادار می‌کند که به مشکلات صنعت دقیق‌تر بنگرد، چراکه بیشتر سرفصل‌های درسی ما جنبه تئوری دارند؛ همچنین محیط‌های آزمایشگاهی و کارگاهی ما شباهتی به شرایط واقعی در جامعه ندارد، در حالی که دانشجو باید شرایط واقعی را دیده باشد تا بتواند تکنیک‌های علمی را که در دانشگاه‌ها فرا گرفته، در آنجا پیاده کند.»
معاون اسبق آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی خاطرنشان کرد: «ارتباط صنعت و دانشگاه نیازمند یک عزم ملی است و دولت نیز باید الزامات و قوانینی را در این خصوص برای هر دو طرف دانشگاه و صنعت در نظر بگیرد تا شاهد تحقق این مهم باشیم و اگر این اتفاق نیفتد و این دو گروه همانند روال گذشته ادامه دهند، مشکلی از جامعه حل نخواهد شد، همان‌طور که در طول سال‌های گذشته این اتفاق نیفتاده است و قطعا برای پر کردن شکاف میان صنعت و دانشگاه باید تغییراتی اساسی در هر دو بخش صورت بگیرد.»
منبع: فرهیختگان
