به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، امروز ۱۲ بهمن برابر با ۱ فوریه تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.
بیشتر بخوانید:
رویداد ها:
۵۴ - آغاز فرمانروایی نرون امپراتور ستمکار روم
کلادیوس سزار معروف به نرون، امپراتور خونخوار روم باستان در ۳۱ ژانویه سال ۳۷ م به دنیا آمد و در کودکی به فرزندخواندگی امپراتور وقت روم پذیرفته شد. وی اعمال وحشیانه خود را از سنین نوجوانی آغاز کرد و در این راه حتی از قتل مادر و همسر خود دریغ ننمود. نرون پس از مرگ امپراتور، که قتل او را نیز به نرون نسبت میدهند، در اول فوریه سال ۵۴ م در ۱۷ سالگی به امپراتوری روم رسید. وی سالهای اولیه سلطنت را با راهنماییهای عاقلانه برخی نزدیکان خود به نحوه مطلوبی گذراند اما مدتی نگذشت که جنایتهای فراوانی در پیش گرفت و مردم بسیاری را به کشتن داد. در سیزدهم ژوئیه ۶۴م حریق بزرگی در رم به وقوع پیوست که گفته میشود به تحریک او صورت گرفت. این آتشسوزی که قسمت عمده شهر را در کام خود فرو برد، بهانهای به دست نرون داد تا به قتل عام مسیحیان دست زند. از این رو دستور کشتار یکصدهزار مسیحی را صادر کرد و این فرمان با بیرحمی هر چه تمامتر اجرا شد. از دیگر حوادث دوران حکومت نرون، قیام خونین و پرتلفات مردم علیه ستمگریها و جنایات او بود که با شکست مردم مواجه شد و به قتل عام بسیاری از انسانها انجامید. همچنین در زمان نرون جنگ میان ایران و روم روی داد که منجر به انعقاد صلح بین دو طرف گردید. در نهایت بر اثر ظلم و ستم فراوان نرون به ویژه نسبت به مسیحیان، توطئههایی علیه او صورت گرفت. در آخرین شورش بزرگ علیه نرون که توسط ارتش روم صورت پذیرفت، نرون که پیروزی شورشیان را نزدیک میدید، از ترس شکنجه شدن توسط مخالفان، در هشتم اوت سال ۶۸ م پس از ۱۴ سال حکومت سراسر ظلم و جنایت در حالی که ۳۱ سال بیشتر نداشت، خودکشی کرد.
۹۹۹ - عبور تُرکان سلجوقی از آمودریا
ترکان سلجوقی (غُزها = آغوزها) که استقرار آنان در منطقه فرارود تکمیل شده بود در فوریه سال ۹۹۹ میلادی برای ورود به نقاط دیگری در ایرانزمین عبور از آمودریا (رود جیحون) را به شکلی گروهی آغازکردند. مهاجرت سلجوقیان در دسته های پیاپی به سرزمینهای ایرانی به دلیل از میان رفتن پادگانهای منطقه شمال شرقی بود که در دوران ساسانیان عنوان «مرزبان» داشتند و نیز قدرت یافتن بردگان تُرک در دستگاه خلافت عباسیان و استفاده از آنان در نیروهای نظامی و ارتقاء تا مقام فرماندهی واحد. پادگانهای مرزبانی ایران در امتداد سیردیا (رود سیحون) در پی سقوط ساسانیان از میان رفته بودند. این دودمان همانند هخامنشیان شدیدا با اختلاط نژاد ایرانی مخالفت می کرد. سلجوقیان به پارسیان «تاجیک» می گفتند، به همان گونه که اعراب ایرانیان را «عجم» می خواندند. با استقرار سلجوقیان در ایران که شمار زیادی هم نبودند، زبان تُرکی (از گروه آلتائیک) نیز در برخی از نقاط وطن رواج یافت. سلجوقیان که بعدا بغداد را تصرف و تا اعماق آناتولی پیش رفته بودند موفق به تاسیس یک امپراتوری در خاورمیانه شده بودند که سالها دوام آورد. مورخان اروپایی، امپراتوری عثمانی را دنباله دولت سلجوقیان نوشته اند.
۱۵۸۷ - الیزابت یکم پادشاه انگلستان دستور اعدام ماری استیوارت ملکه اسکاتلند را امضاء کرد!
الیزابت اول پادشاه انگلستان معروف به «ملکه باکره» در این روز در سال ۱۵۸۷ میلادی دستور اعدام ماری استیوارت پادشاه سابق اسکاتلند و مادر پادشاه وقت آن سرزمین را امضاء کرد و ماری یک هفته بعد، هشتم فوریه، گردن زده شد. ماری هنگام ازدواج با پادشاه فرانسه کاتولیک شده بود. وی پس از درگذشت شوهرش به اسکاتلند بازگشته بود، ولی حاضر نشده بود دوباره تغییر مذهب دهد و پروتستان شود. اسکاتلندی های پروتستان که پی بهانه می گشتند کشته شدن شوهر دومش را در یک انفجار در کاخ سلطنتی و قصد ماری به ازدواج سوم را دستاویز قرار دادند؛ او را برکنار و پسر خردسالش را برجایش نشاندند که ماری به انگلستان فرار کرد و به الیزابت اول پادشاه آنجا پناهنده شد. الیزابت که با کاتولیکها میانه خوبی نداشت او را تحت نظر قرار داد.
بعدا انگلیسی ها ماری را متهم کردند که با پادشاه کاتولیک مذهب اسپانیا تماس محرمانه گرفته و او را تحریک به لشکر کشی به انگلستان و تصرف این کشور کرده است. بنابراین، از الیزابت اول تقاضای موافقت با اعدام او را کردند و وی دستور اعدام را امضاء کرد. شاید این نخستین بار در تاریخ باشد که یک ملکه حکم به اعدام ملکه دیگررا داده باشد.
الیزابت اول دختر هنری هشتم است که این پادشاه دستور داده بود «آن بولین» همسر دوم خود و مادر الیزابت را گردن زده بودند.
۱۸۰۴ - کشف شیوه نگهداری اغذیه به صورت کنسرو
طریقه نگهداری اغذیه فاسدشدنی به صورت" کنسرو "توسط" آپر "مکتشف بزرگ کشف شد .آپر ،پس از سالها مطالعه و آزمایشهای مختلف در مورد نگهداری اغذیه مختلف به این نتیجه رسید که تنها در صورت دور نگهداشتن این نوع اغذیه از جریان هوا میتوان آنها را سالم نگهداشت .اولین کارخانه کنسروسازی جهان را خود" آپر "تاصسیس کرده بود.
۱۸۱۴ - وقوع جنگ خونبار "روتر" بین فرانسه با پروس، اتریش و سوئد
نبرد خونین روتیر در محلی به همین نام در نزدیک رود "اوب" میان نیروهای متحد شامل کشورهای پروس، اتریش و سوئد در برابر ارتش فرانسه به رهبری ناپلئون بُناپارت اتفاق افتاد. در این جنگ که در اول فوریه ۱۸۱۴م نیروهای فرانسه چهل هزار تن و قوای متحد چهار برابر بودند، سربازان فرانسه به دلیل نداشتن روحیه و نیز نابرابری نیروهایطرفین، نتوانستند در برابر نیروهای مجهّز و تازه نفس متحدین مقاومت کنند. بنابراین این جنگ با شکست ناپلئون پایان پذیرفت.
۱۳۳۱ ش - ملی شدن شیلات دریای خزر
تا قبل از سال ۱۲۷۲ ش، صیادان محلی سواحلِ دریای خزر، در مقابل پرداختِ مبلغی به عنوان مالیات، اجازه صید ماهی میگرفتند. در این سال امتیاز صید از طرف دولت ایران به یکی از سرمایه داران روسی به نام لیانازوف واگذار شد و این امتیاز تا زمان انقلاب روسیه ادامه یافت. از آن پس، دولت شوروی با پرداخت مبلغ پانصد هزار ریال در سال به دولت ایران، از شیلات بهره برداری میکرد. پس از چند سال، اداره شیلاتِ دریای خزر به شرکتی مختلط که دو دولت در سرمایه گذاری و اداره آن سهیم بودند به مدت بیست و پنج سال واگذار گردید. با پایان یافتن مدت قرارداد، همه اموال منقول و غیرمنقول شرکت مختلط بین دو طرف تقسیم شد و شرکت مزبور در دوازدهم بهمن سال ۱۳۳۱ ش ملی گردید. ازآن پس، امور ماهیگیری و بهرهبرداری در کرانه های شمالی ایران به دولت ایران واگذار و سازمانی به نام شرکت سهامی شیلات ایران، مامور صید و بهره برداری ماهی شد. در حال حاضر، شیلات دارای دو بخش با سازمان جداگانه است. یکی شیلات شمال که مربوط به دریای خزر است و دیگر شیلات جنوب که خلیج فارس و دریای عمان را در اداره خود دارد.
۱۳۵۷ ش - بازگشت پیروزمندانه امام خمینی(ره) به میهن
در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ حضرت امام خمینی پس از نزدیک به ۱۵ سال دوری و تبعید از وطن، در میان استقبال پرشور مردم قدم به خاک ایران اسلامی گذاشت و بزرگترین استقبال تاریخ در تهران شکل گرفت. استقبال گسترده مردم آگاه و بیدار ایران از امام، چنان بینظیر بود که میتوان گفت در هیچ دورهای از تاریخ معاصر، مردم، از یک شخصیت محبوب خود، این چنین استقبال نکردهاند. امام، پس از یک سخنرانی کوتاه تشکرآمیز در فرودگاه، برای ادای احترام به شهیدان انقلاب اسلامی به مرقد آنها در بهشت زهرا رفتند. در مسیر بهشت زهرا، دریایی از انسانها موج میزد و اتومبیل با کندی میتوانست حرکت کند. ساعتها طول کشید تا این فاصله طی شد. اتومبیل حامل امام را دهها موتور سوار حفاظت میکرد. برسقف اتومبیل حاملِ حضرت امام، جوانان عضو کمیته استقبال قرار داشتند و از مردم درخواست میکردند که راه را باز نمایند. صدها خبرنگار و عکاس، از این مراسم عکس میگرفتند تا هر چه زودتر، این حادثه تاریخی را مخابره نمایند. جمعیت استقبالکننده در طول ۳۳ کیلومتر از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا را بین ۵ تا ۸ میلیون نفر یعنی بیش از جمعیت آن روز تهران تخمین زدند. صدها هزار نفر از شهرهای مختلف کشور به تهران آمده بودند تا در این مراسم باشکوه شرکت نمایند. ورود اتومبیل حامل امام، با آن جمعیت انبوه امکانپذیر نبود لذا از هلی کوپتر استفاده شد. امام در بهشت زهرا، در جایی که هزاران شهید گلگون کفن انقلاب آرمیده بودند و در میان انبوه جمعیت سخنان مهمی ایراد فرمودند. ایشان در این سخنرانی که یکی از پرجمعیتترین اجتماعات تاریخ بود، غیرقانونی بودن رژیم سلطنت پهلوی را با استدلال مطرح و خطوط آینده انقلاب و دولت اسلامی را ترسیم نمودند.
۱۳۵۷ ش -
هنگام ورود امام خمینی به مدت بیست دقیقه مراسم استقبال توسط تلویزیون به طور زنده پخش شد اما ناگهان عکس شاه روی صفحه تلویزیون ظاهر شد و برنامه قطع شد. گفته شد نظامیانی که در ایستگاه فرستنده بودند از اینکه سرود شاهنشاهی زده نشده بود عصبانی شده برنامه را قطع کردند. رادیو دولتی در تمام مدت سکوت اختیار کرد و مراسم را پخش نکرد.
۱۳۵۷ ش -
امام خمینی در فرودگاه مهرآباد سخنانی ایراد نموده و متذکر شدند: من از عواطف طبقات مختلف مردم تشکر می کنم و بار ملت بر دوش من بار گرانی است که نمی توانم جبران کنم. ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم. پیروزی تا اینجا بواسطه وحدت کلمه مسلمین بوده است، وحدت کلمه اقلیت های مذهبی با مسلمین وحدت طبقه روحانی و سیاسی همه باید این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه، رمز پیروزی است. آنرا از دست ندهیم و خدای نخواسته شیاطین بین صفوف شما تفرقه بیاندازند.
امام خمینی پس از سخنان خود در فرودگاه در میان استقبال چند میلیونی مردم که در سرتاسر مسیر فرودگاه تا بهشت زهرا گردآمده بودند. وارد بهشت زهرا شدند.
۱۳۶۱ - آغاز نخستین جشنواره فیلم و تئاتر فجر در تهران
در آستانه چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان با آغاز دهه فجر انقلاب در سال ۱۳۶۱، نخستین جشنواره بینالمللی فجر و نخستین فستیوال سراسری تئاتر فجر در تهران برگزار شد. در این جشنواره که مهمانان خارجی و جمعی از هنرمندان، کارگردانان سینما و تلویزیون حضور داشتند، برخی از آخرین ساختههای فیلمسازان ایرانی و خارجی به نمایش درآمد. در این جشنواره، تبلور مجدد شعارهای مردم در قالب نمایش فیلم و آثار هنری و طرح مسائل مُبرم و حیاتی مسلمانان و مستضعفین جهان طرح شد که میتواند در حرکت هنر و هنرمند در راستای مکتب و عقیده اسلامی، مؤثر باشد. همچنین در این جشنواره به ایجاد امکانات و اتخاذ شیوهای که به رشد خلاقیتهای هنری در میان اقشار مختلف به ویژه جوانان بیانجامد، تأکید گردید.
۱۳۶۵ -
بمباران دو مدرسهٔ دخترانه در میانه (در استان آذربایجان شرقی) توسط عراق که منجر به کشته شدن ۳۳ دانش‌آموز و یک خدمتگذار مدرسه شد.
۱۹۶۸ - تعرّض تِت Tet و غافلگیر شدن نظامیان آمریکا در ویتنام
یکم فوریه سال ۱۹۶۸ و چند ساعت پس از آغاز تعرّض همه جانبه مبارزان راه وحدت و استقلال ویتنام (در گزارش رسانه های وقت؛ نیروهای کمونیست، ویت کنگ) به یکصد شهر در ویتنام جنوبی از جمله شهرهای هوئه و سایگون و همزمان، حمله و محاصره مراکز استقرار نیروهای نظامی آمریکا در این منطقه، سران نظامی آمریکا متوجه شدند که غافلگیر شده اند و کمونیستهای ویتنام نیرومندتر از آنند که آنان تصور می کردند. قبلا گمان نمی رفت که نیروهای کمونیست بتوانند با این حجم از جنگل خارج شوند و همانند یک ارتش منظم و طبق نقشه دست به تعرض بزنند. کمونیست ها (شمالی و جنوبی) قبلا به مناسبت نوروز قمری خود معروف به عید تت Tet از ۲۷ ژانویه تا سوم فوریه ۱۹۶۸ آتش بس اعلام کرده بودند و پیش بینی نمی شد که در این فاصله دست به جنگ بزنند. تعرض از اواخر شب سی ام ژانویه (سپیده دم سی و یکم) آغاز شد. [از آنجا که این تعرض نظامی در نوروز سال قمری آسیای جنوب شرقی روی داده بود در تاریخ به تعرض تت Tet معروف شده است].
در همان نخستین روز تعرض، نیروهای کمونیست در شهر سایگون خودرا به ساختمان سفارت آمریکا و ایستگاه رادیو دولتی ویتنام جنوبی و چند مرکز دیگر رسانیده بودند. در حمله کمونیستها به ساختمان سفارت آمریکا در سایگون چهار تن از نگهبانان آمریکایی ساختمان کشته شدند. شهر هوئه Hue پایتخت پیشین (پادشاه نشین) ویتنام تقریبا به طور کامل (به استثنای اسکله های جنوب و پادگان نظامی شمال شهر) به تصرف کمونیستها در آمده بود. پایگاه نظامی «خه سان = که سان» که در آن پنج هزار نظامی آمریکایی مستقر بودند به محاصره بیست هزار کمونبست درآمده بود و ....
این تعرض تا اواخر فوریه و در برخی نقاط تا سوم مارس ادامه داشت. سخت ترین صحنه این تعرض در شهر هوئه Hue واقع در مرکز ویتنام و پایتخت ـ از ۱۸۰۴ تا ۱۹۴۵ روی داده بود. نبرد هوئه ۲۶ روز طول کشید و در آن ۱۶ گردان آمریکایی (مورین و پیاده) شرکت داشتند. تلفات نظامیان آمریکا در نبرد هوئه ۲۱۶ کشته و ۱۵۸۴ مجروح اعلام شده بود. در این نبرد به ارگ هوئه و کاخ سلطنتی آن آسیب فراوان وارد آمد. جمعیت هوئه در دهه یکم قرن ۲۱ به یک میلیون نزدیک شده بود.
گفته شده است که انصراف لیندن جانسون از نامزد شدن دوباره برای احراز مقام ریاست جمهوری آمریکا به همین سبب بود. گسترش جنگ ویتنام برغم مخالفت مردم آمریکا و اعزام بیش از نیم میلیون نظامی آمریکایی برای شرکت در این جنگ در زمان حکومت جانسون صورت گرفته بود.
ژنرال جیاپ Vo Nguyen Giap پس از پایان جنگ ویتنام و تامین وحدت این سرزمین، در کتاب خاطراتش نوشته است که نقشه این تعرض (عملیات نظامی تت) را به این سبب طرح کرده بود که دولت آمریکا متوجه شود که پیروزی نظامی برایش میسّر نیست و حاضر به مذاکره و سازش شود و نقشه را طوری کشیده بود که مبارزان، پس از نشان دادن قدرت تعرضی خود، با حد اقل تلفات به مراکز خویش بازگردند. ژنرال جیاپ (قبلا آموزگار درس تاریخ در دبیرستانها) چهارم اکتبر ۲۰۱۳ و در ۱۰۲ سالگی فوت شد.
در جریان تعرض TEt (فوریه ۱۹۶۸) سربازان دریابُرد آمریکا (مورین ها) می کوشند شهر «هوئه» را از تصرف کمونیستها خارج سازند ـ نبرد هوئه ۴ هفته طول کشید و درباره آن کتابهای متعدد تالیف شده است
۲۰۰۳ -
شاتل فضایی کلمبیا در هنگام بازگشت به جو زمین منفجر شد و همه ۷ سرنشین آن کشته شدند.
۲۰۰۴ - خودسوزی آواره ایرانی در کوالالامپور
۳۰ ژانویه ۲۰۰۴ غلامحسن انوری، ایرانی ۵۰ ساله که در خواست پناهندگی او دو بار از سوی دفتر سازمام ملل ویژه آوارگان در کوالالامپور رد شده بود و به حالت اعتراض، مقابل این دفتر و در برابر چشم دهها تن خودرا آتش زد ه بود در بیمارستان درگذشت.
غلامحسن که دو سال و چند ماه پیش از آن از طریق مرز جنوب شرقی (بلوچستان) از ایران خارج شده و خودرا به فدراسیون مالزیا رسانده بود در شهر کوالالامپور از شعبه دفتر سازمان ملل ویژه آوارگان تقاضای پناهندگی کرده بود و این دفتر پس از رسیدگی بَدوی و تجدید نظر، درخواست او را به این دلیل رد کرده بود که متقاضی مدارک کافی ارائه نداده بود تا ادعای اورا که بازگشت به وطن برایش مخاطره آمیز است ثابت کند.
غلامحسن ۲۶ ژانویه ۲۰۰۴ یادداشتی در پنج صفحه نوشت و سپس به روزنامه های محل اطلاع داد که عکاس به مقابل دفتر آوارگان بفرستند و آنگاه با تاکسی خودرا به مقابل این دفتر رسانید. وی پس از پیاده شدن از تاکسی یادداشت را به سوی خبرنگاران افکند، شیشه کوچک بنزین را روی لباسش ریخت و با فندک آتش زد. یک روزنامه محلی نوشته بود که غلامحسن ساعتی پیش از خودسوزی یادداشت پنج صفحه ای اش را به دفتر آن روزنامه فاکس کرده بود.
در پی خودسوزی غلامحسین، پلیس کوالالامپور گفته بود که این ایرانی به طور غیر قانونی در مالزیا زندگی می کرد و یک بار مدعی شده بود که یک مالزیایی سرش کلاه گذارده و پول او ا بالا کشیده است و در نتیجه تا پایان رسیدگی و احقاق حق باید در مالزیا باقی بماند. پرونده اخراج غلامحسن از مالزیا در دست تکمیل بود که خود را آتش زد.
انتهای پیام/
نظر شما