به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، شیراز را از لنز هر دوربینی که تماشا کنید، چیزی جز زیبایی نخواهید دید. جاذبههایی که مثل قطعات یک پازل کنار هم چیده شدهاند تا شکوه وعظمت این شهر را خلق کنند، بسیار پرشمار هستند. یکی از قطعات این پازل، باغ جهان نما نام دارد. باغی رویایی و غیر قابل وصف که همه بازدیدکنندگانش را مسحور تماشای خویش میسازد. از باغ جهان نما شیراز به عنوان قدیمیترین باغ این شهر یاد میشود. این یعنی وقتی در فضای باغ جهان نما قدم بگذارید، گویی به کوچه پس کوچههای تاریخ سفر کردهاید. باغی که تنها در چند قدمی حافظیه شیراز واقع شده و خودش به تنهایی شعر دلنشینی از زبان طبیعت میماند.
بیشتر بخوانید:
گردشگری ایران / چشمههای باداب سورت مازندران
باغ جهاننما یکی از باغهای تاریخی و بسیار زیبای شیراز است که در ضلع شرقی خیابان حافظ (دروازه قرآن) و بالاتر از میدان حافظیه قرار گرفته است. در دوران حکومت آل مظفر و آل اینجو این باغ وجود داشت و گفته میشود در اشعار حافظ هم سخنی از سرسبزی آن به میان آمده است. این باغ تا دوران صفویه سرسبز، آباد و پررونق بود، اما بعد از پایان حکومت صفویان، بهعلت ناامنی کشور این باغ نیز رو به ویرانی نهاد تا اینکه در زمان حکومت زندیان، کریم خان زند باغ را بازسازی کرد و عمارت وسط آن را احداث کرد.
با روی کار آمدن قاجار، از شکوه و رونق این باغ کاسته نشد و قجرها در آن از میهمانان حکومتی خود پذیرایی میکردند. درختان سرو و کاج، درختان مرکبات و میوههای دیگر به باغ جهاننما صفا و سرسبزی بخشیدهاند. داخل باغ عمارتی هشت ضلعی در دو طبقه وجود دارد که دارای چهار شاهنشین و چندین اتاق است. نمای آن آجری است و در گذشته پنجرههای چوبی بهجای پنجرههای آهنی فعلی قرار داشت. باغ جهاننمای شیراز در حال حاضر در اختیار صداوسیمای شیراز قرار دارد.
معرفی باغ جهان نما شیراز
باغ جهان نما مثل دیگر باغ های ایرانی که با الهام از باغ ایرانی پاسارگاد در دوره هخامنشیان ساخته شده اند، یکی از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری و توریستی شیراز است. باغ جهان نما به نام «زینت الدنیا» نیز شهرت دارد و پیش از یورش تیمور گورکانی و در دوران آل مظفر در نهایت شکوه و آبادانی بوده است. دوران زندیه و صفویه، دوران شکوه باغ جهان نما محسوب می شده و بسیاری از جهانگردان و مورخان نامی،این باغ را ستوده اند؛ جهانگردانی مانند ادوارد براون، شاردن، تاورنیه و جان ملکم. آب جاری و حیات بخش در میان باغ جهان نما و فواره های آن، به رکن آباد معروف است که حافظ شیرازی در اشعار خود از آن یاد کرده است.
با وارد شدن به باغ جهان نما صدای آواز پرندگان، نوای جویبار و نسیم فرح بخش باغ به استقبالتان می آیند و آرامش را برایتان به ارمغان می آورد! دیدن این باغ فرصتی است برای دور شدن از هیاهوی شهر و گشت و گذار در عمارتی باشکوه.
عمارت باغ جهان نما به صورت هشت ضلعی بنا شده است. کریم خان زند دستور داد در سال 1185 هجری، به دور باغ حصار بکشند و این عمارت را بسازند. همچنین، فرمان داد خیابان های اطراف آن را به زیبایی درختکاری کنند. طرح باغ جهان نما را کریم خان زند مانند باغ نظر ایجاد کرد؛ داخل باغ چهار خیابان، اطراف آن چهار حوض، دو حوض کوچک و دو حوض بزرگ ساخته است. حوض مرمر زیبایی درون عمارت قرار دارد که چهار گوشه آن را چهار شاه نشین دربر گرفته و پنجره های چوبی باغ جهان نما پس از بازسازی و مرمت به دست مالک خصوصی آن به پنجره های آهنی مبدل شده است.
آجر از جمله مصالح اصلی عمارت است و تزئیناتی از جنس نقاشی و کاشی در آن مشاهده نمی شود. با قدم نهادن در باغ جهان نما علاوه بر گشت و گذار در طبیعت دیدنی و زیبا با میراث گذشتگان نیز آشنا می شوید. باغ جهان نما از جمله باغ های تاریخی و زیبای ایران است که دیدن آن در هر فصلی از سال به خصوص در بهار با عطر گل های بهار نارنج، جان و روحتان را تازه می کند و انرژی تان را مضاعف می سازد. پیشنهاد می کنیم حتماً در سفرتان به شیراز به باغ جهان نما سری بزنید و از فضای زیبا و باشکوه آن دیدن کنید و لذت ببرید.
پیشینه باغ جهان نما شیراز، باغی همچون بهشت
در کتابی به نام زینه المقدور، باغ جهان نما شیراز با عنوان زینه الدنیا یاد شده است. در دوره قاجار، لرد کرزن انگلیسی در کتاب «ایران و قضیه ایران»، باغ جهان نما شیراز را وصف کرده است. او در کتاب خود باغ شگفت انگیز جهان نما شیراز را این گونه توصیف می کند: باغ جهان نما در بخشی از جاده اصفهان به شیراز و در نزدیکی حافظیه شیراز قرار دارد که در دوره کریم خان به آن باغ وکیل می گفتند. در زمان فتحعلی شاه نام آن تغییر می کند و در این باغ عمارتی تابستانی و محصورشده به اندازه تقریبی 200 یارد بنا می شود که رو به ویرانی است.
در ابتدای این قرن، عمارت کلاه فرنگی یا مرکزی باغ جهان نما شیراز وضعیت مناسبی داشت؛ به طوری که سران عالی رتبه از انگلیس در آن اقامت داشتند.
انتهای پیام/
نظر شما