بهرام بختیاری سعید، متخصص روانشناسی بالینی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز پیرامون دغدغههای موجود در رشته روانشناسی گفت: رشته روانشناسی علی رغم جذب بالای دانشجو در دانشگاه های مختلف، خروجی مفیدی ندارد؛ زیرا عواملی مانند نقاط ضعف علمی، پژوهشی، انگیزه پایین دانشجوها و گرایش آنها به جذابیت نامی این رشته، سبب ورود افراد متعددی به روانشناسی شدهاست که درک درستی از آن ندارند. افرادی که به این رشته روی میآورند به چند دسته تقسیم میشوند. عدهای بخاطر جذابیت نامی آن، بخشی با برداشت غلط از شناخت راحت خود و دیگران بوسیله مطالعه روانشناسی، بعضی نیز با تصور ورود به بازار کار پرسود و کسب درآمدهای هنگفت از طریق این رشته و ارتباط با مردم، اقدام به تحصیل آن میکنند. کمتر کسی است که با اطلاعات واقعی وارد این رشته شود.
به گفته وی، روانشناسی از جمله رشته هایی است که افراد باید از پیش، درک علمی و هضم مسائل روانشناسی را داشته باشند؛ زیرا این علم برخواسته از فلسفه است و فلسفه هم آموختنی نیست؛ بلکه فهمیدنی و حسکردنی است و باید با آن زندگی کرد.
بختیاری سعید افزود: شخصیت آدمی که وارد این عرصه میشود نیز از مسائل حائز اهمیت است. مثلا یکی از شوخیهایی که گاهی با روانشناسان میشود این است که میگویند خود روانشناسها روان سلامت و درستی ندارند. اگرچه این بیان به شوخی مطرح میشود، اما در بعضی مواقع واقعا همینطور است و دانشجوهایی را می بینیم که به دنبال گمشده خود به این رشته میآیند و پس از مدتی نه تنها وضعیت ایشان بهتر نمیشود، بلکه بدتر نیز میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد گرگان ادامه داد: البته این علم روانشناسی نیست که این افراد را بیمار میکند بلکه آنها بیمارانی هستند که به دنبال گمشده خود و بدون تصویر درستی از حقیقت این رشته به آن پرداختهاند. بنابراین کسی باید وارد این رشته شود که از سلامت روانی او مطمئن باشیم اما متاسفانه ما هیچ فیلتر آکادمیکی، خصوصا در جذب دانشجویان تحصیلات تکمیلی نداریم و این به یکی از دغدغههای جدی ما در این حوزه تبدیل شدهاست.
او تاکید کرد: گاهی برخی گمان میکنند با خواندن درسهایی از روانشناسی بهراحتی میتوانند آدمها را بشناسند. بسیاری از اوقات مراجعهکنندگانی را میبینیم که از ما توقع دارند چون دکتری داریم با نگاه به چهره ایشان، بیماری و مشکل آنها را تشخیص دهیم؛ یعنی تا حدی چنین باور اشتباهی در جامعه جا افتاده است که یک روانشناس باید با نگاهکردن به افراد، مشکلات آنها را حل کند. این درحالیاست که هیچ کس نمیتواند چنین ادعایی را بهصورت علمی مطرح و اثبات کند.
بختیاری سعید اظهار کرد: یکی دیگر از باورهای نادرست در جامعه، اشتباهگرفتن خوب حرفزدن با حرف خوبزدن است که دو دسته از افراد سودجو منجر به رواج آن شده اند؛ یکی روانشناسان زرد، یعنی افرادی که مدرک روانشناسی دارند ولی علم آن را ندارند و دیگری افرادی هستند که روانشناس هم نیستند ولی دورههایی را گذرانده و اندک محتوای ناقصی را خواندهاند. آنها شومنهایی هستند که با هدف دیده شدن، مشتی اطلاعات مخلوط از یک بخش کوچک روانشناسی و بخش بزرگتری از مطالب غلط را کنار هم میچینند و بهصورت فلهای روانه فضای مجازی میکنند که متاسفانه عوام هم خیلی از مواقع به علت تلفیقی از راست و دروغ بودن مطلب، قدرت تشخیص آن را ندارند و فریب ایشان را میخورند. چنین وضعیتی آشفتهبازاری را به وجود میآورد که هرکسی میتواند هرکاری بکند و از هر طریقی درآمد کسب کند و همین سبب میشود تا افرادی با این انگیزه کاذب وارد حوزه روانشناسی شوند. باید توجه داشت که چنین درآمدهایی موقتی است زیرا افرادی که به آن ها مراجعه می کنند خیلی زود به بیپایه و اساسبودن علمی ایشان پی میبرند.
وی معتقد است، امروز نمیتوان به راحتی اظهار نظر و ادعایی را از هرکسی پذیرفت بلکه باید بررسی کرد که آیا او سابقه هیئت علمی دانشگاه و چاپ مقاله علمی دارد یا خیر. مدرس دانشگاه بودن و گذراندن دورهها و کارگاه های متعدد صرفا کافی نیست و اعتبار علمی به افراد نمیبخشد بلکه نمایشهایی است که عمدتا در فضای مجازی مشاهده میشود.
بهرام بختیاری سعید در پایان بیان کرد: مقصود از اجرای چنین نمایشهایی که غالبا از مرزهای اخلاقی و ارزش های علمی عبور می کند، جذب مشتری ودنبالکننده است که البته این به کسی اعتبار نمیبخشد. مثلا تتلو با دنبالکننده میلیونی، در جامعه هیچ جایگاه اجتماعی ندارد بلکه با بررسی بیشتر میتوان به تهیبودن طرفدارهای او از اندیشه پی برد که چنین آدمی را دنبال میکنند.
خبرنگار: حسن دانش
انتهای خبر/
نظر شما