به گزارش گروه ورزشی ایسکانیوز، یوونتوس لقب‌های متعددی دارد از جمله بیانکونری،گورخرها، بانوی پیر و بانوی قاتل که فوتبال دوستان به خوبی به یاد می‌آورند.

یوونتوس تاریخچه پرفراز و نشیبی داشته است که می‌توان به قهرمانی های متوالی و بازیکنان بزرگ و هواداران بسیاری که در سراسر جهان و ایتالیا دارد، اشاره کرد .

البته سقوط به "سری بی" به دلیل مساله "کالچو پولی" و همچنین فاجعه ورزشگاه هیسل بروکسل در سال۱۹۸۵ که در بازی فینال مقابل لیورپول به کشته شدن ۳۹ هوادار یوونتوس انجامید ،از تلخ ترین روزهای سیاه باشگاه بزرگ ایتالیایی می‌باشد.

یوونتوس از اوایل تاسیس توسط خانواده آنیلی و از طریق شرکت اکسور اداره می‌ شد،در حال حاضر نیز توسط نسل بعدی و جوان خانواده آندره آنیلی و مدیریت ورزشی پاول ندود و سرمربیگری ماسیمیلیانو آلگری اداره می‌شود.

یوونتوس با ۳۶قهرمانی سری آ و ۱۴ قهرمانی جام حذفی در هر دو جام در صدر قرار دارد و پرافتخارترین تیم باشگاهی ایتالیا محسوب می‌شود که ۹ قهرمانی در لیگ و ۴ قهرمانی پیاپی در جام حذفی از مهمترین آنهاست.

یوونتوس همواره بزرگترین بازیکنان جهان،اروپا و ایتالیا و بیشترین ملی پوش را نیز در تیم ملی دارد.از بزرگترین بازیکنان می‌توان به میشل پلاتینی، زیدان،باجو،بوفون،ندود،دلپیرو،کریستیانو رونالدو و ده ها بازیکن دیگر نام برد.

بوفون،ندود،دل پیرو و چند بازیکن بزرگ باشگاه به دلیل تعصب و علاقه خود به باشگاه به "سری بی" نیز رفتند تا تعصب ، عشق و علاقه خود را در عمل به بزرگترین باشگاه ایتالیا ابراز کنند.

هدف یوونتوس بعد از ۹قهرمانی پیاپی، با خریدن رونالدو، فقط قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بود،تیمی که هیچوقت چنین هزینه ای برای یک بازیکن نمی‌کرد.

یووه با رونالدو به لیگ قهرمانان نرسید، دبل هم نکرد و فقط به گرفتن یک جام بسنده کرد و همین زنگ خطر را برای مدیران یوونتوس و آنیلی جوان بصدا در آورد که یوونتوس نیاز به سرمربی با افکار جدید دارد و با آوردن‌ "ساری"( که فقط در هفته های آخر لیگ را برد) فرمان کشتی فنی خود را به "پیرلو"جوان داد تا با قدرت فکر و جوانی، خونی تازه به رگ‌های باشگاه تزریق کند.این بار نیز قهرمانی سری آ را به "اینتر" رقیب دیرینه خود واگذار کرد و فقط یک جام حذفی را به دست آورد.

 در نهایت با اخراج پیرلو جوان و سپردن دوباره تیم به آلگری که دو فصل پیش اخراج شده بود ،شاید بازگشتی به عقب بود تا فصلی نو.

یوونتوسی که فصل قبل را در رده چهارم به پایان رسانده بود با سپردن تیم به آلگری و گرفتن دو مهره کلیدی تیم ملی ایتالیا،(فدریکو کیه زا و لوکاتلی )فصل را در ضعیف ترین حالت ممکن شروع کرد و از همان بدو رقابت ها با گرفتن نتایج سینوسی و نداشتن ثبات در نتیجه، معلوم بود که دوران افول یووه ادامه دار است و باید فکری اساسی برای تغییر در کل تیم انجام داد.

شاید نقطه افول یووه از کنار گذاشتن "جوزپه ماروتا" بود که استعداد عجیبی در خرید بازیکن و ستاره های نوظهور دنیای فوتبال داشت.یوونتوسی که تنها تیم ایتالیایی صاحب استادیوم خصوصی بود و استادیوم "آلیانس" تورین که جایگزین "دل آلپی" شده بود،انگار شکوه و عظمت دل آلپی را نداشت.

شاید از بازی‌های اولی که دوربین، ناخودآگاه به روی کیلینی رفت که در حال صحبت با آلگری بود که اشاره می‌کرد این تیم مشکل دارد،می‌شد به خوبی فهمید که کاپیتان قهرمان یورو، از ابتدا مشکل تیم را درست حدس زده بود.

بنابراین، یووه برای بازگشت به قله فوتبال ایتالیا و گرفتن سومین قهرمانی اروپا، به تغییراتی در سه خط نیاز دارد.خط دفاعی که همیشه نقطه قابل اتکاء بود.بسیار پیر شده و دلیخت هم نتوانسته جایگزین بسیار مطمئنی برای رهبری خط دفاع همیشه مستحکم یووه شود.در خط هافبک به بازیکنی چون پوگبا برای جمع کردن تیم در میانه میدان و یک یا دو وینگر و یک مهاجم عالی در کنار ولاهوویچ نیاز دارد.

یوونتوس که خود را تیم اولین‌ها در ایتالیا می داند،باید سریع دست به کار شود و حداقل ۴ ستاره بزرگ وارد تیم کند و در کنار آن جوانان خوب را مثل همیشه خریداری کند تا مجددا سری آ به قدرت و اقتدار بانوی پیر سرتعظیم فرود بیاورد.

محسن بهره دار