یونس فرزین فرد در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه جایگاه نشریات دانشجویی در دانشگاه‌ها به درستی تببین نشده است، اظهار کرد: در حال حاضر بیش از چندین هزار نشریه دانشجویی در یک سال تحصیلی منتشر می‌شود؛ اما میزان اهمیت و کارآیی آنها حتی برای معاونان فرهنگی شناخته نشده است.
وی ادامه داد: برخی از معاونان فرهنگی حوزه نشریات را همانند یک واحد در نظر می‌گیرند و برای آن یک کارشناس غیر مرتبط تعیین می‌کنند. بنابراین آنها حمایت خاصی از نشریات ندارند و فکر می‌کنند تنها پیگیری کردن موضوعات و مشکلات توسط این کارشناس کافی است.
مدیر مسئول نشریه ریحانه دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه معاونان فرهنگی دانشگاه‌ها و وزارت علوم، پس از بازگشایی دانشگاه‌ها برای بازپروری و تقویت نشریات برنامه‌ریزی مشخصی نداشتند، گفت: نشریات در دوران کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها در یاد دانشجویان و استادان کم رنگ شدند. در نتیجه ما انتظار داشتیم بعد از حضوری شدن دانشگاه‌ها، معاونان برای بازپسگیری جایگاه سابق نشریات، حمایت، پشتیبانی و برنامه‌ریزی داشته باشند.
وی در پاسخ به این پرسش که تعامل و همکاری معاونان فرهنگی دانشگاه‌ها با فعالان حوزه نشریات را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: من ارزیابی مثبتی از این تعامل ندارم و معتقدم که برخی از معاونان فرهنگی به دلیل اهمیت ندادن به نشریات، با مدیران مسئول همکاری مناسبی ندارند. همان گونه که فرآیند شناختن جایگاه نشریات به معاون فرهنگی وزارت علوم حدود ۶ ماه به طول انجامید.
فرزین فرد با تصریح بر اینکه معاونت فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای تدوین رتبه‌بندی نشریات، محور یابی مناسبی انجام نداده است، گفت: نباید تمام نشریات اعم از علمی، فرهنگی، دانشجویی، دانشگاهی، سیاسی، صنفی و غیره با محورهای یکسان سنجیده شوند. این موضوع کاملا اشتباه است؛ چون زمانی که موضوعات و تخصص نشریات یکسان نباشد، نباید به یک میزان بودجه دریافت کنند یا به یک میزان از آنها حمایت شود.
این فعال حوزه نشریات با تاکید بر اینکه در مرحله اول باید نشریات گروه‌بندی شده و برای هر گروه جداگانه برنامه‌ریزی شود، گفت: در همین راستا من پیشنهاد می‌کنم نشریات به چهار دسته انجمن‌های علمی، کانون‌های فرهنگی، تشکل‌های دانشجویی و گروه‌های مستقل تقسیم بندی شوند.
وی با انتقاد از بی‌عدالتی در تخصیص بودجه به نشریه‌های مختلف خاطرنشان کرد: اگر از تمام نشریات به یک میزان حمایت مالی شود؛ نشریه‌ای که فعال بوده و تعداد مخاطبان بیشتری دارد یا موضوعات تخصصی را پیگیری می‌کند، حقش تضعیف خواهد شد. از سوی دیگر نشریاتی که فعال نیستند نیز بودجه‌ای دریافت می‌کنند که حق آنها نیست. با ادامه این روند، نشریات با کیفیت از گردونه رقابت حذف شده و تاسیس و انتشار نشریات بی‌کیفیت بیشتر خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما