به گزارش گروه جامعه ایسکانیوز، مضرات ران مرغ و عوارض خوردن ران مرغ و ضرر ران مرغ و مضرات ساق ران مرغ و اجزای ران مرغ و بالا ران مرغ کجاست و خواص ران مرغ در بدنسازی و مضرات گوشت مرغ در طب سنتی و جدول ارزش غذایی ران مرغ و فواید و مضرات گوشت مرغ و ارزش غذایی ران مرغ پخته در نم نمک.

آموزش آشپزی/ طرز تهیه خورش قورمه گیلانی

نمی توان گفت یک قسمت از گوشت مرغ ، بهتر و یک قسمت آن بدتر است اما از نظر تغذیه ای ، گوشت سینه مرغ حاوی پروتئین بیشتر و چربی کمتری دارد بنابراین مصرف آن برای افرادی که می خواهند کالری کمتری در طول روز دریافت کنند  کسانی که چربی خون بالایی دارند و ورزشکاران ، مناسب تر است. این در حالی است که ران مرغ به دلیل داشتن چربی بیشتر ، کمی نرم تر و خوشمزه تر است. به همین دلیل برخی افراد ، تمایل بیشتری به مصرف این قسمت از گوشت مرغ دارند.

میزان آهن و روی موجود در ران مرغ هم از سینه آن بیشتر است. با این حساب ، ران مرغ را از نظر ارزش تغذیه ای در مواردی ، بیشتر نزدیک به گوشت های قرمز می دانند تا گوشت های سفید. افراد مبتلا به اسید اوریک بالا ، بهتر است به جای گوشت های قرمز ، از گوشت مرغ استفاده کنند. به بیماران مبتلا به کم خونی هم توصیه می شود در کنار دارودرمانی ، استفاده از گوشت ران مرغ را هم در برنامه غذایی خود داشته باشند. به طور کلی ، هر ۱۰۰ گرم گوشت مرغ بدون چربی حاوی ۲۰۰ کیلوکالری انرژی است.

به هیچ وجه. خوردن غضروف ها و استخوان های ریز و نرم مرغ ، نه تنها مشکل ساز نیست بلکه توصیه هم می شود. معمولا به مصرف کنندگان ماهی های ساردین و انواع دیگر ماهی های ریز مانند کیلکا هم توصیه می کنیم که ماهی را خوب بپزند و با ستون مهره هایشان که منبع بسیار خوبی برای دریافت کلسیم است ، بخورند. این مساله در مورد مرغ هم صدق می کند. یعنی استخوان های ریز و نرم مرغ که در اثر فرایند پخت قابل جویدن شده اند ، منبع خوبی از کلسیم و فسفر محسوب می شوند. ضمن اینکه بخش های غضروفی مرغ مانند غضروف های موجود در ران ، حاوی ترکیب های پروتئینی هستند و خوردن آنها به شرطی که خوب پخته و نرم شده باشند ، می تواند بسیار مفید باشد.

در کشورهای دیگر ، نوعی مرغ پرورش داده می شود که بسیار ریز است و زمان پرورش کوتاهی دارد. جنس این مرغ ریز و جوجه کبابی ، به گونه ای است که هنگام پخت ، استخوان هایش هم نرم و قابل خوردن می شود. البته پرورش انبوه این نوع مرغ جوجه ای در ایران راه نیفتاده و امیدواریم به زودی این اتفاق بیفتد.

گاهی شما هنگام پاک کردن مرغ ها ، متوجه وجود خون مردگی یا کبودی هایی در قسمت ران ، بال و بازوی مرغ می شوید. 2 دلیل مختلف برای ایجاد این کبودی ها وجود دارد؛ دلیل اول که رایج تر است ، این است که هنگام جمع آوری مرغ ها در مرغداری ها ، تمام چراغ ها را خاموش و فقط نور قرمزی را روشن می گذارند. مرغ ها نمی توانند در نور قرمز ، محیط اطراف خود را ببینند و کور می شوند. زمانی که کارگران در شب جمع آوری مرغ ها برای ارسال آنها به کشتارگاه ، وارد سالن می شوند ، مرغ ها شروع به دویدن می کنند و در حین این کار ، گاهی زیر دست و پای کارگران می مانند و عضوی از آنها دچار کبودی می شود.

از کجا متوجه تازگی مرغ شویم؟

یکی از نکته های مهمی که می تواند نشان دهنده کهنه بودن مرغ باشد ، بوی نامطلوب قسمت زیر بال آن است. اگر می خواهید از تازه بودن مرغ مطمئن باشید ، باید قسمت زیر بال آن را بالا بزنید و بو کنید. بوی بد این قسمت ، حاکی از کهنه بودن مرغ است. در مواردی هم فساد مرغ ، از نوک بال های آن شروع می شود.

متاسفانه برخی مرغ ها اول می میرند و بعد ذبح می شوند. البته این اتفاق ، بسیار به ندرت و آن هم در مرغداری های بدون نظارت که مرغ را به صورت قاچاقی می کشند ، می افتد. در هر صورت ، مرغی که ابتدا مرده باشد ، محل برش گردن آن ملتهب و برجسته نیست. بوی نامطلوب محوطه شکمی هم می تواند نشانه کهنه بودن مرغ باشد. سطح گوشت و پوست مرغ تازه ، نباید حالت لزج و چسبنده داشته باشد. چسبندگی سطح مرغ و تغییررنگ مرغ به رنگ های زرد و سبز نیز نشان دهنده رشد میکروبی و کهنه بودن آن است.

منبع: نمناک

انتهای پیام/