به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز به نقل از مدیسن نت، خطر چربی‌های شکمی برای همه شناخته شده است اما مطالعات جدید نشان می‌دهند که برخی چربی‌ها هم وجود دارند که حتی می‌توانند خطرناک‌تر باشند. مطالعات جدید نشان می‌دهند چربی‌هایی که به ماهیچه‌های شما نفوذ می‌کنند، خطر مرگ را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

ارتباط بین چاقی و ناباروری پسران در آینده

براین اساس عضله چرپ (myosteatosis) خطر مرگ مطلق را در بزرگ‌سالان سالم تا ۱۵.۵ درصد افزایش می‌دهد.

در تحقیقی که دکتر پری پیکهارت، محقق ارشد، رئیس تصویربرداری دستگاه گوارش در دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین انجام داد، مشخص شد که چاقی خطر مرگ مطلق را ۷.۶ درصد، کبد چرب ۸.۵ درصد اما تحلیل عضلانی تا ۹.۷ درصد احتمال مرگ را افزایش می‌دهد.

دکتر پری پیکهارت می‌گوید: سیگنال خطر چربی عضلانی برای گروه سالم قوی‌تر بود و این می‌تواند یک نشانگر زیستی قوی در مقایسه با معیارهایی باشد که تاکنون پذیرفته بودیم.

وی افزود: من فکر می‌کنم اگر در برخی بیماران مشکل عضله چرب با کبد چرب و چربی شکم همراه باشد، شرایط بسیار نگران کننده‌تر ز زمانی خواهد بود که فرد یکی از این مشکلات را دارد.

دکتر استیون هیمسفیلد، پروفسور متابولیسم و ترکیب بدن در مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون دانشگاه ایالتی لوئیزیانا هم می‌گوید که چربی ماهیچه‌ای از جمله موضوعات مورد علاقه در تحقیقات حوزه چاقی و دیابت است.

هیمسفیلد عنوان کرد: به طور طبیعی مقدار کمی چربی سالم در داخل هر سلول ماهیچه‌ای وجود دارد که برای تولید انرژی استفاده می‌شود اما چربی‌های اضافی که در خارج از سلول‌ها و اطراف رشته‌ها و بسته‌های عضلانی تجمع پیدا می‌کنند، برای سلامتی مضر هستند.

هیمسفیلد توضیح داد: یک استیک با رگه‌هایی از چربی را تصور کنید؛ این چربی‌ها همان چیزی هستند که در این مقاله درباره آن‌ها صحبت می‌کنیم و می‌توانند پیامدهای نامطلوبی برای سلامتی به دنبال داشته باشند.

دکتر پیکهارت و همکارانش مطالعه‌ای را بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ بر روی ۹ هزار نفر از افراد سالم انجام دادند که در این مطالعه سیتی‌اسکن‌هایی با دوز پایین برای غربالگری سرطان روده بزرگ انجام شد اما محققان دریافتند که می‌توان از داده‌های حاصل از این سیتی‌اسکن‌‎ها برای سایر مطالعات هم استفاده کرد.

با استفاده از این داده‌ها می‌توانستیم به اندازه‌گیری چربی شکمی، اندازه عضلات، کلسیم آئورت، کبد چرب و تراکم مغز استخوان بپردازیم. به گفته پیکهارت این یک غربالگری فرصت‌طلبانه است چراکه از داده‌هایی استفاده می‌کنیم که نادیده گرفته شده بودند. در ادامه محققان با بهره بردن از ابزارهای هوش مصنوعی و نتایج حاصل از این سیتی اسکن‌ها ترکیب بدنی این افراد را مشخص کردند. این افراد ۹ سال تحت نظر قرار گرفتند و در نهایت تحقیقات نشان داد که چربی عضلانی نه تنها بالاترین نقش در خطر مرگ را دارد بلکه حتی در میزان شاخص توده بدنی BMI افراد هم موثر است.

این محقق می‌گوید: شاخص توده بدنی BMI در واقع یک شاخص ضعیف است چراکه بیماران لاغری هم هستند که این چربی عضلانی بد را داشته باشند. این همان چیزی است که موضوع چربی عضلانی را مهم می‌کند.

البته دکتر آنجلا تانگ، استادیار بالینی رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک می‌گوید: با این حال، این مطالعه نمی‌تواند رابطه علت و معلولی روشنی بین چربی ماهیچه‌ای و خطر مرگ ترسیم کند.

تانگ یکی از محققان این مطالعه معتقد است که ممکن است چربی عضلانی به دلیل مشکل سلامتی دیگری انباشته شوند. این محقق می‌گوید: من به چربی عضلانی به عنوان نشانه‌ای از وقوع یک مشکل در بدن نگاه می‌کنم؛ مشکلی که اجازه نمی‌دهد آن اندازه که می‌خواهید، فعال و سرزنده باشید. پس اگر مشکل قلبی یا دیابت دارید باید بیشتر نسبت به موضوع چربی عضلانی حساس باشید.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۰ بر روی عوارض داشتن عضلات چرب انجام شد، نشان می‌دهد که خطر مرگ در مبتلایان به سرطان که عضلات چرب داشتند، ۷۵ درصد بیشتر از دیگران است.

چرا عضلات چرب می‌شوند؟

هیمسفیلد گفت: دقیقاً مشخص نیست که چرا چربی در عضلات رسوب می‌کند و ممکن است ژنتیک و یا افزایش سن موثر باشد. البته شواهد نشان داده که آتروفی عضلانی باعث تجمع چربی در عضلات می‌شود. همچنین مشخص نیست که چگونه می‌توانید از شر چربی‌های عضلانی ناخواسته خلاص شوید اما در بیشتر موارد، کاهش وزن و ورزش کردن موثر است.

مطالعات نشان می‌دهند که ورزش می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت عضلانی را در جمعیت‌هایی که در معرض خطر ابتلا به چاقی هستند، بهبود بخشد و باعث کاهش چربی در عضلات شود.

انتهای پیام /