به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، برنامه برنامه هفتم توسعه آموزش عالی در چهار بخش تحقیقات و پژوهش، آموزش، مرجعیت علمی و منابع مالی با ۷ ماده، ۱۰ بند و ۵ تبصره تنظیم شد. بررسی این برنامه سوم مهرماه در مجلس آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد.
بیشتر بخوانید:
غفلت از علوم پایه در برنامه هفتم توسعه
برنامه‌ای که بنا بر اهداف رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال، رشد نقدینگی، افزایش صادرات نفتی بنا شده است، هنوز به اجرا در نیامده با چالش‌ها و انتقادات بسیاری همراه شده است. بخش زیادی از این برنامه به حوزه آموزشی اختصاص داده شده است. از برنامه‌های توسعه هفتم آموزش عالی می‌شود به بهبود رتبه علم و فناوری کشور، افزایش سهم مهارت‌های آموزشی، جهت‌دهی اعتبارات آموزش عالی رایگان به سوی رشته‌های اولویت دار، ایجاد رشته‌ها و گرایش‌های جدید بر اساس نیازهای کشور، تقویت بازگشت و نگهداشت نخبگان، تقویت همکاری‌های بین‌المللی در حوزه آموزش عالی مانند جذب دانشجویان خارجی، مشارکت بخش غیر دولتی در پذیرش دانشجو در رشته‌های علوم پزشکی، اصلاح تامین مالی پژوهش‌های دانشگاهی و سامان‌دهی موسسات آموزشی و پژوهشی وابسته به دستگاه‌های اجرایی اشاره کرد. با وجود اینکه برنامه هفتم توسعه آموزش عالی در نگاه اول برنامه‌ای جامع و راهبردی به نظر می‌رسد، اما در باطن دچار چالش‌ها و خلاهای بسیاری است که در ادامه به آن می‌پردازیم.
چالش‌های برنامه هفتم توسعه از دید کارشناسان
برخی معتقدند این برنامه به دلیل نداشتن ملزومات برنامه‌های توسعه ازجمله اهداف، راهبردها و اقدامات از ماهیت برنامه‌ای خارج شده و بیشتر حکم محور است برای همین هم پیش‌بینی می‌کنند که این برنامه به سرنوشت برنامه‌های قبل دچار می‌شود برخی دیگر نیز مسائل مالی را مهم ترین چالش این برنامه می‌دانند.
سمنانیان عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس یکی از چالش‌های اصلی حوزه علم و فناوری را مسئله تامین مالی عنوان کرد و گفت: بحث تامین هزینه‌های دانشگاه‌ها و اعتبارات پژوهشی یکی از مشکلات اصلی حوزه علم و آموزش عالی است و لازم است در برنامه‌های توسعه، طی یک برنامه‌ریزی بلندمدت و در یک شیب ملایم، اعتبارات حوزه علم و فناوری افزایش یابد.
از مشکلات این برنامه می‌شود به حکم محوری به جای برنامه محوری، رویکرد ناقص در خصوص اجرای اصل سی‌ام ناظر به آموزش عالی، عدم توجه به علوم پایه و علوم انسانی، تعارض برخی بخش‌های این برنامه با یکدیگر اشاره کرد از طرفی در این برنامه تمرکز ویژه‌ای بر روی حوزه نوآوری یا به عبارت دیگر تجاری سازی دانش و پژوهش صورت نگرفته است.
حسین سلیمی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی به برخی احکام برنامه هفتم توسعه در حوزه آموزش عالی اشاره کرد و گفت: در این برنامه، به مسائل اصلی آموزش عالی همچون نظام حکمرانی آموزش عالی، آمایش آموزش عالی، نقش آموزش عالی در حل مشکلات کشور باید توجه شود. همچنین چالش مهمی که در حوزه دانشگاه و آموزش عالی وجود دارد و در برنامه هفتم توسعه باید به آن توجه شود، مسئله تامین منابع مالی دانشگاه‌هاست؛ به طوری که امروزه کار اصلی یک رئیس دانشگاه، به تلاش برای جذب منابع مالی تبدیل شده است.
وی افزود: برخی اشکالات دیگری در تدوین بخش آموزش عالی برنامه هفتم توسعه دیده می‌شود، به عنوان مثال دانشگاه آزاد اسلامی که حدود ۵۵ درصد از سهم آموزش عالی کشور را در اختیار دارد، در برنامه آموزش هفتم توسعه به طور کلی نادیده گرفته شده است. همچنین به مباحث جدیدی مانند رشته‌های میان‌رشته‌ای که اساس آموزش عالی نوین است، باید توجه شود.
به گزارش ایسکانیوز، با توجه به اینکه در برنامه هفتم توسعه به مسائل مهم آموزشی پرداخته شده است، اما بازهم برخی مسائل مهم مورد غفلت قرار گرفته است. یکی از مهم ترین اصلاحاتی که باید در خصوص این برنامه صورت گیرد، توجه به علوم پایه و علوم انسانی است که تضعیف این موارد در آینده نزدیک به نظام علم و فناوری کشور آسیب جدی وارد می‌کند.
انتهای پیام/
نظر شما