به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از قم، ایده احداث یک پارکینگ بزرگ طبقاتی در بلوار زین‌الدین، چند سال پیش باهدف کاهش بار ترافیکی و ساماندهی توقف وسایل نقلیه در یکی از پرترددترین محورهای شهر قم کلید خورد. وعده‌ها از همان ابتدا رنگ‌وبوی یک پروژه الگو داشت؛ پارکینگی با ظرفیت چند صد خودرو، مجهز به زیرساخت‌های هوشمند، امکانات جانبی و اتصال به ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی. اما گذر زمان، آن را از یک «پروژه شاخص شهری» به «یک سازه نیمه‌کاره خاک‌خورده» تبدیل کرده است.
برای ساکنان و کسبه محدوده بلوار زین‌الدین، تأخیر در تکمیل این پارکینگ تنها یک مسئله عمرانی نیست، بلکه گرهی روزمره در زندگی شهری آنان است. خیابان‌های اطراف این منطقه، روزانه مملو از خودروهایی است که به‌دلیل نبود فضای مناسب پارک، در حاشیه‌ها توقف کرده‌اند و عملاً بخشی از عرض خیابان را اشغال می‌کنند. این وضعیت هم به روانی ترافیک لطمه زده، هم احتمال تصادفات و برخوردهای ناگهانی را بالا برده است.
مدیریت شهری در طول سال‌های گذشته بارها قول تکمیل این پروژه را داده. هر بار اما مشکل از یک نقطه جدید سر برآورده؛ از کسری بودجه گرفته تا مشکلات قراردادی با پیمانکار، تا عدم صدور مجوزهای نهایی از سوی نهادهای نظارتی. مردم؛ اما دیگر نه با جدول زمان‌بندی شهرداری دلگرم می‌شوند و نه با وعده‌های فصلی. برای آن‌ها، بلوار زین‌الدین نمادی از طرح‌هایی است که خوب شروع می‌شوند، اما فرسوده و بی‌نتیجه پایان می‌یابند، یا اصلاً هیچ‌گاه به پایان نمی‌رسند.
یکی از پرسش‌های کلیدی در ذهن افکار عمومی این است که چطور پروژه‌ای که از همان ابتدا به‌عنوان یکی از نیازهای فوری شهر تعریف شد، در اولویت تخصیص منابع قرار نگرفت؟ حتی در لایحه بودجه‌های سالانه شهرداری، سهم پروژه‌های حمل‌ونقل و پارکینگ‌های طبقاتی با وجود تأکید بر توسعه شهری پایدار، چندان قابل‌توجه نبوده. همین مسئله، شائبه‌هایی را میان شهروندان درباره اولویت‌بندی‌های سلیقه‌ای و نگاه غیرواقع‌بینانه به نیازهای شهری ایجاد کرده است.
در این میان، نبود شفافیت درباره وضعیت فعلی پروژه، یکی از ضعف‌های مهم مدیریت شهری محسوب می‌شود. اطلاع‌رسانی دقیق درباره اینکه پروژه اکنون در چه مرحله‌ای است، چقدر از آن باقی‌مانده و دقیقاً چه مشکلاتی مانع ادامه فعالیت شده، حق مردم است. اما اغلب این اطلاعات در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده و تنها در جلسات شورا یا مصاحبه‌های پراکنده، نکاتی به‌صورت کلی بیان می‌شود. در عمل، همین عدم شفافیت باعث شده بسیاری از شهروندان احساس کنند پروژه رها شده یا بی‌سرانجام است.
نکته مهم دیگر، اثر منفی این تأخیر بر بازارها و کسب‌وکارهای مجاور است. بسیاری از مغازه‌داران اطراف پروژه، از کاهش تردد مشتریان به‌دلیل نبود جای پارک گلایه دارند. برخی حتی اعلام کرده‌اند که به‌خاطر همین مشکل ناچار به جابه‌جایی شده‌اند. آنچه زمانی امیدی برای رونق اقتصادی منطقه بود، حالا به مانعی برای فعالیت اقتصادی بدل شده است. با توجه به روند فعلی، نگرانی این است که در صورت ادامه همین وضعیت، نه‌تنها کاربری پارکینگ زیر سؤال برود، بلکه بازگشت سرمایه‌گذاری انجام‌شده در پروژه هم به مخاطره بیفتد.
در نهایت، افکار عمومی انتظار دارند مسئولان شهری قم یا پروژه را با برنامه‌ریزی دقیق و شفاف به سرانجام برسانند، یا با صداقت کامل، موانع و تصمیم نهایی درباره آینده آن را اعلام کنند. نیمه‌تمام‌ماندن این پروژه، نمادی از فرسایش سرمایه اجتماعی در حوزه مدیریت شهری است؛ سرمایه‌ای که بازیابی‌اش، دشوارتر از ساختن یک پارکینگ طبقاتی خواهد بود.
خبرنگار: سیدمیلاد محسنی
انتهای پیام/
نظر شما