به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ امروز در مراسمی که در دانشگاه علوم پزشکی کارولینسکا در سوئد برگزار شد، برندگان جایزه پزشکی معرفی شدند. ماری برانکو، فرد رمزدل و شیمون ساکاگوچی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال ۲۰۲۵ شدند. آکادمی نوبل این جایزه را به پاس «کشفهای آنها درباره تحمل ایمنی محیطی» اهدا کرد.
ماری واهرن-هرلنیوس، استاد روماتولوژی در مؤسسه کارولینسکا، گفت: جایزه امسال به این موضوع مربوط میشود که چگونه سیستم ایمنی بدن خود را تحت کنترل نگه میداریم تا هم بتوانیم با تمام میکروبهای ممکن مقابله کنیم و هم از ابتلا به بیماریهای خودایمنی جلوگیری کنیم.
برانکو و رمزدل در ایالات متحده و ساکاگوچی در ژاپن مستقر هستند. به گفته کمیته جایزه نوبل، کشفهای این محققان بنیان یک حوزه پژوهشی جدید را بنا نهاده و توسعه درمانهای نوینی را برانگیخته است؛ از جمله درمانهایی برای سرطان و بیماریهای خودایمنی.
گفتنی است که از جمله دریافتکنندگان پیشین نوبل پزشکی میتوان به الکساندر فلمینگ اشاره کرد که در سال ۱۹۴۵ به خاطر کشف پنیسیلین این جایزه را دریافت کرد. در سالهای اخیر نیز این جایزه به پیشرفتهای مهمی اختصاص یافته است، از جمله دستاوردهایی که زمینهساز توسعه واکسنهای کووید-۱۹ شد.
سال گذشته، این جایزه به 2 دانشمند آمریکایی، ویکتور آمبروس و گری رووکن، تعلق گرفت؛ آنها به خاطر کشف microRNA و نقش کلیدی آن در رشد و حیات موجودات پرسلولی تقدیر شدند. این کشف به توضیح نحوه تخصصیافتن سلولها به انواع مختلف کمک کرده است.
آنها کشف کردند که سیستم ایمنی بدن چگونه تحت کنترل نگه داشته میشود
سیستم ایمنی قدرتمند بدن باید تنظیم شود، در غیر این صورت ممکن است به اندامهای خودمان حمله کند. مری ای. برانکو، فرد رمزدل و شیمون ساکاگوچی به دلیل کشفیات پیشگامانه خود درباره تحمل ایمنی محیطی که مانع از آسیب رساندن سیستم ایمنی به بدن میشود، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۲۰۲۵ شدند.
هر روز، سیستم ایمنی ما از بدن در برابر هزاران میکروب مختلف که تلاش میکنند به بدن نفوذ کنند، محافظت میکند. هر یک از این عوامل بیماریزا ظاهری متفاوت دارند و بسیاری از آنها حتی شباهتهایی با سلولهای انسانی پیدا کردهاند تا بهعنوان نوعی استتار عمل کنند. پس سیستم ایمنی چگونه تشخیص میدهد به چه چیزی باید حمله کند و چه چیزی را باید محافظت کند؟
مری برانکو، فرد رمزدل و شیمون ساکاگوچی موفق به شناسایی «نگهبانان امنیتی» سیستم ایمنی یعنی سلولهای T تنظیمی شدند؛ سلولهایی که مانع از آن میشوند که سلولهای ایمنی به بدن خودمان حمله کنند.
اوله کمپه، رئیس کمیته نوبل، گفت: کشفیات آنها تعیینکننده در درک ما از چگونگی عملکرد سیستم ایمنی و اینکه چرا همه ما دچار بیماریهای خودایمنی جدی نمیشویم بوده است.
شیمون ساکاگوچی در سال ۱۹۹۵ برخلاف جریان غالب علمی حرکت کرد، زمانی که نخستین کشف کلیدی خود را انجام داد. در آن زمان بسیاری از پژوهشگران بر این باور بودند که تحمل ایمنی تنها به دلیل حذف سلولهای ایمنی بالقوه مضر در تیموس و از طریق فرآیندی به نام تحمل مرکزی ایجاد میشود. اما ساکاگوچی نشان داد که سیستم ایمنی بسیار پیچیدهتر است و یک دسته ناشناخته از سلولهای ایمنی را کشف کرد که از بدن در برابر بیماریهای خودایمنی محافظت میکنند.
مری برانکو و فرد رمزدل در سال ۲۰۰۱ کشف کلیدی دیگر را انجام دادند، زمانی که توضیح دادند چرا یک سویه خاص از موشها بهویژه در برابر بیماریهای خودایمنی آسیبپذیر است. آنها دریافتند که این موشها جهشی در ژنی دارند که آن را Foxp3 نامیدند. همچنین نشان دادند که جهش در همتای انسانی این ژن باعث بروز یک بیماری خودایمنی جدی به نام IPEX میشود.
2 سال بعد، شیمون ساکاگوچی توانست این کشفیات را به هم پیوند بزند. او ثابت کرد که ژن Foxp3 رشد همان سلولهایی را کنترل میکند که او در سال ۱۹۹۵ شناسایی کرده بود. این سلولها که اکنون با نام سلولهای T تنظیمی شناخته میشوند، دیگر سلولهای ایمنی را پایش میکنند و اطمینان حاصل میکنند که سیستم ایمنی بدن بافتهای خودی را تحمل کند.
کشفیات این برندگان حوزهای نو در ایمنیشناسی به نام تحمل محیطی را پایهگذاری کرد و مسیر توسعه درمانهای پزشکی برای سرطان و بیماریهای خودایمنی را هموار ساخت. این کشفیات همچنین میتوانند به موفقیت بیشتر در پیوند اعضا منجر شوند. چندین نمونه از این درمانها هماکنون در مراحل آزمایش بالینی قرار دارند.
انتهای پیام/
نظر شما