به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، بر اساس گزارشScienceAlert ماهی سالمون به گونه گزندهتباران تعلق دارد. اگرچه کیستهایی که در گوشت ماهی ایجاد میشود ناخوشایند است؛ اما انگلها مضر نیستند و در کل چرخه زندگی خود با ماهی سالمون زندگی میکنند. این گزنده تبار کوچک می تواند در شرایط کاملاً بدون اکسیژن زنده بماند؛ اما بدون شناخت DNA موجودات شناخت رفتاری این انگل، دشوار است. بنابراین محققان در این زمینه همکاریهایی را انجام دادهاند.
آنها برای انجام مطالعه دقیق در مورد H. salminicola از میکروسکوپ توالی عمیق و فلورسانس استفاده کردند و دریافتند که این انگل ژنوم میتوکندریایی خود را از دست داده است. علاوه بر این ظرفیت تنفس هوازی و تقریباً تمام ژنهای هستهای که در رونویسی و تکثیر میتوکندری نقش دارند نیز از دست رفته است. مانند ارگانیسمهای تک سلولی ارگانلهای مرتبط با میتوکندری تکامل یافتهاند، اما این موارد غیر معمول نیز هستند زیرا آنها غشایی در غشای داخلی خود دارند که معمولاً دیده نمی شوند.
نتایج در نهایت نشان داد که در اینجا ارگانیسم چند سلولی است و برای زنده ماندن به اکسیژن احتیاج ندارد. دقیقاً چگونگی زنده ماندن آن هنوز برای دانشمندان ناشناخته است.
این انگل می تواند آدنوزین تری فسفات را از میزبان خود بیرون بکشد؛ اما هنوز مشخص نشده است. با گذشت سالهای متمادی، آنها اساساً از یک عروس دریایی آزاد و به انگل بسیار ساده تری که امروزه می بینیم واگذار شدهاند.
آدنوزین تری فسفات یا (ATP)، نوکلئوتیدی است که در سلولها به عنوان حامل انرژی بهکار میرود. آدنوزین فسفات که ترکیب شیمیایی خاصی است، در تمام جانداران برای تبدیل انرژی به کار میرود. آدنوزین تری فسفات با انتقال انرژی خود به مولکولهای دیگر، گروه انتهایی فسفات خود را از دست داده و به آدنوزین دی فسفات (ADP) تبدیل میشود یا اینکه با از دست دادن دو گروه فسفات (PP۱)، به آدنوزین مونو فسفات (AMP) تغییر مییابد، که این فراوردهها نیز مجدا میتوانند با کسب فسفات به ATP تبدیل شوند.
انتهای پیام/