به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، ده‌ها دانشمند بین‌المللی از سال 2000 هر ساله راهی ایستگاه علمی دورافتاده شمال شرق روسیه در رودخانه کولیما در سیبری می‌شوند تا در آنجا تغییرات آب‌وهوایی را در محیط قطب شمال بررسی کنند. اما امسال به دلیل درگیری‌های بین این کشور و اوکراین، این اتفاق نمی‌افتد.

در پی تهاجم روسیه به اوکراین، موسسه بیوژئوشیمی ماکس پلانک آلمان بودجه‌ای را که برای پرداخت به پرسنل ایستگاه تحقیقاتی و نگهداری ابزارهای اندازه‌گیری سرعت آب شدن یخ‌های قطب شمال توسط تغییرات اقلیمی و میزان متان - گازی که سیاره‌ها را گرم می‌کند - مسدود کرد.

پیتر هرگرسبرگ، سخنگوی انجمن ماکس پلانک آلمان، در این مورد می‌گوید: مسدود شدن این بودجه احتمالا منجر به وقفه در اندازه‌گیری‌های مداوم در ایستگاه خواهد شد که قدمت آن به سال 2013 باز می‌گردد و در نهایت درک دانشمندان از روند گرمایش را به خطر می‌اندازد. با این حال، همکاران (روس) در ایستگاه علوم شمال شرقی تلاش می‌کنند تا ایستگاه را فعال نگه دارند.

او از گفتن اینکه چه مقدار از بودجه مسدود شده است، خودداری کرد.

به طور کلی، پس از تعلیق ده‌ها میلیون دلار کمک مالی غرب برای علم روسیه در پی تحریم‌های اروپا بر مسکو، بسیاری از محققان نسبت به آینده آن ابراز نگرانی کردند.

به گفته دانشمندان، صدها شراکت بین نهادهای روسیه و غربی، اگر به طور کامل لغو نشده باشد، متوقف شده است و حمله روسیه به اوکراین در واقع سال‌ها تلاش این کشور را برای ایجاد همکاری‌های بین‌المللی پس ار فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ به باد داده است.

بسیاری از کانال‌های ارتباطی روسیه بسته شده و سفرهای تحقیقاتی نیز به مدت نامعلومی به تعویق افتاده است. پروژه‌هایی که شامل تعلیق کمک‌های مالی غرب قرار گرفته‌اند شامل ساخت تاسیسات تحقیقاتی با فناوری پیشرفته در روسیه مانند برخورد دهنده یونی و راکتور نوترونی است که اروپا برای آن 25 میلیون یورو (27/4 میلیون دلار) متعهد شده بود.

دانشمندان می‌گویند که این فناوری‌ها نسل جدیدی از تحقیقات را به وجود می‌آورند و می‌توانند به توسعه علوم از فیزیک بنیادی گرفته تا توسعه مواد جدید، سوخت و دارو کمک کنند.

علاوه براین، ماه گذشته اتحادیه اروپا همه همکاری‌های خود را با نهادهای روسی متوقف کرد و در این راستا کمک 15 میلیون یورویی خود به منظور طراحی مواد کم کربن و فناوری باتری مورد نیاز در انتقال انرژی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی را نیز به تعلیق درآورد.

این در حالی است که دانشمندان معتقدند، مسائل جهانی مانند تغییرات آب و هوا و تنوع زیستی بدون قلمرو روسیه و تخصص دانشمندان روسی به سختی قابل حل است.

اموال معلق

هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشید، هزینه‌های روسیه برای علم کاهش پیدا کرد و هزاران دانشمند به خارج از کشور مهاجرت کردند یا تحقیقات خود را به کلی رها کردند. از آن زمان تاکنون بودجه روسیه بهبود یافته است، اما هنوز هم این میزان کمتر از بودجه‌ کشورهای غربی است. براساس گزارش سازمان توسعه و همکاری اقتصادی، روسیه در سال 2019 یک درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف تحقیق و توسعه کرد و بیشتر این پول در زمینه‌های علوم فیزیکی مانند فناوری فضایی و انرژی هسته‌ای هزینه شد.

در مقایسه، آلمان، ژاپن و آمریکا هر کدام حدود 3 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را خرج می‌کنند. برای ایالات متحده، این مبلغ در سال 2019 به 612 میلیارد دلار هم رسید.

با این حال، توسعه و رشد علم روسیه از مشارکت در پروژه‌هایی با دانشمندان خارج از کشور تقویت شد. به عنوان مثال، روسیه و آمریکا، کنسرسیوم بین‌المللی را رهبری کردند که ایستگاه فضایی بین‌المللی را در سال 1998 به فضا پرتاب کنند. این مشارکت تا جایی است که رئیس آژانس فضایی روسیه در راستای تحریم‌های آمریکا علیه روسیه گفت تا زمانی که تحریم‌های مرتبط با حمله به اوکراین لغو نشود، مشارکت خود در ایستگاه فضایی را به حالت تعلیق در می‌آورد.

علاوه براین، دانشمندان روسی در ساخت برخورددهنده بزرگ هادرون، قدرتمندترین شتاب دهنده ذرات جهان، در سازمان اروپایی تحقیقات هسته‌ای در سوئیس، معروف به سرن، مشارکت بسیار خوبی داشتند. این برخورددهنده در سال 2012 موفق به کشف بوزون گریزان هیگز شد که تا آن زمان فقط نظریه‌پردازی شده بود. با این حال، شورای حاکم سرن ماه گذشته اعلام کرد که هر گونه همکاری جدید با روسیه را به حالت تعلیق در می‌آورد.

آلمان یکی از کشورهایی است که در ارتقای علمی روسیه نقش داشته است. این کشور در سه سال گذشته، ۱۱۰ میلیون یورو به بیش از ۳۰۰ پروژه آلمانی- روسی کمک کرده است. به غیر از این، 12/6 میلیون یورو نیز از سوی اتحادیه اروپا به سازمان‌های روسی برای اجرای ۱۸ پروژه دیگر با موضوعات مختلف از نظارت بر آب‌وهوای قطب شمال گرفته تا بیماری‌های عفونی حیوانات اعطا شده است.

به طور مثال، پاول تروشین، شیمیدانی است که اخیرا به دلیل نقشش در پروژه روسی-‌ آلمانی توسعه سلول‌های خورشیدی نل جدید برای تامین انرژی ماهواره‌های ارتباطی، بودجه دولتی روسیه را به دست آورده، اما، با تعلیق طرف آلمانی، این پروژه نیز به تعلیق درآمده است.

تروشین با انتقاد به این اقدام آلمان می‌گوید: هدف از انجام پروژه‌های مشترک این است که نتایج آن به نفع همه مردم جهان باشد و حذف دانشمندان روسی و همچنین توقف بودجه‌های تحقیقاتی، این روند را معکوس خواهد کرد.