به گزارش گروه ورزشی ایسکانیوز، لیگ قهرمانان آسیا امسال در حالی در ۱۰ گروه چهار تیمی در دو منطقه غرب و شرق آسیا، چهارمین هفته خود را پشت سر گذاشت که شاید مهمترین اتفاق امسال بازی ها، غیبت دو نماینده کشورمان باشد.

فولاد و سپاهان دو نماینده کشورمان در رقابت‌های امسال هستند. فولاد، با دو برد و دو مساوی ،مدعی اول صعود از گروه خود به حساب می‌آید اما سپاهان با ۴ امتیاز از ۴ بازی در رده سوم از گروه چهار تیمی قرار دارد که هنوز بر روی کاغذ می تواند با اما و اگرها صعود کند.

اما چرا سپاهان (که در حال حاضر لاکچری ترین تیم ایران در همه زمینه‌ها از نظر زیر ساختی، امکانات، منابع مالی و بدون دغدغه پولی و از نظر بازیکن و پرداختی به آنها، بدون شک اولین تیم ایران است) امسال با نتایج سینوسی و بدون ثبات تیمی و نتیجه گیری خیال صعود از گروه خود و عرض اندام در آسیا را ندارد؟

اگر به چهار بازی سپاهان و چهار ترکیب اولیه آن نگاهی بیندازیم، به این نتیجه می‌رسیم که دو ترکیب مقابل پاختاکور و الدوحیل، بدون هیچ تغییری همان سیستم ۴۴۲ لوزی است که محمد کریمی در جلو مدافعان و سروش راس لوزی و حسینی و فرشاد در کنارهای خط میانی و سجاد و شهریار دو زوج خط حمله می باشند.

همچنین در ترکیب دو بازی رفت و برگشت مقابل التعاون به نکات جالبی می‌رسیم. نکته اول بعد از شکست مقابل الدوحیل و بازی رفت مقابل التعاون عربستان نسبت به دو بازی گذشته، حضور عزت الله پورقاز ناآماده و یا بهتر بگوییم بازیکنی که امسال زیاد در ترکیب سپاهان بازی نکرد بجای نژاد مهدی بود که در همان دقایق ابتدایی اخراج شد. این نشان می‌دهد پورقاز آمادگی روحی روانی و جسمانی را نداشته است و در انتها باعث شکست سه بر صفر سپاهان مقابل التعاونی شد که بردن مقابل نمایندگان کشورمان آرزوی بزرگی برایش بود،اما به لطف اشتباهات سریالی سپاهان به بزرگترین آرزوی خود رسید.

پس دور رفت بازی های سپاهان با یک برد مقابل پاختاکور و دو باخت مقابل نمایندگان عربستان و قطری با ۵ گل خورده و ۳ گل زده به کار خود پایان داد. با پایان یافتن دور رفت بازی‌ها و شناختی که تیم‌ها از یکدیگر پیدا کرده بودند، برای صعود باید ادامه بازی‌ها را با برد به پایان می رساندند تا هم انتقام شکست دور رفت را بگیرد و هم برای صعود امیدوارتر شود.

اما نکته دوم و مهمی که در دور برگشت و بازی مقابل التعاون باز به چشم می آمد،ترکیب دفاعی و عجیب سپاهان بود که نشان داد،سپاهان ترسو،بی برنامه،بی تاکتیک و به کلی بدون هدف پای به این بازی‌ها گذاشته است.

در ترکیب مجدد نژادمهدی در کنار ولسیانی در دفاع میانی و نکته عجیب با دو هافبک دفاعی و تک مهاجم بازی می‌کرد. مسعود ریگی که بازیکن بدون جانشین در استقلال بود، برای احترام بیشتر (به گفته خودش) به سپاهان رفت و بعد از چند بازی به سکوها منتقل شد. نکته عجیب فیکس بازی کردن بازیکنی بود که در لیست فروش و بدون انگیزه بود. در خط حمله حضور تنهای سجاد شهباززاده بود که نشان می داد محرم بیشتر به فکر نباختن است تا برد و صعود.

تیم سپاهان که دو جین از بهترین بازیکنان ایران را در اختیار دارد در دفاع بسیار آسیب پذیر است. از سویی دو ملی پوش در دفاع دارد و این دفاع آسیب پذیر نشان از مشکلات در دفاع فردی و دفاع تیمی است و رفع نکردن مشکلات توسط کادر فنی و نداشتن تاکتیک در دفاع تیمی و علم سرمربی که تا باتجربه و کاربلد و صاحب سبک شدن راه درازی دارد.

سپاهان همچون لیگ در آسیا هم به راحتی گل می خورد و مقابل تیم متوسطی مثل التعاون با هر حمله دروازه اش تهدید می شد، چه بسا اگر در نیمه اول درخشش مظاهری نبود باز هم ۳گله می‌شد. در حمله نیز خیلی بااسترس و بدون از خودگذشتگی بودند که نشان می‌داد هر شخص برای خود بازی می‌کند تا برای تیم.

کارنامه مربیگری محرم با این نتایج و احتمال صعود نکردن در آسیا و تهدیدی که در لیگ برای سهمیه می شود شاید در روزهای آخر فصل کار محرم در مربیگری سپاهان به پایان برسد و به این باور ایمان بیاوریم که بازیکنان بزرگ احیانا مربیان بزرگی نمی‌شوند، آن هم وقتی اعتقادی به رفتن به کلاس های مربیگری پیشرفته در کشورهای صاحب سبک ندارند و فقط ستاره بودن خود در زمین فوتبال را دلیل مربیگری کردن در تیم‌های پیشین خود بدانند.

محسن بهره دار