حسین علیزاده در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در خصوص حساسیت والدین بر درس خواندن فرزندشان گفت: والدین ابتدا باید از خود بپرسند علت این حساست چیست؟ چه جریان، هدف و چه خواسته‌ای و حتی چه چیزی پشت این داستان حساسیت بیش از حد از سوی ما به عنوان والدین قرار دارد؟ جواب‌هایی که در ذهن خود پیدا می‌کنند، پروتکل‌هایی از رویکرد روانکاوی است.

بیشتر بخوانید:

دلایل هواس‌پرتی هنگام درس خواندن چیست؟

وی افزود: مرحله دوم این است که باید از عوارضی که سخت‌گیری بیش از حد بر فرزندشان دارد، مطلع شوند. در صورت سخت‌گیری‌های والدین، احتمال به وجود آمدن اختلالات خلقی همچون اضطراب ناشی از فشار یا همان استرس در کودک بسیار زیاد است.

روانشناس اظهار کرد: والدین باید توجه داشته باشند که هر فرد در امر آموزش، فراگیری، تمرین و مهارت آموزی با دیگران متفاوت است و شیوه مختص به خودش را دارد. باید شناسایی شود که هر کودک از نظر نظام ذهنی و تجسم سازی به چه صورت است به این معنی که در کدام یک از حواس دیداری ، شنیداری، بویایی، چشایی و لامسه قوی‌تر است چراکه توجه به این موضوع باعث تشویق و ایجاد انگیزه برای تحصیل می‌شود و بی‌توجهی فرار از انجام تکالیف درسی و مهارت‌های آموزشی را به دنبال دارد.

وی افزود: ما سه تیپ شخصیتی دیداری، شنیداری و لامسه داریم. آموزش هر فرد بسته به شخصیتی که دارد، باید متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر کودکی از نظر شنیداری قوی است، تکلیف‌هایی که به او می‌دهیم باید بیشتر شنیداری باشد و اگر به کسی بدون توجه به تیپ شخصیتی او آموزش داده شود، این آموزش بی‌تاثیر خواهد بود.

علیزاده عنوان کرد: از بزرگترین آسیب‌ها در این رقابت خواسته و ناخواسته، ضربه به شخصیت کودک بوده که بارزترین آن آسیب به عزت نفس کودک است که سایه بر کل زندگی کودک در زمان تحصیل و بزرگسالی وی می‌اندازد.

روانشناس گفت: اگر پدر و مادر در نظارت بر فرزندشان زیاده‌روی کنند، این باعث دلزدگی کودک از درس خواندن می‌شود مثلا اینکه هر پنج دقیقه به او سر بزنند. از طرفی بیخیالی بیش از حد والدین نیز باعث جدایی فرزندشان از درس خواندن می‌شود مثلا بگویند فلا کسی که درس خواند به کجا رسید؟

روانشناس گفت: با توجه به اصل حفظ تعادل در نظارت و کمک رسانی در امورات تحصیل و آموزش کودک، بهتر است از اصول پرورشی همراه با تحصیل استفاده کرد که باعث ایجاد فضای همدلی و صمیمیت متعادل بین والدین و کودک می‌شود از طرفی باعث ترغیب به انجام تکالیف توسط کودک و تعادل در اعمال نظارتی پدر و مادر می‌شود.

انتهای پیام/