به گزارش ایسکانیوز ترجمه این مقاله را در ادامه می‌خوانید.

ده ها هزار ژاپنی در اوکیناوا (مجمع الجزایری در جنوب شرقی ژاپن) و توکیو به خیابان ها آمدند تا جنایات سربازان آمریکایی را محکوم کرده و خواستار خروج آنها شوند، این سربازان نیمی از ٤٧ هزار سرباز آمریکایی مستقر در ژاپن هستند که در این مجمع الجزایر مستقرند.
روز یکشنبه نوزدهم ژوئن در ناها (پایتخت استان اوکیناوا) به دعوت گروه «همه اوکیناوا» به رهبری فرماندار تاکیشی اوناگا ٦٥ هزار نفر گرد هم آمدند تا به تجاوز و قتل دختر جوان رینا شیمابوکورو بیست ساله توسط یک آمریکایی در اوکیناوا واکنش نشان دهند. بدین ترتیب تظاهرکنندگان خشم خود را ابراز نمودند و یک بار دیگر خواستار خروج نیروی دریایی آمریکا از مجمع الجزایر شدند.
فرماندار اوناگا تأکید کرد: «در برابر این جنایت شرم آور و غیرانسانی عمیقاً متنفرم. دولت باید درک کند که صبر مردم پایان خواهد یافت.»
در همین زمان ١٠ هزار نفر در برابر مجلس در توکیو تجمع کردند.
یوشیاکی تاناکا، یکی از شرکت کنندگان با عصبانیت گفت: «من به این جا آمده ام تا همبستگی خود را با مردم اوکیناوا نشان دهم، آنچه که در اواخر آوریل روی داد غیرقابل قبول است.»
در اوکیناوا که ٧٥ درصد موسسات آمریکایی در ژاپن و ٢٥ هزار سرباز را در خود جای داده است (که به طور عمده نیروهای دریایی و نیمی از ٤٧ هزار آمریکایی مستقر در ژاپن هستند) خشم مردم همواره افزایش می یابد.
ارتکاب حدود ٦ هزار جنایت بین سال های ١٩٧٢ و ٢٠١٤
در واقع جنایات متعدد این نظامیان از سال ها پیش تا کنون استدلال تظاهرکنندگان خشمگین و مصصم به پایان دادن به اتحاد نظامی بین ژاپن و آمریکا که در دیدار اخیر رئیس جمهور باراک اوباما از هیروشیما یادآوری شده بود، است.
پلیس اوکیناوا حدود ٦ هزار جنایات از جمله دزدی، قتل و تجاوز، افراد ارتش آمریکا و خانواده های آنها بین سال های ١٩٧٢ و ٢٠١٤ را برشمرد.
در سال ١٩٩٥ ارتش آمریکا به بهانه پیمان امنیتی ژاپن و امریکا که صلاحیت پلیس محلی را تا حدی محدود می کند، از تحویل سه نفر از افراد نیروی دریایی خود به دستگاه قضایی ژاپن خودداری کرد. این افراد به تجاوز به یک دختر دوازده ساله متهم بودند. قتل رینای جوان در اواخر آوریل بار دیگر خاطره جنایات گذشته را زنده کرد.
کاترین جین فیشر، زن استرالیایی و مدافع تغییر پیمان، که خود وی نیز توسط یک ملوان آمریکایی در ژاپن در سال ٢٠٠٢ مورد تجاوز قرار گرفته بود، با خشم گفت: «مقامات ژاپن هیچ کاری را برای جلوگیری از این جنایات انجام نمی دهند.» از نظر مردم محلی بی تفاوتی توکیو نشانگر قصور یا حتی «رفتار تبعیض آمیز» نسبت به مردم اوکیناوا است.
یک مکان راهبردی
در واقع تاریخ مجمع الجزایر پر از وقایع دردناک همچون تصرف پادشاهی مستقل این منطقه در اواخر قرن نوزدهم توسط امپراتوری ژاپن، خودکشی های تحمیلی توسط ارتش اپراتور هیروهیتو و انتقال مناقشه برانگیز پایگاه فوتنما به خلیج هنوکو است.
با این حال معلوم نیست که بسیج امروز به نتیجه سیاسی بیانجامد. رابرت دی الدریج، محقق دانشگاه هوسه و افسر تفنگدار دریایی آمریکا در اوکیناوا تأکید می کند: «در حال حاضر گروه «همه اوکیناوا» در جلب حمایت دو حزب بر سر قدرت، یعنی حزب لیبرال دموکرات و حزب کومیتو با شکست مواجه شده است.»
از نظر وی با وجود این، اهمیت راهبردی مجمع الجزایر غیرقابل انکار است. او توضیح می دهد: «این مجمع الجزایر در واقع از بهترین موقعیت مکانی برخوردار است . از اوکیناوا می توان تایوان، کره شمالی، دریای فلیپین و جزیره اصلی ژاپن را زیر نظر گرفت.»
به نظر نمی رسد توکیو که برای حفظ حضور آمریکایی ها در خاک خود همواره مبلغی - حداقل سه میلیارد یورو در سال ٢٠١٥- به آمریکا می پردازد، حاضر باشد اجازه خروج نظامیان آمریکایی را بدهد. بیشتر از آن جهت که چین جاه طلبی های ارضی خود را در منطقه پنهان نمی کند.

۳۰۰۳۰۰