به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، بر اساس اصل چهل و سوم قانون اساسی، تامین نیاز مردم به بهداشت و درمان از وظایف حاکمیت است اما امروز شرایط به گونه‌ای است که درد هزینه‌های درمان بیماری، بیش از خود بیماری روان مردم را آزرده کرده است. پرداختی از جیب بیمار امروز بیش از میزان درآمد او است؛ درآمدی که به سختی کفاف مایحتاج را می‌دهد و گاهی افراد به ناچار از روند درمان خارج می‌شوند تا خانواده‌اشان به سختی نیفتد.

اگرچه سازمان نظام پزشکی هر سال تعرفه‌هایی برای پزشکان تعریف می‌کند و همان میزان هم بارها از سوی جامعه کارگری مورد اعتراض قرار می‌گیرد اما هستند پزشکانی که خارج از مبلغ تعرفه دریافت می‌کنند و به همان سطح تعیین شده هم راضی نیستند. تماس با چند مطب پزشک متخصص نشان می‌دهد که برخی پزشکان به قوانین پایبند نیستند و براساس سلیقه خود بیش از تعرفه ویزیت دریافت می‌کنند. این موضوع در مورد متخصصان روانپزشکی بیشتر است و حتی برخی از آن‌ها مبالغ غیرواقعی ۸۰۰ و ۹۰۰ هزار تومان را دریافت می‌کنند.

بیماران از خیر شکایت می‌گذرند

براساس قانون گرفتن هزینه پزشکی و یا درمانی بیش از تعرفه از سوی بیمارستان و پزشک تخلف محسوب می‌شود و در صورت شکایت از سوی مراجعه کننده، کلینیک و یا بیمارستان باید هزینه مازاد دریافت شده را عودت دهد. در صورت عودت ندادن هزینه مازاد، برای بیمارستان و یا پزشک مورد نظر در سازمان تعزیزات حکومتی پرونده تشکیل می‌شود اما نکته اینجاست که گاهی این مبلغ مازاد دریافتی به قدری نیست که بیمار بخواهد سختی طی کردن مراحل اداری سخت شکایت را به جان بخرد. مثلا وقتی پزشک ۱۰۰ هزار تومان بیش از تعرفه دریافت می‌کند، بیمار ترجیح می‌دهد از کنار این تخلف بگذرد و در این شرایط نظام پزشکی باید نظارت بیشتری داشته باشد و اجازه تخلف ندهد.

وقتی ناظر خود تعارض منافع دارد

از طرفی وقتی مدیران و ناظران خود پزشک هستند، نمی‌توان انتظار داشت که تعارض منافعی وجود نداشته باشد و به راحتی به تخلف همکارانشان رسیدگی کنند.

پزشکان معتقدند که زمینه شکل‌گیری رفتارهایی از این دست، واقعی نبودن تعرفه‌هاست. آن‌ها می‌گویند که در ابتدا باید تعرفه‌ها متناسب باشد و بعد بیمه‌ها به قدری قوی عمل کنند که پرداختی از جیب بیمار افزایش پیدا نکند.

یک سر ماجرا به رابطه شکرآب بیمه و پزشک می‌رسد

این در حالی است که بسیاری از پزشکان به ویژه متخصص‌ها با بیمه‌ها قرارداد ندارند و همین هم باعث شده که مراکز درمانی طرف قرارداد شلوغ بشوند و عملا هرکسی پول بیشتری بدهد، در مطب و با زمان بیشتری ویزیت می‌شود و هر بیماری هم که توان مالی ندارد و سال‌ها حق بیمه پرداخت کرده، ساعت‌ها در مراکز انتظار بکشد و در نهایت هم پنج دقیقه ویزیت شود. علاوه بر این قرارداد نداشتن متخصص‌ها با بیمه باعث شده تا مردم برای دریافت هزینه از بیمه متحمل زحمت شده و یک بار به پزشک و یک بار و گاهی هم چندین بار به بیمه مراجعه کنند. شاید اگر پزشک با بیمه قرارداد داشت، نظارت بر عملکرد او هم راحت‌تر بود، چراکه بیمه مبالغ خارج از تعرفه را پرداخت نمی‌کرد.

چرا متخصص‌ها با بیمه قرارداد نمی‌بندند؟

کامران خداکرمی متخصص گوش و حلق و بینی درخصوص این رابطه شکرآب بیمه و پزشکان به ایسکانیوز گفت: بیمه‌های پایه در پرداخت به پزشکان عمومی و متخصص به شدت مشکل دارند و از طرفی با توجه به فرهنگ غلطی که در حوزه مصرف دارو وجود دارد برخی بیماران به پزشک اصرار می‌کنند که برایشان داروی بیشتر بنویسد و بیمه‌ها هم چون می‌دانند که اگر بخواهند نسخه پزشک را مو به مو اجرا کنند، ضرر می‌کنند برای نسخه کسورات ثبت می‌کنند تا هم از پرداخت به پزشک کسر کنند و هم پرداختی کمتری به داروخانه داشته باشند.

وی افزود: به علت بدقولی‌های فراوان بیمه که گاهی حتی بیش از یک سال پرداخت‌ها به تعویق می‌افتند و کسورات فراوان، پزشکان از بستن قرارداد با بیمه‌ها طفره می‌روند. از جهتی بیمه‌ها هم برای عقد قرارداد با پزشک سنگ اندازی‌های بسیاری دارند.

خداکرمی توضیح داد: رابطه منفی بین پزشکان و بیمه‌ها شکل گرفته است و پزشکان و به ویژه متخصصان علاقه‌ای به عقد قرارداد با بیمه‌های پایه ندارند مگر پزشکانی که در بیمارستان‌های دولتی فعالیت می‌کنند. بیمه‌های پایه بدهی‌های کلان و کسورات فراوان دارند. پزشک هم نمی‌توان تمام درآمدش را منوط به پرداخت بیمه کند به همین دلیل گفته می‌شود که ۱۰ درصد متخصصان استان تهران با بیمه‌ها قرارداد دارند. این معضل در پرداخت‌های بیمه‌ای وجود دارد و بیمه‌ها شعار می‌دهند که با تاخیر یک روزه پرداختی‌ها را انجام خواهند داد اما بیمه‌ها معضل نقدینگی دارند.

امیرارسلان فضیلت دندان‌پزشک هم در این خصوص به ایسکانیوز گفت: مشکلات بسیاری بین بیمه‌ها و پزشکان وجود دارد و من ترجیح می‌دهم که با هیچ بیمه‌ای قرارداد نبندم. بیمه‌ها از پزشکان می‌خواهند که از مواد ارزان قیمت استفاده کنند تا هزینه‌ها کاهش پیدا کند.

وی افزود: در واقع از نظر بیمه کیفیت کار مهم نیست بلکه باید از حداقل مواد استفاده کرد و حداقل خدمات را ارائه داد تا بیمه هزینه کمتری پرداخت کند. دندان پزشک باید از کیفیت کار خود کم کند تا بتواند با بیمه قرارداد ببندد.

این متخصص دندان‌پزشکی عنوان کرد: این رویه که بیمه برای کاهش هزینه‌ها در پیش گرفته باعث می‌شود که بیماران متحمل هزینه بیشتر شوند و بعد از مراجعه به مراکز طرف قرارداد به دلیل دریافت خدماتی که کیفیت کافی را ندارد، مجدد نیاز به درمان داشته باشند.

وی ادامه داد: از جهتی پوشش بیمه‌ای خدمات دندان پزشکی هم کافی نیست. برای مثال بیمه پایه‌ای مانند تامین اجتماعی خدمات دندان پزشکی را پوشش نمی‌دهد و تنها برخی خدمات ساده مانند کشیدن دندان و پر کردن سطحی را تحت پوشش قرار می‌دهد.

دندان پزشک توضیح داد: این درحالی است که وضعیت مناسبی از لحاظ سلامت دهان و دندان نداریم. از نظر من از ۱۰۰ نمره به سلامت دهان و دندان مردم می‌توان نمره ۱۰ داد. در اقشار پایین جامعه شرایط بدتر است. بین مردان و زنان معمولا زنان بیشتر به دندان پزشک مراجعه می‌کنند.

وی اضافه کرد: وضعیت سلامت دندان در دهک‌های پایین جامعه بسیار بد است و امکان ندارد که در خیابان مردم را معاینه کنید و ۹۵ درصد آن‌ها ۲ یا چند دندان خراب نداشته باشند یا حداقل یکی از دندان‌های خود را از دست داده و جایگزین نکرده‌اند. کاش بیمه‌ها وقتی قرارداد می‌بندند بتوانند خدمات خوبی ارائه کنند.

به گزارش ایسکانیوز، تعارض منافع و ضعف در نظارت‌ها باعث شده تا برخی پزشکان برای کسب درآمد بیشتر، خارج از تعرفه از بیمار هزینه دریافت کنند و معتقدند که این کار را به دلیل ضعف سیستم تعرفه‌گذاری انجام می‌دهند اما باید در نظر داشت که همان مبلغ تعیین شده هم گاهی از توان مردم خارج است و تخلف کردن برای لج‌بازی با سیستم تنها مردم را قربانی می‌کند و خدمات پزشکی را از دسترس قشر ضعیف خارج می‌کند.

علاوه بر موضوع نظارت، تقویت بیمه‌ها و حل ریشه‌ای این مشکل دور و دراز میان بیمه و پزشکان باعث می‌شود که هم پزشک تحت نظارت قوی‌تری باشد و هم فشار هزینه درمان روی دوش بیماران نباشد.

از طرفی اگر طرح‌هایی مثل پزشک خانواده به درستی اجرا می‌شد، بیمار در سیستم سردرگم نمی‌ماند که گرفتار سودجویان شود و از مسیر درستی روند درمان را طی می‌کرد و برای هر مشکلی به متخصص مراجعه نمی‌کرد.

همه این‌ها دست به دست هم داده تا بیماری به جز درد جسمی، فشار مضاعفی بر مردم تحمیل کند و به جز درد بدن، درد فقر را هم به جان بخرند.

انتهای پیام /