ایسکانیوز- گروه بین الملل- افشن غلامی: به نظرم از لحاظ سیاسی سفر پاپ را باید به سه مسئله‌ی دینی، فرهنگی و تاریخی مرتبط کرد. سیاست مذهبی که پاپ در این چند روز و در سخنرانی‌هایش داشت نشانگر این است که ادیان به سمت صلح بروند و میان آنها آشتی و برادری برقرار شود.

پس از حمله‌ی داعش به این مناطق و خروج ۲ میلیون ۷۰۰ نفر مسیحی، کم شدن شمار مسیحیان برای غرب و کلیسای واتیکان زنگ خطری محسوب می‌شود. سفر پاپ در این برهه‌ی زمانی بیانگر این موضوع است که از وجود و حقوق مسیحی‌های عراق دفاع خواهد کرد.

از لحاظ فرهنگی من معتقدم که وجود مسیحی‌ها در این منطقه و تقلیل آنها به ۳۰۰ هزار نفر حاکی از یک پارادایم فرهنگی است، به این معنی که مسیحی‌ها احساس نوعی کمبود می‌کنند چرا که آن‌ها از لحاظ تاریخی، قدمت بیشتری نسبت به سایر ادیان ابراهیمی در منطقه دارند و مسیحیت این موضوع را به عنوان یک عنصر و پایگاه فرهنگی می‌بیند.

سفر پاپ به عراق به نوعی این موضوع را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهد و در بطن خود حامل پیامِ مسیحیت از این منطقه دور نیست و خودش را صاحب این منطقه می‌داند، نیز هست.

موضوع بعدی موضوع سیاست تاریخی است. سفری که پاپ به موصل و شهر «اور» به عنوان محل تولد ابراهیم پیامبر (ع) داشت، حاکی از همان ابعاد تاریخی این مسئله است. فکر می‌کنم که در بُعد سیاسی دیگر این مسئله می‌توان به دیدار پاپ فرانسیس با آیت‌الله سیستانی رهبر شیعیان عراق هم اشاره کرد.

اقلیم کردستان هم برای غرب و هم برای جهان کاتولیک و مسیحیت به عنوان سمبل مبارزه با داعش و محل امن شناخته می‌شود چرا که در جنگ چند ساله‌ایی که در عراق و با داعش درگرفت، مسیحیان زیادی به اقلیم کردستان گریختند که تا کنون نیز در آن‌جا ساکن هستند.

از قدیم‌الایام کردها و مسیحیان روابط حسنه‌ای با همدیگر داشته‌اند و کردها در برهه‌های مختلف زمانی از مسیحی‌ها حمایت کرده‌اند و امروز نیز در پارلمان اقلیم کردستان عراق ما شاهد کرسی‌های مسیحی هستیم.

این به این معنی است که اقلیم کردستان برای غرب و کاتولیک‌ها نقش مهم و بارزی دارد. حضور پاپ در منطقه را می‌توان نوعی حمایت معنوی تلقی کرد. البته این حضور می‌تواند یک سیگنال سیاسی به کشورهای منطقه و دولت عراق نیز محسوب ‌شود.

در زمان صدام هم رایزنی‌هایی برای حضور پاپ در عراق وجود داشت اما به دلایل امنیتی و سیاسی پاپ در آن دوره نتوانست به عراق برود.

سفر به عراق از همان زمان در برنامه‌ریزی‌های کاتولیک‌ها وجود داشت چرا که همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد، عراق برای مسیحیت یکی از پایگاه‌های فرهنگی و تاریخی به شمار می‌رود و پاپ با سفر خود به این موضوع، رسمیت بخشید.

همچنین درخواست‌های فراوانی از پاپ برای سفر به عراق شده بود. نامه‌های فراوانی از جانب مسیحیان عراق به دستش رسیده بود. با هجوم داعش مسیحیان از پاپ خواستند که برای بررسی اوضاع از عراق سرکشی کند اما ما می‌دانیم که پاپ با شروع کرونا بیش از یک‌سال است که خود را قرنطینه کرده است.

حضور یکبارۀ پاپ در اذهان عمومی و سفر به عراق شاید یک سیگنال مهم سیاسی به منطقه باشد که عراق را کماکان در روند تحولات منطقه ای و بین المللی در نظر دارند و از مسیحیان منطقه حمایت خواهند کرد.