به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، تربیت دانشجو، وظیفه قدیمی دانشگاه‌ها بوده است. وظیفه‌ای که در هر دوره‌ای به اقتضای شرایط انجام می‌شد. در یک مقطع، ترویج علم به تنهایی ارزش به حساب می‌آمد و در دوره‌ای دیگر، پژوهش و گسترش مرزهای علم اهمیت داشت. به تدریج، علم محض جایگاه خود را به علم کاربردی داد و علمی ارزشمند شد که بتواند با صنعت و بازار ارتباط برقرار کند.
تربیت دانشجویان متناسب با نیازهای بازار کار، وظیفه‌ای است که امروز دانشگاه‌ها برای خودشان تعریف کرده‌اند؛ اما فارغ‌التحصیلان دانشگاهی توانایی ورود به بازار کار را ندارند. بحران شیوع کرونا و دوری دانشجویان از دانشگاه هم این مشکل را تشدید کرده است. به همین دلیل، به نظر می‌رسد آموزش عالی باید به دنبال راهکارهایی برای توانمندسازی دانش‌آموختگان خود باشد.
راهکاری که معمولا دانشگاه‌های جهان برای توانمندسازی دانشجویان پیش می‌گیرند، این است که مدام برنامه‌های درسی و دوره‌های خود را به روز می‌کنند تا بتوانند با تغییرات صنعت و دنیای کار همگام شوند. البته با توجه به تغییرات سریع فناوری، ممکن است این روش همیشه جواب ندهد.
ارتقای مهارت‌های فردی به دلیل رشد بی وقفه اقتصاد ضرورت دارد. سازگاری شغلی، مفهومیست که از دهه ۱۹۸۰ در ادبیات توسعه شغلی مورد بحث بوده است؛ اما اخیرا این مفهوم با آموزش عالی، شغل و مهارت‌های تحصیلات تکمیلی پیوند خورده است.
مثلا موسسه فناوری توکیو (Tokyo Institute of Technology) برای دانشجویان دکتری، دوره‌ای با موضوع توسعه سازگاری شغلی برای رقابت جهانی ارائه می‌دهد.
پروژه مهارت‌های آینده (S4F) از سوی مرکز تحقیقات سیاست‌های آموزش عالی (CIPES) پرتغال و با همکاری سه دانشگاه پورتو (Porto)، آویرو (Aveiro) و مینهو (Minho)، طراحی شده است تا به جای پیروی کورکورانه از گردبادهای فناوری، به دنبال تدوین برنامه‌های درسی برای یادگیری و سازگاری فارغ‌التحصیلان است.
این پروژه با هدف آماده‌سازی دانشجویان برای اشتغال در آینده، مجموعه‌ای مختصر از صلاحیت‌های جدید دانشجویان ارائه می‌دهد. بر اساس این پروژه، سازگاری، مهارت اصلی آینده است.
بازار کار به چه نیروهایی نیاز دارد؟
پروژه مهارت‌های آینده تاکید می‌کند؛ فارغ‌التحصیلانی در بازار جهانی کار موفق خواهند شد که به دنبال یادگیری بوده و توانایی حل مشکلات پیچیده را داشته باشد. همچنین دارای خلاقیت، ذهن باز و قدرت تشخیص جهت‌گیری‌های بازار باشند. توانایی انجام کار تیمی، برقراری ارتباط موثر و هدایت دیگران از دیگر ویژگی‌های لازم برای موفقیت در بازار کار است.
فارغ‌التحصیل آینده باید از توانایی سازگاری برخوردار باشد. به عبارت دیگر، کسی می‌تواند از اشتغال پایدار بهره‌مند شود که همیشه در حال ارتقای توانمندی‌های خود باشد. توانمندی‌هایی مانند مهارت‌های دیجیتال، مهارت‌های بنیادی، سواد و ارتباطات و زبان‌ها و فرهنگ‌ها.
مهارت‌های دیجیتال شامل دسترسی به اطلاعات دیجیتالی و درک مطلب، برقراری ارتباط و همکاری در محیط‌های دیجیتال، اجرای اقدامات امنیتی دیجیتال و حل مشکلات با استفاده از فناوری است.
مهارت‌های بنیادی هم دربرگیرنده درک اصول علمی، فناوری و ریاضیات و استفاده از آن‌ها برای تجزیه و تحلیل انتقادی اطلاعات موجود و ایجاد فرضیه برای حل مسائل پیچیده علمی است.
سواد و ارتباطات به معنای رمزگشایی، درک، ایجاد و انتقال اطلاعات یا نظرات به صورت شفاهی و کتبی به منظور دستیابی به اهداف خاص و استفاده از فرصت‌های مختلف یادگیری و زبان‌ها و فرهنگ‌ها شامل یادگیری زبان‌های جدید و برقراری ارتباط با روش‌های شفاهی و نوشتاری به بیش از یک زبان برای یادگیری مادام‌العمر است.
آموزش عالی باید نسبت به تغییرات واکنش نشان دهد، چون تنها در این صورت است که فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌توانند با کسب مهارت‌های گسترده در زمینه‌های اقتصادی و آینده کاری دیجیتالی از دانشگاه خارج شوند.
فارغ‌التحصیل سازگار کیست؟
پروژه S4F، مهارت سازگاری را لازمه حضور در بازار کار جهانی می‌داند. در نتیجه، همه فارغ‌التحصیلان قرن ۲۱ باید این مهارت را داشته باشند. واقعیت این است که بازارهای کار مدام در حال تغییر هستند، به همین دلیل منطقی نیست که انتظار داشته باشیم آموزش عالی دائما با شرایط نامشخص سازگار شود.
اگر آموزش عالی در چرخه بی‌پایان تعقیب فناوری بیفتد، مستهلک خواهد شد. پس نتایج اولیه S4F نشان می‌دهد دانشگاه‌ها باید فارغ‌التحصیلانی تربیت کنند که بدانند چگونه خود را با شرایط متغیر، سازگار کنند. با اعمال این شیوه، آینده اشتغال به مسئولیت مشترک دانشگاه‌ها و دانشجویان تبدیل خواهد شد.
مدیران این پروژه معتقدند صلاحیت‌های فارغ‌التحصیلان باید از طریق مصاحبه‌های کوتاه چندگانه ارزیابی شود. مصاحبه‌ای که ۶ موقعیت (چهار مورد فردی و ۲ مورد جمعی) مشکل را ترسیم می‌کند. افراد ۱۰ دقیقه برای پاسخگویی به هر موقعیت و ارائه آن به ارزیابی‌کنندگان فرصت دارند. در نهایت هم، نتایج مصاحبه در اختیار شرکت‌کنندگان قرار خواهد گرفت تا بتوانند خودشان را بهتر بشناسند.
این مصاحبه، نوعی تمرین مهارت‌های ارزشمند برای بازار کار بوده و همچنین فرصتی برای شرکت‌کنندگان فراهم می‌کند تا بتوانند خود را در شرایط احتمالی و مشکلات کار قرار دهند.
جزئیات این طرح در سایت c-futuro.org/english-home-page آمده است.
انتهای پیام/
نظر شما