به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ در بیماران سرطانی، شیمیدرمانی معمولا با موفقیت بالایی سلولهای سرطانی را از بین میبرد، اما عوارض جانبی آن میتواند بقیه سلولهای سالم بدن را ویران کند. در این راستا، تحویل مستقیم دارو به سلولهای سرطانی میتواند به کاهش این علائم ناخوشایند کمک کند. از این رو محققان میکروروباتهایی به شکل ماهی ساختهاند که با آهنربا به سمت سلولهای سرطانی هدایت میشوند و در جایی که pH خون تغییر میکند، دهانشان را باز میکنند و محمولههای شیمیدرمانی خود را آزاد میکنند.
دانشمندان قبلا هم روباتهایی را در مقیاس کوچک (حتی کوچکتر از ۱۰۰ میکرومتر) طراحی کردهاند که میتوانند موانع کوچک را از میان راهشان بردارند، اما اکثرشان نمیتوانند شکلشان را برای انجام کارهای پیچیده، مثل رهاسازی دارو، تغییر دهند. در واقع با وجودی که برخی از آنها حتی با پرینتر چهاربعدی ساخته شدهاند (به شکل سهبعدی چاپ میشوند، ولی در پاسخ به محرکهای خاصی تغییر شکل میدهند) باز هم قادر به انجام کارهای پیچیده نیستند و حرکت آنها از راه دور قابل کنترل نیست.
حال محققان چینی در گامی به سمت کاربردسازی زیستپزشکی سیستمهای الکترونیک، میکروروباتهایی طراحی کردهاند که تغییر شکل میدهند و توسط میدان مغناطیسی به مکانهای خاص بدن برای ارائه دارو هدایت میشوند. ابتکار جالبتر این گروه تحقیقاتی این است که چون تومورها و سلولهای سرطانی در ریزمحیطهای اسیدی شکل میگیرند، آنها تصمیم گرفتند که این میکروروبات را طوری طراحی کنند که در پاسخ به کاهش pH شکلشان تغییر کند.
به همین دلیل از هیدروژل واکنشدهنده نسبت به pH استفاده کردند و میکروروباتهایی را به شکل خرچنگ، پروانه و ماهی چاپ کردند. با تنظیم تراکم چاپ در قسمتهای خاص این میکروروباتها، مثل لبههای چنگ خرچنگ یا بالهای پروانه، شکل پاسخ به pH را کدگذاری کردند. سپس آنها را با قرار دادن در یک سوسپانسیون از نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی کردند.
آنها در چندین آزمایش قابلیتهای مختلف میکروروباتها را نشان دادند. به عنوان مثال، میکروروبات ماهی شکل یک دهان قابل تنظیم دارد که باز و بسته میشود. آنها توانستند این ماهی روباتیک را از طریق رگهای خونی شبیهسازی شده هدایت کنند تا به سلولهای سرطانی در ناحیه خاصی از ظرف پتری برسند.
زمانی که محققان pH محلول اطراف را کاهش دادند، ماهی دهان خود را باز کرد تا داروی شیمیدرمانی را آزاد کند و سلولهای مجاور را از بین ببرد. با وجودی که این آزمایشها بسیار موفقیتآمیز و در عین حال امیدوار کننده بود، اما محققان معتقدند که باید این میکروروباتها از این هم کوچکتر شوند تا بتوانند در رگهای خونی واقعی هدایت شوند و علاوه براین، یک روش تصویربرداری مناسب برای ردیابی حرکات آنها در بدن شناسایی کنند.
نظر شما