بهرام بختیاری سعید، روانشناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در رابطه با جذب بالای دانشجو در رشته روانشناسی گفت: رشته روانشناسی در کشور ما علی‌رغم خروجی زیاد از دانشگاه‌ها، همچنان با کمبود روانشناس روبرو است که نشان می‌دهد کیفیت این خروجی وسطح علمی آن مطلوب نیست. به‌همین خاطر سازمان نظام روانشناسی که تنها مرجع تایید سلامت روانشناسان و صدور پروانه فعالیت است، صرفا برروی داشتن مدرک اتکا نمی‌کند بلکه تخصص و تعهد را معیار سنجش قرار می‌دهد. تعهدی که مانع از بررسی مسائل با نگاه غیرارزشی و غیرایرانی می‌شود.

وی افزود: علم روانشناسی همواره یک علم غربی تلقی شده‌است که البته من این نظر را قبول ندارم؛ زیرا ما صاحب علم نفس هستیم. به گفته مقام معظم رهبری، روانشناسی نیازمند بازبینی است. یک بازبینی مبتنی بر فرهنگ‌سازی و بومی سازی صحیح که کاربرد نظریات چارچوب‌مند علمی خارجی را در سبک زندگی ایرانی مورد توجه قرار می‌دهد. به عبارتی دیگر، استفاده از یافته‌های علمی خارجی باید متناسب با فرهنگ داخلی ما باشد و ما صرفا یک مصرف‌کننده نباشیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد گرگان اظهار کرد: آموزش در دانشگاه‌های ما اغلب جنبه تئوری داشته‌است، خصوصا در ایام کرونا که آموزش چهره به چهره در دانشگاه به‌کلی تعطیل شد. بنابراین جای خالی کارورزی و کارگاه‌های عملی برای افزایش مهارت‌آموزی دانشجویان در این رشته بیش از پیش احساس می‌شود. اما یک کارورزی که متناسب با میزان آموخته‌های دانشجویان در مقاطع مختلف باشد. برای مثال در مقطع کارشناسی می‌توان به سطح فعلی به شرط اجرای صحیح بسنده کرد اما در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری نیازمند کارورزی‌های تخصصی‌تر تحت نظر استادان راهنمای متخصص و متعهد هستیم.

 وی ادامه داد: این موضوع نیازمند بررسی و هماهنگی همه جانبه تمامی مراکز علمی دارد. مثلا سازمان نظام مهندسی مدتی قبل تلاش کرد تا چنین اتفاقی را رقم بزند اما چون هماهنگی کافی در میان همه بخش ها وجود نداشت، موفقیت آمیز نبود. هم اکنون نیز موضوع کارورزی های عملی در دست بررسی است تا دانشجویان فقط مشتی اطلاعات تئوری نداشته باشند بلکه مهارت های عملی در زمینه های مختلف کسب کنند. برای مثال دانشجویان کارشناسی هم بتوانند دانش عملی خود را با حضور در مدارس و کسب تجربه افزایش دهند.

او معتقد است اگرچه ضعف در بخش عملی بیشتر به چشم می‌آید اما ما در مباحث تئوری هم خیلی قوی نیستیم، بطوری که دانشگاه‌های ما ورودی‌های فراوانی دارد اما خروجی مناسبی ندارد و این خروجی حداقل در کمیت قابل توجه است؛ نه در کیفیت.

بختیاری سعید در واکنش به تداخل درمان روان‌پزشک و روانشناس گفت: دانش روان‌پزشکان در حیطه پزشکی عمدتا مبتنی بر مسائل زیستی و کارکرد سیستم‌های اعصاب است و در درمورد تاثیرات تنش‌زا برروی بافت‌های زیستی اطلاعات کلی دارند و تحلیلگر آن نیستند. بلکه می‌توانند با تشخیص و تجویز دارو اقدام به درمان کنند. مگر اینکه روان پزشکانی علاوه بر علم پزشکی، در حوزه روانشناسی هم وارد شوند و اهل پژوهش دانشگاهی باشند، مثل خانم سپیده حبیب که هم روان‌پزشک و هم روانشناس است و کتاب‌های زیادی را نیز در زمینه روانشناسی ترجمه کرده‌است.

او بهترین شیوه‌های درمانی در کشورهای پیشرفته را کارهای گروهی می‌داند؛ نه اقدامات جزیره ای. به گفته وی، تداخلی در این میان وجود ندارد، بلکه هردو در بررسی روان، اشتراک عمل دارند و تخصص روان‌پزشک در تشخیص زیستی و تجویز دارویی است اما کار روانشناس، تحلیل و درمان عوامل روان‌شناختی است.

بهرام بختیاری سعید در پایان تاکید کرد: امروز نقش روانشناسان بالینی در مقوله درمان کمرنگ دیده می‌شود و یکی از نیازهای اساسی در بیمارستان‌های ما، حضور چنین متخصصانی است و نمی‌توان به صورت تک‌بعدی به بیماری‌های روانی پرداخت و استفاده واقعی از روانشناس‌های بالینی در بیمارستان‌ها در گرو تصمیمات مدیریتی در وزارت بهداشت و همچنین تقنین قوانین مورد نیاز در مجلس شورای اسلامی است.

انتهای پیام /