به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، ادغام دانشگاههای کوچک و بیکیفیت یکی از اهداف سند آمایش آموزش عالی است. سندی که بر اساس آن لازم است واحدهای دانشگاهی کم متقاضی مانند برخی واحدهای دانشگاه پیامنور و غیرانتفاعی تعطیل یا با واحدهای بزرگتر ادغام شوند.
اکنون که ۵ سال از ابلاغ این سند و در راستای ارتقای کیفیت آموزش عالی به وزارت علوم میگذرد، مسئولان وزارتخانه تصمیم گرفتهاند نه تنها اجرای آن را متوقف کنند بلکه برخی واحدهای تعطیل شده را هم دوباره فعال کنند.
دانشگاه پیامنور با ۵۰۰ مرکز و واحد دانشگاهی در کشور از جمله موسسات آموزش عالی است که در ۳۰ سال گذشته گسترش زیادی داشته است. برخی مراکز این دانشگاه بر اساس سند آمایش آموزش عالی در پنج سال گذشته تعطیل یا ادغام شدند. حیدر جهانبخش معاون حقوقی و مجلس استانهای دانشگاه پیامنور خردادماه ۱۴۰۱ در این زمینه از تعطیلی ۱۶۰ مرکز پیامنور در کشور به دلایلی مانند شرایط ساختمانی و امکانات، تعداد دانشجو، رشته، اعضای هیئت علمی خبر داد.
البته تعطیلی مراکز پیامنور دوام چندانی نداشت و جهانبخش مردادماه امسال از بازگشت مجدد ۲۵ مرکز و واحد دانشگاه پیامنور به دفترچه انتخاب رشته خبر داد. این شعب شامل واحدهای هریس، گوگان، شربیان، سرعین، بوئین میاندشت، هرند، بدره، مهران، دیلم، شبانکاره، بشرویه، سرایان، بردسکن، رشتخوار، هندیجان، قیروکارزین، رابر، راین، شهداد، بندرگز، آشتیان، تفرش، فین و دو مرکز آبادان و خرمشهر است.
چرا ۲۵ مرکز دانشگاهی پیامنور بازگشایی شدند؟
ابراهیم تقی زاده رئیس دانشگاه پیامنور درباره دلیل بازگشایی این مراکز دانشگاهی گفت: هرچند که در ۲ سال گذشته برخی واحدهای دانشگاه پیام نور ادغام شده؛ اما مردم خواستار حضور و فعالیت این دانشگاه هستند.
پیشتر هم در خرداد ماه ۱۴۰۱ علی شمسی پور سخنگوی وزارت علوم از توقف اجرای سند آمایش آموزش عالی خبر داد و گفت: بند ۹ سند آمایش آموزش عالی در مورد ادغام دانشگاههاست. در سند هم الزامی برای اجرای این بند از سوی وزارتخانه ذکر نشده است. شمسی پور با اشاره به نارضایتی شهرستانها، دانشگاهها و مجلس از ادغام دانشگاهها، تاکید کرد که وزارتخانه در این راستا تصمیم گرفت اجرای این بند از سند را متوقف کند.
ایسکانیوز پیشتر در مصاحبه با کارشناسان دلایل مخالفان اجرای سند آمایش آموزش عالی را بررسی کرده بود. سپهر قاضی نوری عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس نمایندگان مجلس را از جمله مخالفان سرسخت اجرای آمایش آموزش عالی دانست و گفت: نماینده نمیخواهد به مردمش بگوید در دوره نمایندگی من دانشگاه شهر شما تعطیل شد، حتی اگر این دانشگاه بیکیفیت باشد، عمر دانشجویان را تلف کند و فقط باعث هدر رفت پول باشد. مشکل این است که استانها میخواهند همانطور که مهدکودکها و کتابخانههای متعدد دارند، دانشگاههای متعدد هم داشته باشند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: نمایندهها مشکلات دانشگاههای بدون دانشجو را میدانند؛ اما برای رای آوردن در دوره بعد مجبورند در مقابل طرح آمایش مقاومت کنند، به همین دلیل، فشار شدیدی بر روی وزارت علوم از طرف ائمه جمعه و نمایندگان وارد شده است. برخی نمایندگان گفتهاند کفن میپوشیم تا دانشگاهمان را تعطیل نکنید. این نوع حکمرانی، کشور را به قهقرا خواهد برد.
مرتضی مرادی عضو هیئت علمی دانشگاه پیامنور یکی دیگر از کارشناسانی است که معتقد است مخالفت مجلس با سند آمایش آموزش عالی بیشتر جنبه سیاسی دارد. به این معنا که چون تقریباً ۷۰ درصد دانشگاههای دولتی مشمول این طرح هستند و طبیعتاً مسئولان محلی و نمایندگان شهرهای کوچک، از موانع اجرای دقیق و سریع طرح به حساب میآیند. در حالی که در موارد دیگر، حساسیت یا مخالفت چندانی از سوی نمایندگان و سیاسیون وجود ندارد.
پیشینه سند آمایش آموزش عالی
سند آمایش آموزش عالی سال ۸۳ در راستای محدود کردن توسعه کمی سطوح پایین آموزش عالی به نفع سطوح بالاتر تدوین شد. سال ۸۸ مطالعات آمایش آموزش عالی کشور با بررسی روند تغییرات جمعیت، فعالیت و تحولات آموزش عالی در حوزههای مختلف مانند آموزشی و پژوهشی کشور، جمعیت دانشجویی، اعضای هیاتعلمی و... دنبال شد.
کمی بعد- در سال ۸۹ و ۹۰- قرار شد آمایش آموزش عالی توسط وزارت علوم در ۲۹ دانشگاه مادر از طریق همکاری تمام زیرنظامهای آموزش عالی به اجرا درآید. از همان برهه بود که سند آمایش آموزش عالی در قالب یک طرح کلان در لیست ماموریتهای اصلی این وزارتخانه قرار گرفت و درنهایت اواخر سال ۱۳۹۳ نگارش و طراحی این سند آمایش آموزش عالی آغاز شد. در نهایت این سند سال ۹۵ از سوی رئیس جمهور به دانشگاهها و موسسات آموزش عالی ابلاغ شد.
به نظر میرسد وزارت علوم در حالی تسلیم خواست مخالفان سند آمایش آموزش عالی شده است که این طرح اهداف درستی را دنبال میکرده و بیش از یک دهه زمان برده است تا بتواند در چنین مواردی به موفقیت برسد. در پایان باید از مسئولان وزراتخانه پرسید چرا تلاشهای چند ساله برای تدوین، ابلاغ و اجرای سند آمایش آموزش عالی را نادیده گرفتند؟
انتهای پیام/
نظر شما