به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز کمبود دارو و افزایش قیمت آن در چند ماه اخیر عرصه را بر اقشار مختلف جامعه از صاحبان داروخانه و شرکتهای توزیع کننده دارو گرفته تا بیماران، تنگ کرده است. در این میان جان بیمارانی که دچار بیماریهای خاص هستند مثل افراد دچار بیماریهای ریوی و سرطان ، بیش از بقیه در معرض خطر است. به منظور بررسی شدت کمبود دارو و میزان افزایش قیمت آن به داروخانههای نقاط مختلف شهر تهران رجوع کردیم.
بیشتر بخوانید
۷۰ درصد از نیازهای دارویی بیماران تالاسمی تامین نمیشوند
«خیلی از داروهای سرطان دچار کمبودند.» صاحب یکی از داروخانههای جنوب شهر میگوید. وی با اشاره به اینکه همهی کمبودها همیشه منشا داخلی ندارند و بعضی از کمبودها به دلیل تولید ناکافی دارو در سطح جهانی است گفت: «البته این مسئله در ایران مطرح است که نمیشود برای دارو برنامه ریزی کرد و ما همیشه ممکن است حتی در معمولیترین داروها هم دچار کمبود شویم. کسری دارو در ایران یک مسئله همیشگی است.»
مسئول یکی از داروخانههای شمال تهران نیز در تایید کمبود غیرقابل پیشبینی و همیشگی دارو میگوید: «ما هر روز در یک دارو دچار کمبود هستیم. این کمبود در بیماریهای خاص مشهودتر است و از هر نسخهای ما معمولا یک یا دو قلم دارو را نداریم.» اظهارات مسئول فنی یکی دیگر از داروخانههای شمال تهران گفتههای قبلی را به این گونه تایید میکند: «ما در حال حاضر فقط داروهای بیماریهای روتین و معمولی را داریم و دچار کمبود شدید در داروهای بیماریهای خاص هستیم. حتی تامین همین داروهای روتین و معمولی هم گاهی اوقات دچار مشکل میشود و شرکتهای توزیع با کسری مواجه میشوند.»
در شرق و مرکز تهران هم اوضاع چندان تفاوتی ندارد. مسئول یکی از داروخانههای مخصوص بیماران ریوی در شرق تهران با ذکر کمبود داروهای وارفارین، تلاویکس و سرتاید میگوید: «ما در انواع و اقسام اسپریهای ریوی وارداتی دچار کمبود هستیم و وضعیت از ۶ ماه پیش تا الان به این شکل است؛ اما هر چه زمان میگذرد شدت کمبود دارو هم افزایش پیدا میکند.» دکتر داروساز یکی از داروخانه های مرکز تهران هم با شکایت از کمبود انسولین میگوید: «حدودا پنج یا ۶ ماه است که وضعیت دارو به این شکل است. کمبود در هر دو نوع وارداتی و داخلی دارو وجود دارد اما در داروهای وارداتی بیشتر است.»
افزایش ناگهانی قیمت دارو بیارتباط با نوسانات ارز و اجرای طرح دارویار وحذف ارز ترجیحی نیست. میزان افزایش قیمت از سمت داروخانهها از۲۰ درصد تا ۲۰۰ و ۳۰۰ درصد در بعضی از داروها گزارش شده است. یکی از مسئولین داروخانهها در مورد تاثیر نوسانات ارز بر قیمت داروهای تولید داخل به این شکل اظهار نظر میکند: «۹۰ درصد مواد اولیه داروهای داخلی، وارداتی هستند. این مواد قبلا از منابع اروپایی تامین میشدند ولی امروزه از هند و چین وارد میشوند؛ در نتیجه قیمت داروهای تولیدی شدیدا به قیمت دلار وابسته است.» یکی دیگر از صاحبان داروخانه پماد ویتامین آ چشمی را مثال میزند و میگوید: «پماد ویتامین آ چشمی ۱۳ هزارتومان بود ولی الان قیمت آن شده ۴۰ هزارتومان و حتی همان نسخه ۴۰ هزارتومانی آنهم گیر نمیآید.»
نقش بیمهها به خصوص بدهی ۳۵ همتی بیمه تامین اجتماعی در کمبود و گرانی دارو کمرنگ نیست. سوالات زیادی پیرامون چرایی پرداخت نشدن مطالبات داروخانهها وجود دارد اما کسی به آنها پاسخی نمیدهد. دلیل وجود برنامههایی برای اجرای طرح دارویار۲ در سال آینده و ورورد ارز ترجیحی به تالار دوم (یعنی ارز ۳۸ هزار تومنی) هم با در نظر گرفتن محقق نشدن اهداف طرح دارویار۱ همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد. باید دید آیا مسئولین مربوطه میتوانند با تدابیر مناسب چرخه متوقف شده تامین دارو را دوباره راه بیاندازند و داروخانهها و بیماران را از بحران کمبود دارو نجات دهند یا خیر؟!
خبرنگار: زینب خوانساری
انتهای پیام /
نظر شما