سید صالح حسینی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسکانیوز درباره تحولات اخیر در این دانشگاه گفت: بعد از تغییر دولت در شهریورماه و روی کار آمدن مدیریت جدید، دانشگاه خوارزمی اولین دانشگاهی بود که ریاست آن تغییر کرد. برخلاف روال گذشته که معمولاً روسای فعلی تا پایان دوره ادامه می‌دادند، در این مورد حکم ریاست عبداللهی زودتر صادر شد و ریاست قبلی، دکتر حسن‌بیگی، کنار رفت.
وی با اشاره به عرف مدیریتی کشور گفت: در کشور ما وقتی مدیریت کلان عوض می‌شود، به‌صورت عرفی تیم‌های مدیریتی هم در دستگاه‌های مختلف تغییر می‌کنند. هرچند به نظر من این عرف درستی نیست و بهتر است بازگشتی به رویه‌های دهه اول انقلاب اسلامی داشته باشیم که ملاک، کارآمدی و تعهد بود، نه تعلق جناحی.
تهدید به قتل در جریان اعتراضات به معاونت دانشجویی
حسینی یکی از شدیدترین چالش‌ها را مربوط به چند هفته پس از انتصاب ریاست جدید دانست: در جریان اعتراضی که در پردیس تهران صورت گرفت، صرفاً برای حل مسئله و آرام‌سازی فضا حضور پیدا کردم، اما متأسفانه توسط برخی افراد تهدید به قتل شدم. این در حالی بود که موضوع اصلی اعتراضات، مسئله کیفیت غذا بود که بهانه‌ای برای فشار به برخی مسئولان از جمله معاون دانشجویی وقت و مسئول تغذیه شده بود.
وی ادامه داد: اعتراضات بیشتر از آنکه واقعی و از روی دغدغه باشد، تحت تأثیر برخی افراد فرصت‌طلب بود که می‌خواستند با حذف افراد خاصی از بدنه مدیریتی، جایگزین‌هایی مطابق با منافع خود وارد کنند. در نهایت هم ساختار اداری دانشگاه به هم ریخت و تک‌تک معاونین تغییر کردند.
وی با تأکید بر این نکته که نقد اصلی متوجه معاونین است، گفت: بیژن عبداللهی، ریاست فعلی دانشگاه، در برخی امور عملکرد خوبی داشتند؛ اما بیشترین اشکال از ناحیه برخی معاونین دانشگاه است که باید مورد بررسی جدی قرار بگیرند.
از عملکرد تا نگاه اداری و اعتقادی
حسینی با اشاره به عملکرد معاونت دانشجویی افزود: باید منصف بود.لواسانی، معاون فعلی امور دانشجویی دانشگاه برخی نقاط مثبت دارند؛ از جمله ایجاد تنوع غذایی. در گذشته یک یا دو مدل غذا بود، الان سه مدل شده و این گامی مثبت است. اما در کنار آن، ایراداتی هم وارد است. مثلاً تلاش برای جلب رضایت دانشجویان با توزیع منابع مالی به‌گونه‌ای که از آن به پول‌پاشی تعبیر می‌شود، تصمیمی ناپایدار و غیرکارآمد است.
وی ادامه داد: مسئله این نیست که چرا کارمندی جابجا شده، بلکه نحوه این جابجایی‌ها مسئله‌برانگیز است. اینکه به کارمند بگویند "تو به درد نمی‌خوری، برو کنار" و بعد جای او یک دانشجوی فاقد تجربه بنشیند، غیرمنطقی است. این تشخیص قانونی نیست، حتی اگر در ظاهر اختیارات مدیریتی آن را توجیه کند.
وی تأکید کرد: دانشگاه یک نهاد آموزشی و تربیتی است، نه میدان حذف و انتقام. همه ارکان از دانشجو تا معاون جایگاه و حریم دارند. اگر این حریم‌ها از بین بروند، دیگر چیزی از دانشگاه به‌عنوان نهاد ملی باقی نمی‌ماند.
تخریب ساختار اداری و جایگزینی دانشجو به‌جای کارمند؛ بحران خاموش در دانشگاه خوارزمی
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی با تأکید بر لزوم حفظ ساختارها و مرزبندی‌های اداری در دانشگاه گفت: هر مجموعه‌ای دارای ساختار است؛ شما نمی‌توانید این ساختار را تخریب کنید. اینکه جای کارمند با دانشجو عوض شود، یعنی ساختار را زیر سؤال برده‌اید. اینکه مدیری بیاید و رضایت دانشجو را از مسیرهای غیرمنطقی جلب کند، با اصول اداری و آموزشی کشور مغایرت دارد.
وی با اشاره به اینکه برخی کارمندان باسابقه از جایگاه خود کنار گذاشته شده‌اند و دانشجویان بدون تجربه در مواضع اداری حساس قرار گرفته‌اند، اظهار کرد: ما به رئیس دانشگاه تذکر دادیم. گفتیم شما رئیس دانشگاه هستید، مسئولیت دارید، ما نمی‌توانیم جای شما بنشینیم یا نقش شما را ایفا کنیم. وقتی شما خوابگاه را به دانشجو می‌سپارید، وقتی جلسات رسمی با حکم‌سازی‌های دانشجویی برگزار می‌شود، این یعنی عزت کارمند را گرفته‌اید.
پول‌پاشی به‌جای برنامه‌ریزی
حسینی در ادامه با اشاره به نحوه‌ی هزینه‌کرد معاونت دانشجویی، به‌ویژه لواسانی، گفت: اینکه شما بی‌برنامه منابع را صرف کنید و با پول‌پاشی بخواهید رضایت موقت دانشجو را جلب کنید، نه تنها سیاست مدیریتی قابل دفاعی نیست، بلکه نوعی فرار از مدیریت بلندمدت محسوب می‌شود. مدیریتی که قرار است به نفع دانشگاه باشد، باید بر اساس اولویت‌بندی و نیازسنجی هزینه کند، نه با هدف کسب محبوبیت.
وی این اقدام را به این شکل تشبیه کرد: مثل این است که پدرتان صد میلیون پس‌انداز کرده باشد برای ساخت یک ساختمان، ولی شما بیایید و بی‌برنامه با آن پول خرید کنید و بعد بگویید من مدیریتم از او بهتر است!
تخریب ساختار به بهانه‌ی تغییر، نه اصلاح
حسینی با تأکید بر اینکه انتقادش معطوف به افراد نیست، بلکه ناظر بر مدل مدیریت فعلی است، افزود: ما به هیچ عنوان با تغییر مخالف نیستیم. تغییر لازمه‌ی پویایی است. اما وقتی تغییرات به قیمت تخریب ساختار، تحقیر کارمند و بی‌عزتی بدنه‌ی اداری صورت می‌گیرد، دیگر اصلاح نیست، بلکه تخریب است. دانشگاه باید بر پایه‌ی شایسته‌سالاری اداره شود، نه بده‌بستان‌های پنهان یا زد و بندهای دانشجویی.
حسینی با انتقاد از مدیریت مالی معاونت دانشجویی گفت: وقتی شما بدون نظم و برنامه‌ریزی بیایید امکاناتی مانند ماشین لباسشویی، کتری برقی، و تجهیزات رفاهی خریداری کنید، بدون اینکه مشکلات زیربنایی مثل خوابگاه شمس‌آباد را حل کنید، یعنی مدیریت شعاری و پوپولیستی. هدف جلب رضایت لحظه‌ای است نه حل مسائل واقعی.
وی تاکید کرد: برخی از دانشجویان چند وسیله دارند، برخی هیچ ندارند، چرا؟ چون مسیر توزیع عادلانه نبوده. برخی دانشجوها به واسطه روابط خاص و حضور در حلقه نزدیکان مدیریت فعلی، سهم بیشتری بردند. این یعنی فساد سیستمی نرم.
استفاده ابزاری از دانشجویان برای خاموش کردن اعتراضات
حسینی در بخش دیگری گفت: متأسفانه معاونت دانشجویی به جای حل ریشه‌ای مشکلات، یک دانشجو را که پیش‌تر در شورای صنفی فعال بود، وارد ساختار رسمی اداری کرد. حالا این فرد عملاً اداره خوابگاه، تغذیه، پیگیری‌ها و حتی پاسخگویی به دانشجویان را برعهده دارد. این یعنی عبور از ساختار.
وی ادامه داد: در واقع فردی که منشا اعتراضات بود، حالا پست گرفته تا خودش دیگر اعتراضی نکند. این یعنی سرکوب نرم اعتراضات با خریدن رضایت یک نفر و قربانی کردن ساختار.
توهین به نهادها و استفاده از ادبیات تنش‌زا
حسینی همچنین با اشاره به ادبیات برخی مسئولان فعلی دانشگاه، اظهار کرد: در جلسات شورای فرهنگی دانشگاه، ادبیاتی شنیده می‌شود که شأن نهادهای رسمی کشور را پایین می‌آورد. مثلاً می‌گویند با تفکر شما باید در دانشگاه دیوار کشید. این سخن به نماینده رهبری در دانشگاه گفته شده و شأن دانشگاه را پایین می‌آورد.
وی افزود: حتی بین کارمندان و دانشجویان گفته شده که نهاد رهبری را بردیم گوشه رینگ! این یعنی تفرقه و دوقطبی‌سازی در محیط علمی. معاونت دانشجویی جایی برای سیاست‌بازی و عقده‌گشایی‌های شخصی نیست.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی با انتقاد از عملکرد معاونت دانشجویی این دانشگاه اظهار کرد: ما شاهد نوعی ناکارآمدی رفتاری جدی در مدیریت امور دانشجویی هستیم. متأسفانه در جلسات رسمی مثل شورای صنفی، بارها دیده شده که معاونت دانشجویی به‌جای ایفای نقش تسهیل‌گر، به ایجاد تقابل میان تشکل‌ها دامن می‌زند؛ به‌طور مشخص تلاش می‌کنند بسیج دانشجویی را در مقابل شورای صنفی و انجمن اسلامی قرار دهند.
وی ادامه داد: هر تشکل دانشجویی اساسنامه و وظایف مشخص دارد؛ اما متأسفانه برخی از مدیران دانشگاه تلاش دارند با تحریک یک تشکل خاص، دیگر تشکل‌ها را تضعیف یا مرعوب کنند.
وی تأکید کرد: دانشگاه محل تضارب آراست، نه سرکوب صدای مخالف. مدیریت دانشگاه باید به‌جای استفاده از تشکل‌ها به‌عنوان ابزار، به تقویت استقلال، قانون‌گرایی و گفت‌وگوی آزاد میان دانشجویان اهتمام بورزد. در دانشگاه خوارزمی، ما با یک سری هزینه‌کردهای غیرضروری و قابل‌تأمل مواجهیم که اولویت‌های واقعی دانشگاه را نادیده می‌گیرند. برای مثال، یکی از پرسش‌برانگیزترین تصمیمات، برگزاری برنامه هفته پژوهش در ایران‌مال بوده؛ جایی که همه به عنوان نماد پول‌شویی و اشرافی‌گری در کشور می‌شناسند.
سؤال مشخص ما اینجاست:
چرا دانشگاه خوارزمی باید مراسم خودش را در مکانی مثل ایران‌مال برگزار کند؟
چه مبلغی صرف این برنامه شده؟
هدف از این انتخاب چی بوده؟
ما این سؤالات را مطرح کردیم، اما هیچ پاسخی نگرفتیم. این در حالی است که دانشجویان و تشکل‌ها بارها نسبت به اولویت‌های مهم‌تری مثل بازسازی خوابگاه‌ها، تجهیز آزمایشگاه‌ها و نوسازی زیرساخت‌های دانشگاه اعتراض کردند.
حسینی با انتقاد از مدیریت مالی و اداری دانشگاه خوارزمی گفت: مدیریت فعلی دانشگاه، به‌جای حل مشکلات واقعی، درگیر ظاهرسازی و هزینه‌کردهای بی‌مورد است. مثلاً در حوزه ریاست، بدون هیچ ضرورتی، راهروها و سنگ‌فرش‌ها را کاملاً عوض کردند. در حالی که سرویس‌های بهداشتی دانشکده‌ها فرسوده است، آزمایشگاه‌ها مواد اولیه ندارند و خوابگاه‌ها وضعیت مناسبی ندارند. مگر اولویت با اینها نیست؟
سیاست «مدیریت سوئیسی» یا اولویت‌کشی مالی؟
حسینی یادآور شد: معاون مالی و اداری، آقای الهی، مدعی "مدیریت سوئیسی" است. ولی نتیجه‌اش این شده که خانه فرهنگ را وسط ترم خراب می‌کنند، اتاق‌ها را بی‌مورد بازسازی می‌کنند، و هزینه‌های غیرضروری تحمیل می‌شود؛ آن‌هم در حالی که بودجه دانشگاه برای نیازهای اساسی کم است.
مشکل اصلی چیست؟ ناتوانی در تغییر نیروهای ناکارآمد
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی بیان کرد: شخص عبداللهی فردی محترم و قابل گفت‌وگوست، اما یکی از ایرادات جدی ایشان این است که برای حفظ ظاهر اقتدار، از تغییر معاونان ناکارآمد خودداری می‌کند. می‌گویند اگر معاونی را عوض کنیم، اقتدار از بین می‌رود. این نگاه نه‌تنها غیر اسلامی، بلکه غیر علمی و غیر انسانی است.
حسینی تصریح کرد: ما به عنوان بسیج دانشجویی بارها تلاش کردیم با گفتمان مسائل را حل کنیم. اما با تهدید مواجه شدیم. گفتند برای برنامه‌ها به شما کنسرو هم نمی‌دهیم. این یعنی محروم‌سازی تشکل‌ها و فشار برای سکوت.
اگر راه گفتمان بسته شود، ما ناچاریم از ابزارهای خودمان استفاده کنیم: نشریات، شبکه‌های اجتماعی، گزارش به نهادهای مسئول و شفاف‌سازی عمومی. ما از تهدید نمی‌ترسیم. چون خود را مأمور به وظیفه می‌دانیم، نه مأمور به نتیجه.
انتهای پیام/
نظر شما