به گزارش خبرنگار سیاسی ایسکانیوز، اصطلاح «صلح تحمیلی» پس از بیانیه اخیر رهبر انقلاب به یکی از اصلاحات این روزهای محافل سیاسی کشور قرار گرفته است. به باور سیاستمداران و فعالان سیاسی منظور رهبر انقلاب از «صلح تحمیلی»، همان تسلیم کامل است که اهداف رژیم صهیونیستی و حامیانش را محقق می‌کند. یعنی جمهوری اسلامی ایران توانمندی موشکی و هسته‌ای خود را بدون هیچ‌گونه قید و شرطی واگذار کند.
بیشتر بخوانید؛
صلح تحمیلی همان تسلیمی است که ترامپ در نظر دارد/ تهدید رهبر یک کشور بسیار ابلهانه است
علاوه بر این عده‌ای معتقدند «صلح تحمیلی» به توقف موقت و ظاهری درگیری‌ها اشاره دارد. اما در بلندمدت، دشمن فرصت پیدا می‌کند خود را بازسازی کند و در آینده نزدیک دوباره دست به تجاوز نظامی به کشورمان بزند.
محسن رضایی، فرمانده سابق سپاه در این زمینه گفته است: «هر آتش‌بس تحمیلی را الان بپذیریم، اسرائیل دو ماه بعد باز به ما حمله می‌کند. عده‌ای ممکن است مدام حرف آتش‌بس را بزنند، اما آتش‌بس تحمیلی باعث می‌شود که دشمن برود خودش را بازسازی کند. همان‌طور که رهبر انقلاب فرمودند اصلاً نباید وارد جنگ تحمیلی و صلح تحمیلی شویم.»
در ادامه گفتگو ایسکانیوز با ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در زمینه چرایی عدم پذیرش «صلح تحمیلی» از سوی جمهوری اسلامی ایران و تبعات آن را می‌خوانید:
پذیرش صلح تحمیلی یعنی واگذاری صنعت هسته‌ای و موشکی
ایمانی در پاسخ به پرسشی درباره واکاوی مفهوم صلح تحمیلی گفت: تعبیر رهبر معظم انقلاب بر این است که کشور نه جنگ تحمیلی را می‌پذیرد و نه صلحی که بر پایه تحمیل باشد. اساساً هر چیزی که به کشور تحمیل شود خواه صلح باشد یا جنگ برای ملت ایران نامطلوب است. صلحی که منافع ملی را در بر نگیرد و بر مبنای زور و فشار باشد، در واقع برای ملت هزینه‌های سنگینی ایجاد می‌کند. در تاریخ معاصر قرارداد ترکمنچای نمونه‌ای است که هر چند پایان جنگ را رقم زد، اما منجر به جدا شدن بخش‌هایی از خاک کشور و الحاق آن به روسیه ملحق شد.
وی با بیان اینکه این نوع صلح در ظاهر توافق پایان جنگ است اما در باطن، نوعی صلح تحمیلی محسوب می‌شود که باعث از دست رفتن بخش‌هایی از وطن می‌شود، تصریح کرد: در شرایط جنگی عموماً مذاکرات منجر به امتیازگیری از طرف مقابل می‌شود. در شرایط فعلی که در جنگ تحمیلی با رژیم صهیونیستی هستیم قبول صلح یعنی پذیرش شکست و واگذاری امتیازاتی مانند کنار گذاشتن صنعت هسته‌ای و موشکی، این نوع صلح نوعی تسلیم است که جز ضرر و زیان نخواهد بود.
اگر امام (ره) صلح تحمیلی را می‌پذیرفت، کشور به اشغال دشمن درمی‌آمد
وی همچنین به جنگ ایران و عراق اشاره کرد و گفت: در همان اوایل جنگ، کشورهای اسلامی و هیئت‌هایی را برای برقراری صلح نزد امام خمینی(ره) فرستاده شدند، در حالی که بخش‌هایی از کشور در اشغال عراق بود. اگر در آن زمان این پیشنهاد را می‌پذیرفتیم، خاکمان دستخوش تغییر می‌شد و کشور به اشغال دشمن درمی‌آمد. این نمونه‌ای است از «صلح تحمیلی» که به بهای از دست رفتن سرزمین‌ها تمام می‌شود و نباید فریب این نوع توافق‌ها را خورد.
این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به پرسشی درباره چرایی عدم پذیرش «صلح تحمیلی» از سوی رهبر معظم انقلاب و ملت ایران، تصریح کرد: به این دلیل که صلح تحمیلی برابر است با واگذاری امتیازاتی که منافع ملی کشور را تهدید می‌کند. در حال حاضر، ایران در وضعیت برتری قرار دارد و حتی اگر این برتری نیز نباشد، نباید زیر بار توافق‌هایی برویم که به طرف مقابل امتیاز بدهد و منافع کشورمان به خطر بیفتد. یعنی باید از پذیرفتن مواردی چون تعطیلی تاسیسات هسته‌ای و کنار گذاشتن تجهیزات موشکی که اسرائیل به دنبال است، خودداری کنیم زیرا در تعارض با منافع ملی کشورمان قرار دارد.
«صلح تحمیلی» بخشی از «جنگ تحمیلی» است
ایمانی در توضیح این که «صلح تحمیلی» به عنوان یکی از تاکتیک‌های دشمن چگونه می‌تواند به جنگ فرسایشی تبدیل شود، بیان کرد: این را نباید جنگ فرسایشی نامید، بلکه باید گفت این بخش‌هایی از روند جنگ است. گاهی اوقات، فرسایشی شدن جنگ به نفع ما است، و گاهی اوقات به ضرر ما تمام می‌شود. اینکه فرسایشی شدن جنگ به نفع ایران است یا نه، بستگی به شرایط و موقعیت‌های خاص دارد. صلح تحمیلی بخشی از جنگ تحمیلی است یعنی دشمن جنگ را بر ما تحمیل می‌کند و پس از آن، پیشنهاد صلح می‌دهد.
وی با بیان این که پذیرش چنین صلحی به معنای پذیرش پیروزی طرف مقابل است و هیچ کشور مستقلی آن را تایید نمی‌کند، گفت: در جنگ ویتنام، هنگامی هر دو طرف درگیر بودند و هیئت‌های دیپلماتیک آمریکا و ویتنام در پاریس در حال مذاکره بودند ویتنامی‌ها هرگز عملیات جنگی را متوقف نکردند. چرا که توقف عملیات به نفع آمریکا بود و ویتنامی‌ها تاکید داشتند که آمریکا باید خاک ویتنام را ترک کند و در نهایت همان اتفاق رخ داد و ویتنام پیروز شد.
اروپایی‌ها تلاش می‌کنند تا صلح را بر ضد منافع ایران تحمیل کنند
ایمانی در پاسخ به این پرسش که آیا کشورهای هم‌پیمان اسرائیل از جمله انگلستان و فرانسه آیا قصد دارند با وعده مذاکرات، صلح را بر علیه ایران تحمیل کنند؟ گفت: تردیدی نیست که تمامی کشورهای غربی، به‌ویژه انگلیس و فرانسه، پشتیبان اسرائیل هستند و تلاش می‌کنند تا با وعده‌های مذاکرات، صلح را بر ضد منافع ایران تحمیل کنند. این کشورها در پی آنند که صهیونیست‌ها در این جنگ پیروز شوند و هر اقدامی که بتوانند انجام می‌دهند تا اسرائیل از این بحران با موفقیت بیرون آید.
وی با تاکید بر این که اگر منافع اتحادیه اروپا در خطر باشد، تلاش می‌کنند تا مانع برنده شدن ایران شوند، تصریح کرد: اگر جنگ به همین شکل به‌جلو برود، می‌تواند به خلیج فارس کشیده شود که در این صورت، افزایش شدید قیمت نفت را در پی خواهد داشت. افزایش قیمت نفت تا بالای ۱۰۰ دلار، اقتصاد کشورهای اروپایی را دچار بحران می‌کند زیرا آن‌ها به انرژی نیاز مبرم دارند.
ایمانی با بیان این که تداوم چنین وضعیتی اقتصاد اروپا را بیش از پیش تضعیف می‌کند، گفت: این مجموعه عوامل نشان می‌دهد که اروپا و دیگر قدرت‌های جهانی تلاش می‌کنند تا حتی در صورت عدم توانایی در پیروزی اسرائیل، مانع از شکست آن شوند.
صلح تحمیلی، احتمال تجزیه کشور را افزایش می‌دهد
این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به پرسشی درباره تبعات احتمالی وقوع «صلح تحمیلی» گفت: این جنگ برای ایران بسیار حیاتی است و هرگونه تسلیم در مقابل صلح تحمیلی، در حقیقت به معنای شکست کامل ایران است. شکست در این عرصه بدون تردید جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی کشور را به خطر می‌اندازد و توانایی ما در حفظ تمامیت ارضی و اقتدار ملی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
ایمانی در پایان خاطرنشان کرد: افزون بر این، در صورت رخ دادن صلح تحمیلی، احتمال تجزیه‌پذیری و تضعیف انسجام کشور به شدت افزایش می‌یابد و دشمنان فرصت خواهند یافت تا به اهداف تجزیه‌طلبانه خود دست یابند. بنابراین برای ما این نبرد نه تنها مهم و حیاتی است بلکه باید با تمام قوت و اراده به نتیجه برسد. ایران باید تحت هرشرایطی در این جنگ پیروز شود ولو اینکه جنگ فرسایشی شود.
انتهای‌پیام/
خبرنگار: علیرضا همتی بهار
نظر شما