به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از کرمان، توقف پروژه بهسازی خیابان شریعتی، یکی از شریان‌های اصلی شهر کرمان، به دلیل کمبود بودجه، چالش‌های متعددی برای ساکنان و کسبه این منطقه ایجاد کرده است.
خیابان شریعتی، به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین و پرترددترین خیابان‌های کرمان، با قرارگیری در نزدیکی بازار بزرگ و میدان شهدا (مشتاق)، نقش کلیدی در حمل‌ونقل و تجارت شهر دارد. پروژه بهسازی این خیابان، که شامل تعریض پیاده‌روها، بهبود روشنایی و اصلاح سیستم زهکشی بود، در سال ۱۴۰۲ با بودجه اولیه ۱۵۰ میلیارد تومان آغاز شد. هدف این پروژه، کاهش ترافیک، بهبود دسترسی عابران پیاده و زیباسازی چهره شهری بود. با این حال، در تیر ۱۴۰۴، اداره کل راه و شهرسازی استان اعلام کرد که به دلیل کمبود نقدینگی، این پروژه تا اطلاع ثانوی متوقف شده است.
بر اساس گزارش‌های محلی، تنها ۴۰ درصد از فاز اول پروژه، شامل آسفالت‌ریزی بخشی از خیابان، تکمیل شده و معابر نیمه‌کاره، مشکلات تردد و ایمنی را تشدید کرده‌اند. یکی از کسبه بازار در این‌باره گفت: «پیاده‌روهای نصفه‌کاره و چاله‌های خیابان، مشتری‌ها را فراری داده و کسب‌وکار ما را مختل کرده است». پلیس راهور نیز گزارش داد که در تیر ۱۴۰۴، حوادث ترافیکی در این خیابان ۱۵ درصد افزایش یافته است.
اهمیت این پروژه در بهبود کیفیت زندگی شهری و تقویت اقتصاد محلی نهفته است. از منظر اجتماعی، توقف پروژه به نارضایتی ساکنان و کسبه منجر شده و اعتماد به مدیریت شهری را کاهش داده است. از نظر اقتصادی، خیابان شریعتی به‌عنوان محور تجاری اصلی، روزانه پذیرای هزاران نفر است و ناتمام ماندن بهسازی، فرصت‌های جذب سرمایه‌گذاری و گردشگری را محدود کرده است. مقایسه با شهرهایی مانند یزد، که پروژه‌های بهسازی خیابان‌های تاریخی خود را با جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی تکمیل کرده، نشان‌دهنده ضعف در مدیریت منابع مالی در کرمان است. چالش‌های مالی، ناهماهنگی بین نهادهای مسئول و عدم مشارکت کافی بخش خصوصی، از موانع اصلی ادامه این پروژه هستند.
توقف پروژه بهسازی خیابان شریعتی در کرمان، فراتر از یک مشکل مالی، به چالشی ساختاری در مدیریت شهری تبدیل شده که بر زندگی روزمره ساکنان و اقتصاد محلی تأثیر منفی گذاشته است. تحلیل ساختاری نشان می‌دهد که کمبود بودجه تنها یکی از عوامل توقف این پروژه است. ناهماهنگی بین شهرداری، اداره کل راه و شهرسازی و پیمانکاران، همراه با فقدان نظارت مؤثر، باعث شده که تخصیص بودجه اولیه ۱۵۰ میلیارد تومانی به‌صورت ناکارآمد هزینه شود. گزارش‌ها حاکی از آن است که ۶۰ درصد بودجه صرف هزینه‌های غیرضروری مانند مطالعات تکراری شده و تنها ۴۰ درصد به اجرای پروژه اختصاص یافته است. علاوه بر این، نبود برنامه‌ریزی شفاف برای جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، برخلاف تجربه موفق شهرهایی مانند شیراز که با مشارکت بخش خصوصی خیابان‌های تاریخی را بازسازی کرده‌اند، پروژه را در بن‌بست قرار داده است. خیابان شریعتی با داشتن روزانه بیش از ۲۰ هزار تردد خودرویی، نیازمند زیرساخت‌های ایمن است، اما معابر نیمه‌کاره و نبود روشنایی کافی، ایمنی عابران و رانندگان را به خطر انداخته است.
پیامدهای این توقف در کوتاه‌مدت شامل افزایش نارضایتی عمومی، کاهش درآمد کسبه به دلیل مشکلات دسترسی و افزایش حوادث ترافیکی است. داده‌های محلی نشان می‌دهد که فروش کسبه خیابان شریعتی در تیر ۱۴۰۴ نسبت به مدت مشابه سال قبل تا ۲۵ درصد کاهش یافته است. در بلندمدت، این وضعیت می‌تواند به کاهش جذابیت تجاری منطقه و مهاجرت کسب‌وکارها به سایر نقاط شهر منجر شود. ریشه مشکلات به مدیریت ناکارآمد منابع مالی، فقدان اولویت‌بندی در تخصیص بودجه‌های استانی و عدم جلب مشارکت ساکنان و کسبه در فرآیند تصمیم‌گیری بازمی‌گردد. برای مثال، نظرسنجی‌های محلی نشان می‌دهد که ۷۰ درصد کسبه از روند پروژه بی‌اطلاع بوده و در برنامه‌ریزی آن دخیل نبوده‌اند.
برای رفع این چالش‌ها، پیشنهاد می‌شود ابتدا کمیته‌ای مشترک با حضور نمایندگان شهرداری، شورای شهر، کسبه و ساکنان تشکیل شود تا شفافیت و مشارکت در پروژه افزایش یابد. جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی از طریق مشوق‌های مالیاتی و ارائه گزارش‌های منظم مالی می‌تواند پروژه را احیا کند. همچنین، الگوبرداری از مدل‌های موفق مانند بازسازی خیابان‌های تاریخی تبریز، که با مدیریت متمرکز و زمان‌بندی دقیق تکمیل شدند، می‌تواند راهگشا باشد. در نهایت، اطلاع‌رسانی منظم به ساکنان و کسبه درباره پیشرفت پروژه و استفاده از فناوری‌های دیجیتال برای نظارت عمومی، اعتماد را بازسازی خواهد کرد.
خبرنگار: زهرا اسکندری
انتهای پیام/
نظر شما