احمد قویدل مدیر امور استانها کانون هموفیلی ایران در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص پدافند غیرعامل در حوزه بهداشت و درمان گفت: دفاع ۱۲ روزه تجربیاتی برای ما داشت که اگر حوزه بهداشت و درمان و سلامت کشور از آن استفاده کنند، کشور به آمادگی بیشتری برای مقابله با بحرانها میرسد. اولین مسئله ضرورت وجود ذخیره دارویی در کشور است.
وی افزود: مجلس چندین ماه پیش از تجاوز مصوبهای داشت که حداقل ذخیره ۶ ماهه دارویی داشته باشیم. حتی برای تامین این ذخیره، برداشتهایی هم از صندوق ذخیره ارزی صورت گرفته است. این انتظار از وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو و سازمان پدافند غیرعامل وجود دارد که نسبت به این تامین این ذخیره توجه لازم را داشته باشند.
مشاور هیات مدیره کانون هموفیلی ایران عنوان کرد: در دوران جنگ، خوششانسی ما بود که داروی کافی برای بیماران خاص داشتیم و جا دارد که ما از وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو و سازمانهای بیمهگر برای تامین داروی این بیماران در دوران جنگ، قدردانی کنیم. البته اگر بحران تداوم پیدا میکرد، مشکلات جدیتری برای بیماران به وجود میآمد.
وی با اشاره به اهمیت ایجاد هماهنگی بین سازمانی در شرایط بحرانی، بیان کرد: تجربه این چند روزه نشان داد که باید هماهنگی جدی بین سازمانهای بیمهگر، وزارت بهداشت و سیستمهای مدیریت بحران به وجود بیاید که بیمار بتواند به راحتی به دارو دسترسی پیدا کند. امروز تمام زیرساختهای حوزه بهداشت و درمان مکانیزه شده است و با قطع شدن اینترنت، نسخهنویسی برای بیماران دچار اختلال میشود و گرفتن تائیدیه از بیمه هم مشکل است.
قویدل توضیح داد: در طول جنگ، تائیدیه بیمهها از طریق تماس تلفنی انجام شد که کارساز بود و کمک کرد که بیماران به دارو دسترسی داشته باشند. عملکرد مثبت دیگر وزارت بهداشت این بود که در همان روزهای ابتدایی، سهم داروی ماه بعد بیماران را به آنها تحویل داد. این تجربه نشان داد که تحویل سهمیه دارو چقدر میتواند برای بیمار آرامشبخش باشد و ایمنی به وجود بیاورد.
وی ادامه داد: سیستم پدافند غیرعامل باید وضعیتی را پیشبینی کند که بتوان به صورت پایدار، داروهای بیماران خاص را توزیع کرد. نسخه این بیماران از صد تا ۷۰۰ میلیون در ماه هزینه دارد و اگر تائیدیههای لازم اخذ نشود، عملا بیمار دسترسی به دارو نخواهد داشت. یکی از استوارترین سیستمهایی که در طول جنگ کار میکرد، سیستم پیام کوتاه بود که پدافند غیرعامل باید شرایطی را فراهم کند که در زمان بحران بتوان از طریق این سیستم تائیدیههای لازم را اخذ کرد.
مشاور هیات مدیره کانون هموفیلی با بیان اینکه بیماران خاص، معلولان و سالمندان بیپناهترین اقشار در بحران بودند، گفت: وقتی از مردم خواسته میشود که از محلی خارج شوند، این کار ساده برای این قشر بسیار دشوار است و توان این کار را ندارند. در این حوزه سیستم پدافند غیرعامل ما برنامهریزی خوبی نداشته است؛ چرا جایگاههای امنی در محلات وجود ندارد که این افراد بتوانند از آن استفاده کنند؟
وی افزود: بیمارانی که برای درمان خود نیازمند تجهیزات پزشکی هستند، مانند بیماران دیالیزی و کسانی که شیمیدرمانی میشوند، در شرایط بحران با مشکلات بسیاری مواجه میشوند. باید مشخص شود که در مواقع خطر و بحران این قشر در چه مراکزی میتوانند خدمات دریافت کنند. در دوران جنگ، سفرهای بسیار به شمال کشور باعث شد که فرصتهای دیالیز شهرهای مقصد، تهدید شده و پاسخگوی مراجعان نباشد.
قویدل تاکید کرد: وزارت بهداشت باید روایتهای بیماران خاص و معلولان را درباره جنگ بشنود، ایرادات را مشخص کرده و برنامه پدافند غیرعامل برای مقابله با بحران داشته باشد. ما معتقدیم که کشور ما مورد تجاوز قرار گرفت و هیچ قاعده بینالمللی هم مصون از تجاوز نماند. در این تعرض بیمارستان ما هم هدف قرار گرفت و با توجه به اینکه طرف مقابل ما به هیچ اصولی پایبند نیست، آمادگی افراد غیرنظامی بسیار جدی است.
انتهای پیام /

نظر شما