به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، نخستین قسمت برنامه «شفرونی» با ادعای آشپزی-سرگرمی و وعده فضایی شاد و نوآورانه پا به عرصه نمایش گذاشت اما در عمل و حداقل در قسمت اول به ورطهای از هنجارشکنی فرهنگی فرو رفت که نهتنها ارزشهای ایرانی-اسلامی را به چالش کشید، بلکه مفهوم «حیا» را به سخره گرفت. اتفاقی که به یکروند نگرانکننده در تولیدات اخیر شبکه نمایش خانگی تبدیل شده است.
این برنامه با اجرای نیما شعباننژاد و به تهیهکنندگی حسین ربانی غریبی و کارگردانی رضا مهرانفر از پلتفرم فیلیمو پخش شد و از همان ابتدا نشان داد که قرار نیست یک مسابقهی جدی آشپزی باشد، بلکه بیشتر یک رئالیتیشوی سرگرمکننده با محوریت تعامل و شوخیهای بیمزه مهمانان است.
سورپرایز برنامه حضور جواد خیابانی بهعنوان مهمان مخفی بود؛ اتفاقی که سعی کرد لحظات بامزهای خلق کند که در نهایت لودگی و خنده های تکراری نعمیه نظام دوست و متانت و جدیت جواد خیابانی که تلاش میکرد خود را با آن جمع همراه کند به صحنه شکستن قبح حیا تبدیل شد.
شخصیت نعیمه نظام دوست و توانایی او در خلق موقعیت های طنز با چاشنی سادگی در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته و او را به یک چهره طنز و خندان تبدیل کرده است. با این حال برخی معتقدند نظام دوست در استفاده از توانایی های خود و بازی با موقعیت های مختلف زیاده روی می کند.
پیشترها برنامه خندوانه و در یکی دو سال اخیر برنامه «اسکار» فرصتی شد برای نعیمه نظامدوست تا با شوخیها و مدل خندههای خود، به یکی از شرکتکنندگان بانمک این برنامه تبدیل شود. صداقت و صمیمیتی که او از خود به نمایش گذاشت، باعث شد توجهات را به خود جلب کند. او سپس در رقابت «جوکر» خانمها شرکت کرد و اینبار هم در مواجهه با رقبا، ظرفیت بالایی برای پذیرش شوخی با خودش نشان داد. سناریوی شوخی با احسان علیخانی هم گرفت و این بازیگر لحظههای شیرین فراوانی را در «جوکر» به وجود آورد.
نعیمه نظامدوست پس از «جوکر» بانوان و فصل فینال «جوکر» زنانه، اینبار با شرکت در مسابقه «شفرونی» به نمایش خانگی آمد اما حالا نظامدوست شوخی با احسان علیخانی را که حتی اواخر «جوکر» نیز جذابیت اولیه خود را از دست داده بود، در «شفرونی» هم تکرار کرد و آنقدر تکرار و تکرار کرد که دیگر بیننده به جای خنده باید برای وقت از دست رفته خود گریه میکرد.
زیادهروی نظامدوست در خندیدنهای بی دلیل و شوخی با ازدواج خود، علیخانی، بهرنگ علوی و جواد خیابانی در «شفرونی»، نه تنها به جذابیت مسابقه اضافه نکرد، بلکه به آن لطمه هم زد و باعث کلافگی مخاطب شد.
کیفیت پایین مسابقه «شفرونی» در قسمت اول، تمرکز مسابقه بر حواشی آشپزی و درج گونه ای از تبلیغات در درون برنامه که گویی «شفرونی» ساخته شده تا شاهد یک آگهی بازرگانی طولانی باشیم نیز در شکست قسمت اول برنامه موثر بود.
در کنار شوخی های اگزجره نعمیه نظام دوست، اجرایی از نیما شعبان نژاد را شاهد هستیم که در قامت مجری زور میزند اما شوخیهایش به دل مخاطب نمینشیند. از سوی دیگر گویا بهرنگ علوی اصلا نمی داند برای چه به برنامه دعوت شده و فقط در قاب دوربین قرار دارد و گویا کارگردان به مجری و مهمانان برنامه گفته این صحنه و این شما، هرکاری میتوانید انجام دهید تا مردم را بخندانید و هرکس با توسل به شوخی های دم دستی سعی دارد سهم بیشتری از خنداندن را به خود اختصاص دهد اما مشخصا نتیجه برعکس است.
کیفیت مسابقه به قدری پایین است که تماشای آن نتیجهای جز هدر دادن وقت و سرمایه مخاطب ندارد. در این برنامه تعدادی مثلا داور در برنامه حضور دارند و به جز یک سکانس دو دقیقه ای شوخی نیما با آنان دیگر شاهد هیچ فعالیتی از آنان نیستیم و مشخص نیست چرا چنین آیتمی در برنامه وجود دارد. از سوی دیگر میز و صندلی و بشقاب و ظرف و ظروفی که در جلوی همه تماشاگران برنامه وجود دارد این معنا را القا میکند که تماشاچیان نیز قرار است از غذای بخته شده توسط مهمانان بچشند و رای خود را اعلام کنند اما مطلقا چنین چیزی در برنامه وجود ندارد و اصلا معلوم نیست چرا جلوی تماشاچیان برنامه بشقاب چیده شده است.
از سوی دیگر نیما شعباننژاد در لحظات پایانی برنامه آرزو کرد که «کسی گرسنه نباشد»، این حرف در ظاهر قشنگ است اما با ریخت و پاش «شفرونی» و هدر دادن آن همه مواد اولیه در این برنامه شعاری بیش نیست و مخاطب متوجه تضادهای این برنامه می شود.
«شفرونی» در اولین قسمت خود نشان داد که تمرکزش بر سرگرمی و رئالیتی است نه آشپزی. همین رویکرد باعث شد شروعی پر سر و صدا داشته باشد اما در پایان قسمت اول مشخص شد که این برنامه هیچ حرف جدیدی برای گفتن ندارد و صرفا تلاش دارد تا با شوخی های شدیدا تکراری و خسته کننده از چهره های تکراری تر برنامه ای خالی از محتوا بسازد و اگر روند برنامه تغییری نکند در همان چند قسمت اول همانند برنامه «کارناوال» به فراموشی سپرده خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما