به گزارش خبرنگار ایسکانیوز نجف‌آباد، به نقل از ساین مَگ؛ در یک مطالعه‌ی پیشگامانه که در مجله پزشکی ترجمه‌ای (Journal of Translational Medicine) منتشر شده است، محققان به رهبری یو و همکاران، رویکردی نوآورانه برای درک بیماری‌های قلبی-عروقی با استفاده از مدل‌های یادگیری ماشین معرفی کرده‌اند. این تیم بر اهمیت اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز محیطی به عنوان عوامل تأثیرگذار حیاتی در شروع و پیشرفت این بیماری‌ها تأکید می‌کنند.

این پژوهش خاص نه تنها قابلیت‌های مدل‌سازی پیش‌بینانه را ارائه می‌دهد، بلکه به بررسی مکانیسم‌های اساسی که اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز را به سلامت قلبی-عروقی مرتبط می‌کنند، می‌پردازد.

این مطالعه نشان می‌دهد که روش‌های مرسوم برای پیش‌بینی خطر بیماری‌های قلبی، نه تنها در دامنهٔ بررسی خود محدود هستند، بلکه در نظر گرفتن عوامل محیطی پیچیده و چندبُعدی که بر سلامت تأثیر می‌گذارند را نیز نادیده می‌گیرند. برای پوشش این شکاف، پژوهشگران با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفتهٔ یادگیری ماشین، قصد دارند یک چارچوب تحلیلی جامعی بسازند که توانایی پردازش حجم عظیمی از داده‌ها و شناسایی الگوها و روابط حیاتی پنهان در آنها را داشته باشد.

یکی از جنبه‌های قابل توجه این تحقیق،تمرکز آن بر اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز محیطی است؛ مواد شیمیایی که می‌توانند در عملکردهای هورمونی تداخل ایجاد کنند. این اختلال‌دهنده‌ها که در محصولات مختلف از پلاستیک‌ها تا آفت‌کش‌ها یافت می‌شوند، ثابت شده که در ایجاد طیف وسیعی از مشکلات سلامت از جمله مسائل تولیدمثلی، اختلالات رشدی و اکنون به طور هشداردهنده‌ای، بیماری‌های قلبی-عروقی نقش دارند.

پیامدهای این تحقیق گسترده است. بیماری‌های قلبی-عروقی همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند و درک محرک‌های محیطی می‌تواند به راهبردهای پیشگیری مؤثرتری منجر شود. با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، پژوهشگران نه تنها در حال پیش‌بینی نتایج هستند؛ بلکه در حال روشن‌سازی مسیرهای زیستی هستند که از طریق آن‌ها این اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز اثرات خود را اعمال می‌کنند.

این تحقیق پتانسیل ترکیب یادگیری ماشین با روش‌شناسی‌های پژوهشی زیست‌پزشکی سنتی را نشان می‌دهد. نتایج این پژوهش می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر سیاست‌های سلامت عمومی داشته باشد. با انباشت شواهد در مورد اثرات مضر اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز محیطی، سیاست‌گذاران ممکن است به سمت اجرای مقررات سخت‌گیرانه‌تر در مورد استفاده از این مواد شیمیایی سوق داده شوند.

این پژوهش سؤالات متعددی را در مورد مواجهه بلندمدت با اختلال‌دهنده‌های غدد درون‌ریز و اثرات تجمعی آن‌ها بر سلامت انسان مطرح می‌کند. بنابراین مطالعات بیشتری برای بررسی چگونگی تأثیر سطوح مختلف مواجهه بر سلامت قلبی-عروقی در طول زمان و شناسایی جمعیت‌های آسیب‌پذیر ضروری است.

در نهایت، این مطالعه بر اهمیت پژوهش مداوم در حوزه سلامت قلبی-عروقی و ضرورت رویکردهای نوآورانه برای حل چالش‌های دیرپا تأکید می‌کند. ادغام یادگیری ماشین با پژوهش سلامت محیطی، نشان‌دهنده یک مرز جدید در مطالعه بیماری‌های قلبی-عروقی است.

مترجم: مبینا عظیمی نسب

انتهای پیام/