به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران، نباید ماها گمان کنیم که هرچه می‌گوییم و می‌کنیم کسی را حق اشکال نیست. اشکال، بلکه تخطئه، یک هدیه الهی است برای رشد انسان‌ها.
صحیفه امام خمینی، جلد 20، صفحه 451.

روزنامه بولتن نیست. رسانه وکیل مدافع مردم است، رو به سوی مردم دارد. مخاطب رسانه بیش از مسئولان مردم هستند. رسانه نیز بالذات سوال می‌کند و نقد. رسانه دانشگاهی، ضرورتاً بیش از باقی باید صریح و بی‌تعارف باشد. و باید بکوشد باگ‌ها، حفره‌ها، فقدان‌ها، کاستی‌ها و کمبودها را آشکار کند. جامعه بدون نقد مرده است.

نقد اساساً گزنده است و هشداردهنده و آگاهی‌بخش. تعبیر کردن نقد به تخریب، فرافکنی و برهم‌زدن فضای گفتگو و دیالوگ است. در حالت طبیعی، وقتی فرد یا نهادی مورد سوال و نقد قرار می‌گیرد باید از آن استقبال کند و وارد دیالوگ شود. باید دلایل خودش را برای روشن شدن سویه‌های مبهم یا اشتباه بحث بیان کند و در نهایت داوری را به مخاطب بسپرد.

نقد و پرسش، احترام گذاشتن به مردم است. گریز از نقد، فرار از قضاوت‌های مردم است. به مردم احترام بگذاریم. و به انتخاب‌شان. اجازه شنیدن به آنها بدهیم. اگر از ما سوالی می‌پرسند، نفس پرسش کردن را زیر سوال نبریم. و قواعد بازی را رعایت کنیم. رسانه‌ بدون نقد، از رسالت خود دور شده و به مردم پشت کرده، خنثی و بی‌اثر می‌شود و از حیز انتفاع ساقط. در نهایت، تمامیت واقعیت در انحصار هیچکس نیست. واقعیت تکثیرشده و چندلایه است. این وسط کار رسانه چراغ انداختن روی تاریکی‌ها برای کشف بیشتر واقعیت است. و شکی نیست که همه چیز را همه‌گان دانند!

انتهای پیام/