به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، مکتب تشیع سه شاگرد ویژه دارد، بزرگوارانی چون حضرت عباس، حضرت زینب و حضرت فاطمۀ معصومه سلام‌الله علیهما است. جایگاه این سه بزرگوار در بین سایر شیعیان، بسیار ویژه است. با تمام فضائلی که حضرت عباس و حضرت زینب سلام‌الله علیها دارند، از لحاظ احادیث معصومان علیهم‌السلام، تعدادی ویژگی‌های منحصر به فردی به حضرت معصومه سلام‌الله علیها اختصاص یافته است.

اسناد مربوط به فضائل این بانوی بزرگوار چند دسته است: دسته‌ای از احادیث، زیارت ایشان را مساوی با زیارت امام معصوم می‌دانند. امام رضا علیه‌السلام در روایتی فرمود «مَن زارَ المَعصُومَةَ بِقُمّ کَمَنْ زارَنی»؛ یعنی هرکه او را زیارت کند، مرا زیارت کرده است. دربارۀ هیچ یک از شیعیان چنین توصیفی در روایات نداریم. هرچند قطعاً مطمئنیم که هرکه حضرت عباس را زیارت کند، گویی امام حسین (ع) را زیارت کرده است، اما منظورمان از جهت حدیثی است.

یا در توصیف دیگری دربارۀ آن بانوی بزرگوار داریم، هرکه فاطمۀ معصومه (س) را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود: «مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ». یا در حدیثی دیگر، قید معرفت را به آن افزودند. امام رضا فرمود «مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ» یعنی هرکه او را زیارت کند، درحالی که عارف به حقش باشد، بهشت برای او واجب است. یا در دیگر روایت می‌خوانیم امام صادق علیه السلام فرمود: « وَ لَنا حَرَماً و هُو قُمُّ و سَتُدْفَنُ فیها اِمْرَأَةٌ مِنْ وُلْدی تُسمَّی فاطِمَةَ، مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» یعنی برای ما حرمی است و آن شهر قم است و به زودی زنی از فرزندان من در آن جا دفن می‌شود که نامش فاطمه است؛ هرکه او را زیارت کند، بهشت برایش واجب است.

دسته‌ای دیگر از روایات مربوط به فضائل فاطمۀ معصومه (س) دربارۀ مقام ایشان در شفاعت شیعیان است. خداوند در قرآن می‌فرماید به برخی اذن شفاعت می‌دهیم؛ آن بانوی بزرگوار از جمله شیعیانی است که اذن شفاعت را از معصومین علیهم‌السلام دریافت کردند. 

سرچشمه این همه فضیلت از کجاست؟

 آیا به دلیل آنکه دختر امام، خواهر امام یا عمۀ امام است؟ این مسئله نمی‌تواند تمام دلیل رشد ایشان باشد، همچنان که جعفر کذاب، فرزند، برادر و عموی امامان معصوم علیهم‌السلام بود، اما دچار انحراف شد. امتیاز آن بزرگوار در همراهی با امام معصوم (ع) تا پای جان بود، همان رفتاری که اوجش را در اصحاب امام حسین (ع) مشاهده می‌کنیم. حضرت زینب سلام‌الله علیها نیز این چنین بود، نه یک قدم جلوتر و نه یک قدم عقب‌تر از امام بود. خداوند به برکت حرکت حضرت معصومه سلام‌الله علیها از مدینه به سوی طوس، چنان مقرر کرد که قم، مرکز قیام شیعیان و یاوران مهدی عجل‌الله تعالی فرجه باشد؛ همچنان که قم در طول تاریخِ عصر غیبت، پایگاه شیعیان و نیز مضجع شریف آن بانوی بزرگوار، چراغ راه علمای ما بود. 

در طول تاریخ اسلام، آن عده از شیعیانی که راه انحراف پیمودند و عامل انحراف سایرین شدند، افرادی بودند که در یک مقطع حساس با امام معصوم زاویه یافتند و یا ادعای امامت کردند، محمد حنفیه از جمله این افراد بود؛ حاضر نبود سر به طاعت امام  خم کند؛ لذا پس از شهادت امام حسین (ع)، محبانی که قصد قیام داشتند، اما از جانب امام سجاد علیه‌السلام تأییدیه نگرفتند، بسوی حنفیه رفتند و امضای قیام خود را از او دریافت کردند. هرچند این قیام‌ها در یک سطح مطلوب بود که همان خون‌خواهی از امام حسین (ع) و شهدای کربلاست، اما در حد خونخواهی باقی ماند و معرفتی بر محبان افزوده نشد و در دام مکر بنی‌امیه و پس از آن، در دام بنی‌العباس گرفتار شدند و امامان ما یک به یک جام شهادت می‌نوشیدند.

 طرفداران حنفیه تا آنجا پیش رفتند که ایشان را قائم موعود نامیدند. معتقدین به مهدویت او ادعا می‎کردند حنفیه در کوه رَضْویٰ سکونت کرده و از دو نهر از شیر و عسل ارتزاق می‌کند تا روزی که خداوند امرش را بگشاید. خود ایشان هم بر اساس روایت صحیحی که داریم، ادعای امامت کرد، اما با معجزه امام که همان شهادت حجرالأسود بود، از موضع خود کوتاه آمد. 

بنابراین همراهی با امام و دل بستن به خواسته‌های او در آزمون‌های سخت اجتماعی کار آسانی نیست بلکه نیاز به کلاس تربیت دارد. افرادی که به صورت صد در صد همراه نشدند، افراد ضعیفی نبودند بلکه آن عده که همراه شدند، بسیار تربیت‌یافته بودند؛ از این جهت است که تعدادشان انگشت‌شمار است.

حضرت معصومه سلام‌الله علیه که بود؟

حضرت معصومه دختر بزرگوار امام کاظم و خواهر گرامی امام رضا علیهما ‌السلام یکی از شخصیت‌های وارستۀ مکتب اسلام و از با فضیلت‌ترین شیعیان محسوب می‌شود. این بانوی بزرگوار در مکتبی تعلیم دید که معلمان آن، از برترین معلمان عالم و در عرصه‌ای تربیت شد که مربیان آن، خود تربیت‌یافتۀ مکتب وحی‌اند؛ از این جهت دلدادگی او به برادرش امام رضا علیه‌السلام نه صرفاً از روی احساسات بلکه همراه با معرفت بالا نسبت به جایگاه خاندان عترت در نظام خداوندی بود؛ چرا که او آموخته بود برای سلوک بسوی خداوند، باید در جادۀ ولایت گام گذاشت؛ جاده‌ای که امتداد آن بسوی بهشت موعود و در جوار رحمت الهی است.

آن بانوی بزرگوار آن زمان که احساس کرد زندگی بدون ولیّ خدا میسر نیست و برای طی کردن مسیر رشد راهی جز معیت با هادی زمانه وجود ندارد، تن به خطرات سپرد و هجرت خویش را آغاز کردند، هجرتی که ثمرات آن را در طول سالیان بعدی مشاهده کردیم. اکنون مشاهده می‌کنیم که قم یکی از پایگاه‌های اصلی فکری، فرهنگی و مذهبی جهان تشیع محسوب می‌شود تا حدی که پایۀ اصلی انقلاب اسلامی ما با یکی از عالمان آن دیار یعنی امام خمینی (ره) رقم خورد. در واقع خداوند به بهانۀ این رفتار حضرت فاطمه معصومه (س) یعنی هجرت بسوی امام، برکت وافری به تشیع بخشید و ایشان را مجرای محبت‌های خود بر سرزمین ایران قرار داد. خداوند به برکت حرکت حضرت معصومه سلام‌الله علیها از مدینه به سوی طوس، چنان مقرر کرد که قم، مرکز قیام شیعیان و یاوران مهدی عجل‌الله تعالی فرجه باشد.

انتهای پیام/