به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، شارژر هوشمند، شارژری است که با کمک اطلاعات ورودی و فیدبک‌های گرفته شده از سیستم و باتری می‌تواند سطح، سرعت، نوع و شیوه شارژ مناسب را مشخص کند. یک شارژر هوشمند باید قادر به تعامل مناسب و قابل اطمینان با شبکه در شرایط راه‌اندازی، نرمال و خطا را داشته باشد. نیما تشکر در پایان‌نامه خود با عنوان «طراحی شارژر هوشمند خودرو برقی» با مطالعه ساختارهای معمول و همچنین نوین شارژ مناسب‌ترین ساختار انتخاب شده است. 

تیمور قنبری عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز در گفت‌وگو با ایسکانیوز درباره ضرورت پروژه «طراحی شارژر هوشمند خودرو برقی»، اظهار کرد: باتری‌های ماشین‌های معمولی لید اسید (lead–acid battery) است. لید اسید حجم و وزن بالایی دارد؛ اما از لحاظ میزان چگالی (Density) انرژی بالایی ندارند.

وی با بیان این که باتری‌هایی که برای خودروهای نسل جدید به کار می‌روند، لیتیوم یونی (Lithium Ion) هستند مانند باتری‌هایی که در گوشی همراه به کار می‌رود، افزود: مشکل این باتری‌ها این است که ولتاژ بالایی ندارند، مثلا نهایتا ۲ ولت هستند و نمی‌توانند ۲۴ ولت باشند.

قنبری در ادامه خاطرنشان کرد: پس لازم است که تعداد زیادی از این باتری‌ها را به صورت سری و موازی متصل کرد تا به ولتاژ و جریان مورد نظر برسند، مشکلی که پیش می‌آید این است که اگر از این باتری‌ها در هنگام شارژ یا دشارژ، خراب شوند، همه مجموعه از کار می‌افتد. مثلا اگر یک لپ تاپ خراب شود، احتمال این که برخی CELL ها سالم باشند وجود دارد؛ اما یک سلول خراب، سبب می‌شود که سیستم کار نکند.

عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با اشاره به این که لازم است در این راستا، باتری‌ها مدارات شارژ بالانس داشته باشند که هوشمندانه نشان دهد که کدام قسمت سالم و کدام قسمت خراب است و دستور شارژ و دشارژ بر مبنای سالم‌ها صادر شود، گفت: این هوشمندی باعث می‌شود که طول عمر باتری‌ها زیاد شود. پژوهش ما در زمینه سیستمی بود که بتواند سالم بودن را تشخیص بدهد.

وی با تصریح بر این که این سیستم علاوه بر خودرو در ماهواره هم کاربرد دارد، یادآور شد: ما توانستیم این پژوهش را به پروژه‌ای عملی برای ماهواره سها سازمان هوا فضا تبدیل کنیم که سیستم برق آن BMS (Battry  management system) است، برای ساخت یک ماهواره، میلیاردها تومان هزینه می‌شود و همه این هزینه وابسته است به این که وقتی باتری ماهواره به اتمام برسد، سیستم ناوبری آن از کار می‌افتد و ماهواره از بین می‌رود.

قنبری با تاکید بر این که با این سیستم، ماهواره‌ای که بعد از پنج هزار بار شارژ و دشارژ خراب می‌شود، می‌تواند ۶ هزار بار شارژ و دشارژ شود، افزود: این سیستم،  برای خودروهای برقی هم اهمیت دارد، چون ۵۰ درصد هزینه یک خودرو برقی، مربوط به باتری آن است. بنابراین اگر بتوانیم ۱۰ تا ۲۰ درصد عمر باتری را افزایش دهیم، سود زیادی خواهد داشت.

عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز بیان کرد: این طرح برای هر جایی که از باتری‌های نسل جدید استفاده می‌شود، کاربرد دارد. از دکل‌های مخابراتی گرفته همانطور که چند ماه پیش به دلیل همین مشکل بعد از رفتن برق، موبایل هم از کار می‌افتاد. دلیل این موضوع آپدیت نشدن باتری‌ها بود.

وی با اشاره به این که این پروژه می‌توانست گام‌های دیگری هم داشته باشد؛ اما رها شد، گفت: مشکل این است که بخشی از هوافضا در تهران و بخشی در شیراز است. تهران از لحاظ بودجه با شیراز زاویه دارد.

قنبری با تصریح بر این که دو دانشجو در این زمینه فعالیت داشتند یکی نیما تشکر که هم‌اکنون در آلمان است و دیگری امین فرجاه که در فرانسه است، گفت: ما این دانشجو را به هوافضا معرفی کردیم، حدود دو سالی با هوافضا همکاری کرد؛ اما برای رسیدن به موقعیت بهتر و حقوق بیشتر از کشور رفت. حقوق یک دانشجوی دکتری در اروپا سه هزار و ۵۰۰ یورو است که اگر ۲۰ درصد این مبلغ را ذخیره کنند ۲۰ درصد می‌شود ۴۰ میلیون تومان. یعنی رفتن به اروپا خیلی به صرفه است در مقایسه با این که دانشجوی دکترای ایران باشند.         

عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز در پایان اظهار کرد: ما دانشجویان را تربیت می‌کنیم؛ اما می‌روند برای خارجی‌ها کار می‌کنند. دانشجویانی که تجربه هیچ کار عملی ای ندارند و برای یادگیری در برخی موارد به تجهیزات دانشگاه لطمه می‌زنند؛ اما افرادی جسور و پیگیر هستند.

انتهای پیام/