حسین صادقی؛ کارشناس آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز ضمن بررسی شیوه اجرای رتبه بندی معلمان گفت: موضوع رتبه بندی معلمان از مقوله‌هایی است که دولت‌ها بیش از دو دهه به دنبال اجرای آن هستند تا شاید با این روش بتوانند علاوه بر ارتقای کیفیت آموزشی و منزلت و جایگاه اجتماعی معلمان، مشکل معیشتی آنان را نیز حل نمایند که البته به نظر می‌رسد تحقق این هرسه باهم کمی دشوار باشد.
بیشتر بخوانید
رتبه بندی معلمان گرفتار بلای پایان‌نامه فروشی / آموزش و پرورش چطور با متخلفان برخورد خواهد کرد؟
او افزود: بی‌شک لازمه رتبه بندی معلمان، سنجش شایستگی‌ها و صلاحیت حرفه‌ای آنان است که خود نیازمند سازوکارهای خاصی است که این مهم نیز با توجه به تعداد بالای پرسنل آموزش و پروروش، بدون ایجاد زیرساختهای لازم به سادگی امکان‌پذیر نخواهد شد. اما این که مسئولان برای اجرای مقدمات تحقق رتبه بندی از معلمان خواسته‌اند تا مدارک و مستندات خود را در سامانه‌ای که بدین منظور طراحی کرده‌اند، بارگذاری کنند قابل بررسی است.
صادقی عنوان کرد: قاعدتاً برخی از مستندات معلمان امکان اسکن و بارگذاری دارند و برخی نه؛ مستنداتی نظیر تقدیرنامه‌ها، ابلاغ‌ها، گواهی آموزش‌های ضمن خدمت، احکام پرسنلی و غیره را می‌توان بارگذاری کرد اما آیتم‌ها و مؤلفه‌های دیگری نیز در شاخص‌های ابلاغی وجود دارند که امکان بارگذاری و مستند سازی ندارد! لذا یا باید به خوداظهری معلمان اعتماد داشت یا راستی آزمایی کرد که در صورت دوم، فرآیند ارزیابی و رتبه بندی طولانی‌تر شده و از حوصله معلمان خارج خواهد شد.
او در پاسخ به این سوال که برخی معلمان اعتراض دارند که چرا باید مدارک بارگذاری کنند درحالی که بسیاری از مدارک در اختیار آموزش و پرورش است، توضیح داد: این نقد همکاران عزیز ما کاملاً به جا و منطقی است؛ چرا که مرکز منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش باید بر حسب وظیفه ذاتی خود به اغلب این امتیازات دسترسی داشته باشد و در مواقع نیاز از آن‌ها استفاده کند؛ مثلاً احکام کارگزینی، ابلاغ‌ها، گواهی‌های آموزش ضمن خدمت و مستنداتی از این قبیل، نیاز به بارگذاری و افزودن بر بار سامانه و بازنگری از سوی ارزیابان ندارد و همکاران ما را رنجور می‌کند چرا که همه در سوابق پرسنلی همکاران موجود و قابل دستیابی و امتیازدهی است.
شایستگی‌های حرفه‌ای معلمان هیچ سنخیتی با این کاغذبازی‌ها ندارد
او ادامه داد: از سوی دیگر بسیاری از همکاران ما اعتقادی به آرشیوی این نوع مستندات برای خود نداشته و برای یافتن مستندات مورد نیاز، باید متحمل زحمت شوند و این موضوع آن‌ها را نگران می‌کند. به شخصه معتقدم سنجش و ارزیابی صلاحیت‌ها و شایستگی‌های حرفه‌ای معلمان هیچ تناسب و سنخیتی با این کاغذبازی‌ها ندارد و نیازمند بازطراحی فرآیند علمی‌تر و قابل اعتناتری است.
این کارشناس آموزش و پرورش توضیح داد: ما در سال‌های ۹۵ و ۹۶ به دستور وزیر وقت در مرکز برنامه‌ریزی و منابع انسانی و به طور مشخص در اداره برنامه‌ریزی سنجش صلاحیت‌های حرفه‌ای منابع انسانی، با تشکیل تیمی از خبرگان و شورای راهبری، با همفکری همکاران مجرب شاخص‌هایی را طراحی، تدوین و به صورت پایلوت در سه استان اجرا کردیم که اگر در تدوین آیین نامه اجرایی قانون رتبه بندی، اندک توجهی به آن می‌شد، امروزه شاهد اتلاف منابع کمتری بودیم.
او با اشاره به امکان ورود سودجویان به رتبه بندی با فروش تالیف و اقدام پژوهی افزود: آنچه مسلم است اگر سنجش شایستگی ورتبه بندی معلمان منوط به شاخص‌ها و معیارهای ابلاغی فعلی باشد، دور از ذهن نیست که شاهد ظهور افراد سودجو در این میدان بوده و از اهداف اصلی طرح دور شویم.
صادقی اضافه کرد: بی‌شک وقتی معیارهای ارزیابی محدود به چنین مؤلفه‌هایی می‌شود که فرصت سوء استفاده عده‌ای را فراهم می‌کند، نباید انتظار داشت که نتایج حاصله منجر به ارتقای صلاحیت افراد شود، چنانچه پیش‌تر نیز این موضوع در شاخص‌های انتخاب معلمان نمونه بارها آزموده شده است! به زعم بسیاری از صاحب نظران که حرفه معلمی را هنر و مهارت تعلیم و تعلم می‌دانند، در اغلب موارد، داشتن کتاب و تألیف دلیل بر سواد معلمان نبوده و شاخص مطلوبی برای ارزیابی صلاحیت به شمار نمی‌آید!
او ادامه داد: چه بسا افرادی که به صرف تمکن مالی، به نام خویش کتاب چاپ می‌کنند یا چه بسا افرادی که بستگانشان در کار نشر فعالیت داشته و به سادگی به نام او، کتاب منتشر می‌کنند! درحالی که در هنر معلمی نیازمند بازآموزی و به روزآوری دانش تخصصی تدریس‌اند.
صادقی با بیان اینکه بیش از آنکه خوشبین به اجرای اصولی رتبه بندی باشم، نگران آن هستم که معیارها و شاخص‌های مندرج در آیین نامه اجرایی رتبه بندی معلمان، نتواند زمینه صلاحیت و شایستگی‌های حرفه‌ای معلمان را ارتقا و اعتلا بخشد، بیان کرد: به نظر می‌رسد، مؤلفه‌های مذکور در آیین نامه اجرایی، با توجه به محدودیت منابع مالی دولت، صرفاً برای محدود کردن معلمان در دستیابی به رتبه‌های بالاتر بوده و از منظر مدیریت منابع مالی تدوین شده باشند!
او تاکید کرد: بسیار بعید به نظر می‌رسد که رتبه بندی معلمان، هدف غایی خود که ارتقای شأن و منزلت و توسعه صلاحیت‌های حرفه‌ای و ارتقای کیفیت آموزشی است را هدف گرفته باشد و از این منظر خوشبین به نتایج مورد انتظار اجرای این قانون نیستم مگر آن که در مسیر اجرا فرصت ترمیم و اصلاح برای آن وجود داشته باشد.
انتهای پیام /
نظر شما