به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، گسترش شهرنشینی، افزایش استفاده از تکنولوژی، کاهش ارتباطات اجتماعی، مشکلات اقتصادی و بعضا تاثیر محیط مانند آلودگی هوا، تراکم روزافزون شهرها و کاهش فضای سبز همه و همه دست به دست هم داده تا انسان دنیای امروز شاد نباشد. حفظ امنیت روانی جامعه و افزایش نشاط از جمله اصولی است که دولت‌مردان باید آن‌ها را در اولویت‌های خود قرار دهند؛ چراکه اگر جامعه‌ای رو به پیشرفت می‌خواهیم باید بیش از پیش حواسمان به سلامت روانمان باشد.

افزایش هزینه‌های جامعه با پیر شدن جمعیت

چه بر سر جامعه‌ای که شاد نیست می‌آید؟

امان‌الله قرایی مقدم جامعه‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص عواقب نبود نشاط در جامعه گفت: جامعه‌ای که در آن شادی نیست، هیچ ارزشی ندارد. نشاط در جامعه در کاهش آسیب‌های اجتماعی از جمله اعتیاد موثر است و یکی از راه‌های افزایش تمایل به باروری است.

وی افزود: گسترش نشاط روابط اجتماعی بین مردم را بهبود می‌بخشد و حتی در توسعه اقتصادی هم موثر خواهد بود. پرخاشگری در جامعه با افزایش نشاط کاهش پیدا می‌کند.

قرایی مقدم توضیح داد: در جامعه ما نشاط کم شده و کسی که غم دارد، به خوبی کار نمی‌کند و بازدهی شغلی خوبی نخواهد داشت. کاهش ازدواج هم از کمبود نشاط در جامعه نشات می‌گیرد.

وی با بیان اینکه بیکاری، فقر، گرانی و تورم از مهم‌ترین عوامل کاهش نشاط در جامعه است، گفت: با تغییر قیمت‌ها نشاط هم کم می‌شود. از دیگر عوامل می‌توان به توزیع ناعدلانه ثروت و شکاف عمیق طبقاتی اشاره کرد. برای شاد بودن باید امید به آینده ایجاد شود و این امید هم با رفع فقر و بیکاری حاصل می‌شود.

وی افزود: در این شرایط، نبود برنامه‌های فرهنگی و نبود شادی و نشاط در سطح جامعه نیز به آسیب جدی درخور توجهی تبدیل شده است و فقیر و غنی هم نمی‌شناسد؛ چراکه همان‌طور که ژان پل سارتر در مکتب اصالت وجود گفته: «او وجود دارد، چنانچه من وجود دارم، درد او را احساس می‌کنم، بدون اینکه با شادی خودم اشتباه بگیرم».

جامعه شناس توضیح داد: از این‌رو می‌بینیم که شادی و نشاط، یک پدیده کامل است که از تمام پدیده‌های اجتماعی تأثیر می‌گیرد و بر تمام پدیده‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد؛ یعنی جامعه‌ای که در آن شادی و نشاط کم‌رنگ است تمام روابط و تعاملات اجتماعی و تمام نهادهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، قضائی و... را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هر کدام از نهادها در حفظ سلامت روان جامعه چه نقشی دارند؟

علیرضا واحدی روانشناس هم در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز  درخصوص نقش نهادهای دولتی در حفظ سلامت روان جامعه گفت: نهادها همیشه عادت دارند وقتی موضوعی از حالت عادی به آسیب و در مرحله بعد به بحران تبدیل شد، واکنش نشان دهند اما چون زمان آن بسیار دیر شده نتیجه مطلوبی حاصل نمی‌شود.

وی افزود: وزارت خانه‌های آموزش و پرورش، بهداشت سلامت، آموزش پزشکی و تعاون رفاه کار و امور اجتماعی، از مهم ترین سازمان‌های دولتی هستند که باید در زمینه سلامت روان جامعه قدم‌های مهمی بردارند اما همچنان غفلت گریبانگیر نهادهای دولتی است. چند سال پیش در مجلس شورای اسلامی کمیسیون سلامت روان تشکیل شد، اما بنده هیچ اثر مثبتی در حرکت این کمیسیون ندیدم.

واحدی توضیح داد: یکی از عمده مشکلاتی که وجود داشت تحت پوشش نبودن خدمات روانشناسی در نظام سلامت بیمه کشور بود که بحمدالله در اواخر سال ۱۴۰۱ این اتفاق خوب صورت گرفت. خدمات روانشناسی برای بخش عمده‌ای از جامعه ما بسیار پرهزینه است و همین موضوع باعث دوری مردم از خدمات سلامت روان در کشور بود.

وی افود: آموزش پرورش خود درگیر موضوعات و مشکلات سطحی شده و تربیت فرزندان را فراموش کرده و آموزش‌های خاصی نیز به والدین نمی‌دهند.

روانشناس حووزه خانواده عنوان کرد: سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در کشور با وجود مشکلات بسیار خدمات زیادی برای تربیت و آموزش روانشناسان در حوزه‌های مختلف ارائه کرده است اما دولت و مراکز دولتی هیچ استفاده‌ای از این سرمایه‌های علمی کشور نمی‌کنند و همین دلیل بسیار از مشکلات خانواده‌هاست که متاسفانه نمی‌دانند روش صحیح تربیت یک نسل چگونه است.

وی افزود: پیشنهاد می‌کنم سازمان‌های مختلف بودجه‌ای که در بحث سلامت روان دریافت می‌کنند را در همان حوزه مصرف کنند، دوره‌های ضمن خدمت برای کارمندان خود بگذراند، از توان روانشناسان برای تربیت نیرو انسانی و به تبع نسل آینده استفاده کنند.

البته مسئولان هم معتقدند که سهم سلامت روان از بودجه اندک است. حمیدرضا اشراقی مدیرکل دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این باره گفته: بیش از ۹۵ درصد بودجه مجموعه نظام سلامت صرف ارائه خدمات بهداشتی- درمانی با رویکرد سلامت جسم می‌شود و تنها ۵ درصد از بودجه نظام سلامت مربوط به سلامت روان است.

به گزارش ایسکانیوز، سازمان بهداشت جهانی، سلامت را در چهار بعد جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی تعریف کرده و در این میان سلامت روانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا می‌تواند بر سه بعد دیگر سلامت به ویژه جسمانی اثر بگذارد. اعتماد به نفس، توانایی خندیدن، عزت نفس، هدف داشتن در فعالیت‌ها و روابط و زندگی، توانایی ساخت و بهبود روابط، انعطاف در یادگیری مهارت‌های جدید و توان تغییر از ویژگی‌های افرادی است که دارای سلامت روان هستند. در همین راستا نهادها و ارگان‌ها وظیفه دارند که برای حفظ سلامت روان جامعه استراتژی داشته  باشند چراکه جامعه خالی از نشاط رو به سوی افول خواهد داشت.

انتهای پیام /