به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ تصور کنید که گیاه خانگی‌تان به شما بگوید که آب سالم نیست. در این صورت بدون هیچ خطری متوجه می‌شوید که در آب مواد شیمیایی خطرناک وجود دارد. دانشمندان دانشگاه «یو سی ریورساید» در آمریکا برای دستیابی به این هدف، گیاهی را مهندسی کردند تا یک ماده شیمیایی موجود در آب را حس کند و به آن واکنش نشان دهد؛ بدون اینکه به توانایی آن برای عملکرد طبیعی آسیب واردکنند.

«یان ویلدون» (Ian Wheeldon)، دانشیار مهندسی شیمی و محیط زیست دانشگاه یو سی ریورساید، می‌گوید: ما یک حسگر محیطی بدون تغییر متابولیسم بومی گیاه ایجاد کردیم و در این مسیر، کاری کردیم که جزء حسگر زیستی توانایی گیاه را برای رشد به سمت نور یا توقف استفاده از آب در هنگام استرس مختل نکند.

فرآیند مهندسی این محققان با پروتئینی به نام «اسید آبسیزیک» یا ABA آغاز می‌شود که به گیاهان کمک می‌کند با تغییرات استرس‌زا در محیط سازگار شوند. این در حالی است که در طول خشکسالی، خاک خشک می‌شود و گیاهان ABA تولید می‌کنند. پروتئین‌های اضافی به نام گیرنده به گیاه کمک می‌کنند ABA را تشخیص و به آن پاسخ دهند. سپس گیاه منافذ برگ و ساقه خود را می‌بندد تا آب کمتری تبخیر و کمتر پژمرده شود.

سال گذشته این تیم تحقیقاتی نشان داد که پروتئین‌های گیرنده ABA را می‌توان برای شناسایی به مواد شیمیایی غیر از ABA آموزش داد. اکنون این تیم روی گیاه چغندر تحقیق کرد و نشان داد که وقتی گیرنده‌های گیاه به این ماده شیمیایی دیگر تماس پیدا می‌کند، قرمز می‌شود.

بیشتر بخوانید:

ساخت یک حسگر برای نظارت بر بیماری‌های تنفسی

محققان از آفت‌کشی به نام «آزینفوس اتیل» که در بسیاری از جاها ممنوع است، استفاده کردند. این آفت‌کش برای انسان سمی است. آنها می‌گویند: سعی می‌کنیم اطلاعات مربوط به مواد شمیایی موجود در محیط را از راه دور حس کنیم. به طور مثال، اگر در منطقه‌ای گیاهان چغندر مهندسی شده را بکاریم، از نظر بصری کاملا واضح است که در آن مکان مواد شیمیایی وجود دارد.

این تیم تحقیقاتی در بخش دیگری از این آزمایش، توانایی تبدیل یک موجود زنده دیگر به یک حسگر را نشان دادند: مخمر. این تیم توانست پاسخی را در مخمر به ۲ ماده شیمیایی مختلف به طور همزمان نشان دهد. البته این امر هنوز در گیاهان امکان‌پذیر نیست.

محققان می‌گویند: تصور کنید که گیاهی را طراحی کنیم که ۱۰۰ نوع آفت‌کش ممنوعه را حس کند.

هنوز این گیاهان به صورت تجاری تولید نمی‌شوند. زیرا این امر مستلزم تائیدیه‌های نظارتی است که سال‌ها طول می‌کشد. این گیاهان در واقع فناوری جدیدی به شمار می‌آید که باید قبل از استفاده در مزارع کشاورزان یا هر جای دیگر در دنیای واقعی مورد توجه قرار گیرد.

محققان می‌افزایند: ما در تلاشیم تا بتوانیم هر ماده شیمیایی را در یک محیط حس کنیم. آفت‌کش‌های دیگر و همچنین داروهایی مانند قرص‌های ضدبارداری یا پروزاک در منبع آب، چیزهایی هستند که مردم نگران قرار گرفتن در معرض آن هستند.

انتهای پیام/