به گزارش خبرنگار استانی اسکانیوز از مازندران، سعید سلیمانی، ناظر میراث فرهنگی مقیم پروژه بازسازی و مرمت پل تاریخی دوازده چشمه شهر آمل، روند اجرایی این پل را تشریح کرد.

وی در ابتدا با تشریح تاریخ ساخت این پل و تغییرات ایجاد شده در آن گفت: طبق مطالعات و شواهد موجود این پل در دوران ساسانی ساخته شد اما طی چندین قرن تخریب‌های صورت‌گرفته، در دوران صفوی به شکل امروزی تغییر و بازسازی شد و یک بار دیگر نیز در دوران ناصرالدین شاه قاجار تعمیراتی با همان سبک بر روی آن انجام شد.

سعید سلیمانی افزود: در دهه ۳۰ شمسی به لحاظ نیازهای وقت و ورود اتومبیل به چرخه زندگی شهری، یک اسکلت بتنی در کنار آن اضافه و با کمک یال‌های بتن آرمه، عرشه پل را به گونه‌ای مناسب‌سازی کردند که برای تردد وسایل نقلیه، مناسب باشد.

وی با اشاره به استفاده از این پل تا سال‌های اخیر، اضافه کرد: تا چند سال قبل شاهد عبور کامیون‌هایی با وزن ۶۰ تن بر روی پل بودیم که این امر می‌توانست تهدید جدی برای سلامت این اثر تاریخی باشد که خوشبختانه در سال‌های گذشته با همکاری شهرداری آمل، تردد هر گونه وسایل نقلیه بر روی پل ممنوع شد.

مهندس ناظر مرمت پل روند اجرایی بازسازی پل را اینگونه تشریح کرد: در سال‌های گذشته، اعتباراتی از سوی شهرداری برای مرمت و بازسازی این بنا به شکل اولیه آن پیش‌بینی و طرح مرمت تهیه و در شورای فنی میراث فرهنگی، مورد تایید قرار گرفت و از سال گذشته عملیات اجرایی آن با پاکسازی سبکی بنا یعنی برداشت الحاقات بتن آرمه‌ای که در دوران پهلوی اول به آن اضافه شده بود آغاز شد.

سلیمانی در تشریح علل تصمیم‌گیری برگرداندن شکل ظاهری پل به شکل اولیه آن بیان کرد: الحاقات دهه‌های اخیر، ظاهر پل را از یک بنای ساخته‌شده سبک اصفهان در دوران صفوی به بناهای صنعتی امروزه شبیه کرده بود و از سویی عدم نیاز به این الحاقات با توجه به اینکه دیگر تردد وسایل نقلیه از روی آن صورت نمی‌گیرد و همچنین احتمال بروز آسیب توسط این سازه الحاق شده به سازه تاریخی اولیه به صورت بروز تنش‌های جانبی مانند زلزله وجود دارد.

ناظر میراث فرهنگی، درباره دلایل استفاده از چکش‌های بادی برای تخریب الحاقات اضافی پل اظهار کرد: با توجه به وجود حساسیت در میراث فرهنگی برای مرمت اینگونه بناها در ابتدا پیشنهاد شد که از مواد شیمیایی کتراک برای تخریب آن استفاده شود و فصل اول نیز به این روش انجام شد اما متاسفانه با توجه به هزینه بسیار بالای این ماده و تحمیل هزینه هنگفت به شهر، پیشنهاد استفاده از تکنیک‌های دیگر با توجه به موقعیت پل، مورد بررسی قرار گرفت.

سعید سلیمانی با تاکید بر اینکه اسکلت بتن‌آرمه‌ای به صورت جداگانه از پل اصلی در دو طرف پل احداث و در بالای آن به یکدیگر کلاف شده گفت: سازه‌ای که در دهه‌های گذشته ساخته شده به صورت یک پل مجزا بر روی پل اولیه احداث شده، یعنی حدفاصل این کلاف بتنی و طاق‌ها و بدنه اصلی پل، حداقل از ۶۰ سانتی‌متر تا یک و نیم متر آجر شکسته و نخاله ساختمانی پر شده است.

وی شرح داد: این اقدام در همان دهه ۳۰ شمسی با هدف عدم انتقال تنش‌های ناشی از تردد وسایل نقلیه به بدنه پل اصلی صورت گرفته که خوشبختانه وجود این نخاله‌ها باعث شد تا مجوز استفاده از چکش‌های سبک بادی برای تخریب این بخش اضافی از مقامات مسئول اخذ شود که این عمل هیچ‌گونه ارتعاشی را به بدنه منتقل نمی‌کند در حالی که موجب افزایش سرعت اجرا می‌شود.

نماینده مقیم میراث فرهنگی در پروژه مرمت پل دوازده چشمه آمل، اقدامات نظارتی را چنین تشریح کرد: از شاخص‌های گچی بسیار حساسی در کلیه قسمت‌های آسیب‌پذیر پل، نوک طاق‌ها و هر جایی که احتمال کوچکترین تحرک وجود دارد نصب شده که مرتبا کنترل می‌شود و در صورت هرگونه ارتعاش غیر استاندارد این شاخص‌ها شکسته و اعلام خطر می‌کند که خوشبختانه تاکنون هیچ‌گونه ارتعاشی نداشته است.

وی در خاتمه، ضمن تقدیر از اقدام شهرداری آمل در جهت بازسازی و مرمت، این پل را مایه افتخار تاریخ ۲ هزار ساله آمل دانست و از همشهریان خواست: جا دارد که به دور از هرگونه حاشیه‌سازی همه ما دست در دست هم به شهرداری و میراث فرهنگی در این اقدام فرهنگی، همیاری کنیم.

سعید سلیمانی، ناظر مقیم میراث فرهنگی، خاطرنشان کرد: آنانی که در ۴۰۰ سال پیش، سختی‌ها و فشارهای موجود را تحمل و این پل را ساختند از اجدادمان بودند، هرچند که عباس‌میرزا، بانی آن بود ولی این هنر و همت مردم آمل بود که این پل را ساخت و حیف است که در پوشش بتنی و تغییرات سال‌های اخیر پنهان بماند.

خبرنگار: علی حسن‌نیا

انتهای پیام/