به گزارش خبرنگار بین الملل ایسکانیوز، در حالی که مقامهای رژیم صهیونیستی مدعیاند برای عملیات نظامی علیه ایران ماهها برنامهریزی کردهاند، شواهد نشان میدهد این حمله نه صرفا از سر آمادگی فنی، بلکه بهدقت در یکی از حساسترین و بحرانیترین لحظات انجام شد. لحظهای که ایران بهتازگی با قطعنامه محکومیت در آژانس بینالمللی انرژی اتمی مواجه شده و در برابر فشارها، با صراحت بر ادامه مسیر هستهای خود تاکید کرده بود.
از سوی دیگر، اسرائیل با شدیدترین بحرانهای داخلی و خارجی خود درگیر بود: اعتراضات خانوادههای گروگانها، شکاف در کابینه، و خشم جهانی ناشی از جنایات غزه، جایگاه این رژیم را بهشدت متزلزل کرده بود. در چنین شرایطی، حمله به ایران میتوانست نهتنها بخشی از فشارها را از تلآویو دور کند، بلکه مسیر بازسازی روابط با غرب را هموارتر کند؛ حملهای که همزمان یک پیام نظامی، یک ابزار سیاسی، و یک تاکتیک نجات در بحران بود.
پاسخ به مشکلات داخلی
دولت بنیامین نتانیاهو در ماههای اخیر با یکی از عمیقترین بحرانهای داخلی خود مواجه بوده است. همزمان با تشدید جنگ در غزه، افکار عمومی در داخل اسرائیل –بهویژه خانوادههای اسرای در بند حماس– انتقادهای شدیدی را متوجه دولت کردند. این اعتراضات حتی به سطوح بالای کابینه نیز راه یافت و برخی وزرا خواستار بازنگری در راهبرد نظامی و امنیتی دولت شدند.
در این شرایط، نتانیاهو برای کاهش فشارهای داخلی و منحرف کردن افکار عمومی از ناکامیهای سیاستی، به گزینهای پرریسک متوسل شد: حمله به ایران. این اقدام، هرچند واکنشهای متفاوتی در سطح بینالمللی برانگیخت، اما دستکم در داخل اسرائیل موجب شد افکار عمومی برای مدتی از موضوعات جاری و مشکلات ساختاری دولت فاصله بگیرند و گفتمان «دشمن خارجی» جایگزین مطالبات اجتماعی شود.
آشتی با متحدان غربی
در سطح بینالمللی، اسرائیل طی ماههای گذشته بهویژه پس از افشای جنایات جنگی در غزه با فشارهای سنگینی از سوی جامعه جهانی مواجه شد. تظاهرات سراسری در فرانسه، بریتانیا، آلمان و دیگر کشورهای اروپایی، دولتها را به واکنش واداشت؛ بهطوری که برخی از آنها ناچار شدند بهطور علنی خواستار توقف حملات اسرائیل و حتی کاهش یا توقف ارسال تسلیحات شوند.
با این حال، حمله به ایران فرصتی تازه برای اسرائیل فراهم کرد. این اقدام بهسرعت با واکنش مثبت غرب مواجه شد؛ ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا و آلمان همگی اعلام آمادگی کردند که در صورت لزوم، در دفاع از اسرائیل مداخله خواهند کرد. در سطحی بالاتر، حتی برخی بازیگران بینالمللی، از جمله ایالات متحده، ترجیح میدهند نقش کنترلگر ایران را به یک بازیگر منطقهای واگذار کنند تا بدون هزینه مستقیم سیاسی و نظامی، اهداف استراتژیک خود در مهار جمهوری اسلامی را دنبال کنند.
خبرنگار: ماری ملکی
انتهای پیام/
نظر شما