به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، آنفولانزا یک نوع عفونت تنفسی است که به دلیل ویروس آنفولانزا اتفاق می افتد. آنفولانزا معمولا سالی یک بار در بین مردم شیوع پیدا می کند و معمولا بین ماه های آبان تا فروردین رواج بیشتری دارد. ویروس آنفولانزا اغلب سال به سال تغییر می کند و مردم نمی توانند در طولانی مدت نسبت به آن مقاوم باشند و به همین دلیل است که ممکن است یک فرد بیش از یک بار در سال به آنفولانزا مبتلا شود. آنفولانزای فصلی محال است که در یک سال به کسی نرسد و به عبارت دیگر کسی نمی تواند از آن در برود.

این بیماری می تواند برای تمام افراد در همه سنین رخ دهد که معمولا برای کودکان نیز خطرناک می باشد.

بیماری آنفولانزا چگونه پخش می شود؟

ویروس های آنفولانزا در بینی و گلو ایجاد می شوند و کودکان ممکن است که این بیماری را از خواهر، برادران ، والدین، اعضای خانواده ، همبازی ها و افراد دیگر بگیرند .

عفونت و ویروس این بیماری معمولا از سه طریق وارد می شود :

- تماس مستقیم :

مانند بوسیدن ، لمس کردن یا گرفتن دست کسی را که دارای عفونت است.

اگر به ویروس مبتلا شده اید، جرم ها در بینی، دهان، چشم ها یا روی پوست شما یافت می شود که این ویروس می تواند با لمس کردن دیگران انتقال یابد .

- تماس غیر مستقیم :

به معنای لمس چیزی لمس اسباب بازی یا وسیله دیگران که توسط فرد عفونت دار لمس می شود و هم اکنون روی آن جرم دارد. جرم ها همچنین می توانند از سرماخوردگی و اسهال به فرد منتقل شوند.

- جرم ها در هوا می مانند و باعث می شوند که فرد در اثر عطسه و سرفه آن را انتقال دهند.

چگونه بفهمیم که کودک به آنفولانزا مبتلا شده است؟

آنفولانزا می تواند مثل یک سرماخوردگی حمله کند یا شاید از آن هم بدتر باشد . کودکانی که به آنفولانزا مبتلا هستند، معمولا انرژی کافی ندارند که به انجام فعالیت های روزانه خود بپردازند و در نتیجه این کودکان معمولا در رختخواب می خوابند.

علائم معمول آنفولانزا شامل موارد زیر است:

تب ناگهانی
تب و لرز
سردرد
درد عضلانی
خستگی شدید
سرفه خشک و سوزش گلو
از دست دادن اشتها
سرگیجه
گوش درد

افراد مبتلا به آنفولانزا می توانند علائم مختلفی را از خود نشان دهند:

نوزادان تازه متولد شده ممکن است در بیماری آنفولانزا فقط تب بالا را از خود نشان دهند که گاهی اوقات شدت آن به حدی بالاست که نمی توان آن را توصیف کرد و حتی ممکن است هیچ علامت دیگری از این بیماری نداشته باشند.
کودکانی که معمولا تب بالای ۳۹.۵ درجه دارند ممکن است مورد حمله واقع شوند.
دل درد ، استفراغ و اسهال نیز جزء علامت های رایج آنفولانزا در کودکان می باشد . آبریزش چشم نیز جزء همین علائم رایج است.
در بعضی از موارد نیز ممکن است درد عضلانی در فرد ایجاد شود.
دل درد

آیا آنفولانزا می تواند سختی ها و مشکلاتی را به وجود بیاورد؟

بیشتر افراد بعد از آنفولانزا به مشکلات جدی مبتلا نمی شوند . تب و درد عضلانی معمولا فقط ۲ تا ۴ روز طول می کشد اما سرفه و خستگی یک الی دو هفته یا بیشتر طول می کشد.

آنفولانزا همچنین می تواند باعث مشکلاتی مثل عفونت گلو و تارهای صوتی شود که باعث خس خس کردن سینه و سرفه، عفونت ریه، برونشیت و باریک شدن راه تنفس نیز خواهد شد .

آنفولانزا همچنین می تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی شود و عفونت های باکتریایی را در گوش ، ریه و سینوس ها به وجود بیاورد .

آنفولانزا در بین کودکان زیر ۲ سال شدیدتر است و افرادی که مشکلات مزمنی مثل قلب ، ریه و مشکلات عصبی دارند، بیشتر در معرض خطر قرار می گیرند .

آنفولانزا در موارد نادر می تواند روی مغز و قلب مشکل ایجاد کند .

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد ؟

اگر کودک شما زیر سه ماه سن دارد و به بیماری آنفولانزا مبتلاست ، حتما باید با پزشک تماس بگیرید . در این صورت شرایط زیر برای او به وجود می آید :

مشکلات تنفسی
غذا نخوردن و یا استفراغ
تب داشتن ( تب بالای ۳۸.۵ درجه یا بالا تر)
و در کل اگر کودک شما مشکلات زیر را دارد، حتما با پزشک تماس برقرار کنید:

تنفس تند که گاهی اوقات باعث سخت نفس کشیدن می شود.
درد سینه یا سرفه های خونی
سرفه های شدید که باعث حالت تهوع و استفراغ می شود
کم نوشیدن آب و ادرار نکردن حداقل ۶ ساعت بعد از بیداری
استفراغ و حالت تهوع بیش از ۴ ساعت یا اسهال شدید
خواب آلوده بودن بیش از حد معمول و میل نداشتن به غذا و نوشیدنی
احساس خوب نداشتن بعد از ۵ روز و تب بالا یا این که احساس می کنید تب جدیدی در راه است یا به یک بیماری مزمن مبتلا می شود.
بی اشتهایی

در صورت مشاهده علائم زیر حتما کودک خود را به بیمارستان ببرید :

سخت نفس کشیدن
آبی شدن یا کبود شدن لب ها
ناتوانی در تکان خوردن
سخت بیدار شدن و پاسخ ندادن
سفت شدن گردن
سردرگم بودن
حمله عصبی

در صورت ابتلای کودکم به آنفولانزا چه کاری انجام دهم ؟

کودک خود را تا جایی که می توانید در یک موقعیت راحت قرار دهید و به او به اندازه کافی مایعات دهید و از وعده های غذایی مقوی برایش استفاده کنید .
اگر به تب مبتلاست ، حتما یک لباس سبک تن او کنید و دمای اتاق را در ۲۰ درجه سانتیگراد نگه دارید .
برای کاهش درد یا تب در دمای ۳۸.۵ درجه سانتیگراد از استامینوفن استفاده کنید . ایبوپروفن نیز می تواند برای کودکان ۶ ماه به بالا استفاده شود ، مگر اینکه پزشک این اجازه را به شما ندهد و حتما باید تمام این داروها را طبق دز مشخص شده توسط پزشک مصرف کنید و هرگز به کودکتان داروی استیسالیسیلیک اسید یا داروهایی که حاوی این ماده هستند ندهید زیرا باعث آسیب به مغز و کبد می شود .
از داروهای سرفه و سرماخوردگی بدون تجویز پزشک برای کودک خود استفاده نکنید ، مخصوصا اگر کودک شما زیر ۶ سال سن داشته باشد.
حتما با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید تا ببینید که خوردن چه داروهایی با داروهای آنفولانزا تداخل دارد. حتما دستور العمل نوشته شده روی برچسب دارو را مطالعه کنید و هرگز بیش از این مقدار مصرف نکنید.
سرفه کردن باعث تمیز شدن ترشحات سینه می شود . بسیاری از داروهای آنفولانزا حاوی موادی هستند که باعث می شود سرفه کردن فرد بهبود پیدا کند که معمولا این دارو ها شامل دکتامتروفان و دیفن هیدرامین می باشد و این داروها معمولا برای نوجوانان تجویز می شود و مطالعات نشان می دهد که این داروها برای کودکان هیچ فایده ای ندارد.
قرقره کردن با آب گرم می تواند سوزش گلوی فرد را از بین ببرد :کودکان سه سال یا بالاتر از آن که خوردن را یاد گرفته اند، باید از غذاها و مواد بدون شکر و قند استفاده کنند ، مثلا نباید از موادی مثل عسل، گیاهان دارویی یا پکتین استفاده کنند. داروهایی مثل دیکلونین، بنزوکائین، هکسیل رسورسینول، منتول و فنول نباید برای کودکان کم سن و سال تجویز شود زیرا باعث سختی بلع در آن ها می شود.
داروهای ضد ویروس :اگر کودک شما مبتلا به بیماری های ریوی یا قلبی است، احتمالا این بیماری روی سیستم ایمنی یا دیگر بیماری های مزمن او تاثیر می گذارد که باید توجه کافی را نسبت به آن داشته باشید که در این صورت برای مصرف داروهای ضد ویروس حتما با پزشک تماس بگیرید.آمانتادین، اوسلتامیویر و زانامیویرف داروهای ضد ویروس هستند که می توانند با آنفولانزا مبارزه کنند و این داروها همچنین برای افرادی تجویز می شوند که مبتلا به آنفولانزا هستند اما از هر لحاظ دیگر سالم می باشند . معمولا مصرف این داروها در ۴۸ ساعت اول ظهور علائم، تاثیر بیشتری خواهد داشت.

آنفولانزا می تواند از طریق واکسن زدن پیشگیری شود :افرادی که بالای شش ماه سن دارند، باید هر ساله از واکسن ضد آنفولانزا استفاده کنند که این واکسن مخصوصا برای کودکانی اهمیت دارد که در خطر بالای ابتلا به بیماری های آنفولانزا هستند و یا بیماری های مزمن دارند .
اگر کودک شما زیر ۵ سال سن دارد و یا به بیماری مزمنی مبتلاست، حتما باید این واکسن را برای همه افراد خانواده استفاده کرد و از آنجایی که کودکان در این سن نمی توانند از واکسن استفاده کنند، به همین دلیل افراد دیگر باید واکسن بزنند تا خودشان عاملی برای انتقال این بیماری به کودک نباشند .
دست شستن یکی از مهم ترین راه ها برای کاهش شیوع ویروس ها می باشد .
دستان خود را بعد از سرفه ، عطسه یا گرفتن بینی خود بشویید .
دستان خود را بعد از تماس با افردی که عفونت تنفسی دارند، بشویید .
دستان خود را بعد از گرفتن بینی کودک خود بشویید .
زمانی که آب و صابون در دسترس نیست ، می توانید از شستشودهنده ها با پایه الکل یا دستمال های مرطوب استفاده کنید و دستان نشسته خود را از کودک دور نگه دارید تا دست آلوده شما را به خودش نزند.
تا جایی که می توانید کودکان زیر سه ماه را از سرماخوردگی و افراد سرماخورده دور نگه دارید .
به کودک تان آموزش دهید تا بینی و دهان خود را هنگام سرفه و عطسه با دستمال بپوشاند یا این که در آستین یا لباس خود سرفه کند و ویروس خود را هوا پراکنده نکند .
مراقب باشید که کودک اسباب بازی های خود را در دهان نگذارد و همیشه لوازم را تمیز نگه دارید .
از به اشتراک گذاشتن لیوان ، فنجان و حوله کودک خود با شخص دیگری جدا خودداری کنید .
اگر کودک شما به مراقبت نیاز دارد تا حد امکان او را بیرون از منزل نبرید .
حتما اطمینان حاصل کنید که کودک شما تمام واکسن های لازم را تزریق کرده است که این کار باعث می شود تا کودک شما از مشکلات و سختی های بعدی مثل عفونت های باکتریایی گوش و ریه در امان بماند .

تفاوت سرماخوردگی با آنفولانزا:

این دو بیماری در موارد زیادی با یکدیگراشتباه گرفته می شوند، در صورتی که تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند . ویروس این دو نوع بیماری با یکدیگر متفاوت است و در واقع می توان گفت که هیچ درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد و در واقع راهکارهای در پیش گرفته شده برای سرماخوردگی، درمان نیست، بلکه کنترل علائم و نشانه های آنفولانزا می باشد اما آنفولانزا بر اثر ویروسی اتفاق می افتد که به خانواده آنفولانزا مرتبط است اما برای آنفولانزا درمان وجود دارد.

آنفولانزا دارای علائمی از جمله سردرد و مشکلاتی مثل کیپ شدن بینی ، سرفه و سوزش گلو و درد عضلانی است . آنفولانزا همچنین می تواند باعث اسهال و استفراغ و تب بالا نیز بشود.

علائم آنفولانزا در کودکان بیش از خس خس کردن سینه و سرفه کردن می باشد و این علائم دو روز بعد از مواجهه کودک با ویروس آغاز می شود .

کودکانی که به بیماری های آنفولانزای A و B مبتلا هستند ، معمولا علت آن آنفولانزای فصلی می باشد .

کودکان مبتلا به آنفولانزای نوع C همچنین می توانند علائم زیر را از خود نشان دهند:

آبریزش چشم
قرمزی چشم ، بینی ، گلو و پوست
بی قراری
آنفولانزای نوع C معمولا خفیف است و باعث انتقال آن به افراد دیگر نمی شود و واگیر ندارد .

بیماری آنفولانزا می تواند برای فرد خطرناک باشد و زندگی فرد را تهدید کند که معمولا شدیدتر از سرماخوردگی می باشد که این عفونت ویروسی می تواند به سرعت پخش شود و بنابراین نباید در مراجعه به پزشک درنگ کنید .